-
161.《百丈山》 宋·袁陟
复岭逾崷崒,层崖遍屈盘。
寺当幽谷面,路指白云端。
树老苍天骨,蓝凝上帝冠。
右屏秋已冻,板屋夜多寒。
三宿孤不恋,千山远梦残。
惟悉钟动晓,西下见征鞍。 -
162.《客怀》 金朝·马定国
结发游荆楚,劳心惜寸阴。
草长春径窄,花落晓烟深。
谷旱惟祈雨,年饥不问金。
三齐虽淡薄,留此亦何心。 -
163.《感怀诗五首》 明·袁中道
步出居庸关,水石响笙竽。
北风震土木,吹石走路衢。
蹀躞上谷马,调笑云中姝。
囊中何所有,亲笔注《阴符》。 -
164.《送江端伯之隆兴》 宋·蔡沈
人生辛苦惟别离,况复心相知。
辛酸话别语不出,相看执手徒依依。
问君西游何归期,长途巉岩不可思。
春霜日暮山谷里,寒风凛凛吹人衣。 -
165.《妙智寺》 宋·陈白
八重峰顶望群山,百谷东流去不还。
惟有右军遗迹在,月波时落墨池间。 -
166.《文儒见和四诗钦叹高妙谨用韵为答卒章问讯汝》 宋·陈长方
记公当日事,天上冠群英。
偕计旅庭实,稚齿先飞声。
胸中五色绢,补衮泽斯民。
云胡卷而归,不效岐山鸣。
翛然脱外累,志尚惟清宁。
坐使嘉谷富,无复生蝗螟。
因公古人风,并得千载情。 -
167.《流化亭》 宋·陈有声
惟圣观化,自源而流。
惟吏观化,自邑而州。
圣念於民,吏职其忧。
民壅於化,则吏之尤。 -
168.《春日城南闻禽鸟声喧甚为赋二十二韵》 宋·戴表元
今日春气至,新禽各啁嘲。
岂无好唇舌,入耳何怓怓。
雊鹆最多端,能以巧自肴。
黄头亦翾给,微吭和且调。 -
169.《和王教暮春出游》 宋·戴埴
矫矫雪霜心。
孤贞受命独。
留滞染缁尘,垢面不靧沐。
背城借一战,填堑轮前渎。 -
170.《次魏明已表弟韵送刘长翁赴福建仓》 宋·高斯得
玉皇拔西珍,金节抚南服。
雄棱摺荒陬,祥飚扇寒谷。
长孺振河内,相如论巴蜀。
唯昔垂鸿名,于今蹑遐躅。 -
171.《太仓隆福寺创观音院以诗百韵寄妙观大师且呈》 宋·郏亶
珍重妙观师,书来再三读。
不蒙促归计,乃忧旷笺牍。
疑师未相知,待我尚尘俗。
窃闻构新殿,东畔建廊屋。 -
172.《满庭芳 冀德修生朝》 宋·李庭
燕寝凝香,金貂贳酒,挽将天上春回。
踵门为寿,尽道谪仙才。
谁识元龙豪气,沈雄自、湖海中来。
十年梦,新亭风景,惟有岁寒梅。 -
173.《题陆贾大夫庙》 宋·梁竑
刘郎辛苦逐秦鹿,尚欲长鞭及马腹。
蛮夷大长梦不惊,海边椎髻乘黄屋。
江淮貔貅始闲暇,忍使驱令渡篁竹。
陆生手持尺二组,唤起老子同分肉。 -
174.《汤岭温泉》 宋·柳德骥
化工何事起炎凉,偏使山中泉作汤。
地气烛烛烧石乳,水香郁郁喷硫磺。
暄波常涌无冬夏,势溜长澌历雪霜。
闻道骊山有温谷,岂惟神女为秦皇。 -
175.《游洞霄纪实》 宋·马元演
甲寅良月初,为拜帅垣檄。
遍走三荡所,村落怪荒寂。
人谓白升里,杭邑才咫尺。
杭有洞霄宫,神仙其窟宅。 -
176.《题万壑风烟亭百韵》 宋·彭郁
风在不周山空阙,底事问烟访两浙。
烟生庐阜香炉峰,孰使随风至吴越。
风乎与烟相得外,还有风雷千雨雪。
烟兮与风相好余,仍有烟波及霞月。 -
177.《寿赵仙尉》 宋·阮文卿
君不见苕溪有山号浮玉,降神储瑞皆天族。
又不见苕溪有水名水晶,地灵人杰尽维城。
苕溪山川称第一,孕秀梅仙尤杰出。
我来席上揖清风,义气相与吞长虹。 -
178.《偈颂二十五首》 宋·释普岩
一阳生也,树头惊起双双鱼,石上迸出长长笋。
即日伏惟两序,高人现前清众。
履兹长至,倍膺戬谷。
喝一喝,俗气未除。 -
179.《辞侍郎蒋公讌客见招》 宋·释惟政
昨日曾将今日期,出门倚杖又思惟。
为僧只合居岩谷,国士筵中甚不宜。 -
180.《龙井新亭》 宋·释元净
暇政去旌旆,杖策访林邱。
人惟尚求旧,况悲蒲柳秋。
云谷一临照,声光半载留。
轩眉狮子峰,洗眼苍龙湫。