-
21.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
22.《代胡仓过圣德惠民诗一首》 宋·王阮
平楚皆膏壤,成汤忽旱年。
人知圣虑切,恩遣使臣宣。
乙犯饥荒后,长沙富庶全。
纪年四十载,斗米二三钱。 -
23.《劝孝》 宋·赵与泌
三复蓼莪思二亲,亲恩天地无比伦。
生我鞠我长育我,出入腹我何艰辛。
为人这子欲报德,吴天于我心罔极。
顺承犹恐莫酬恩,况敢忘恩为悖逆。 -
24.《五台行(咏梁、唐、晋、汉、周)》 明·刘定之
繁台纥干山头雀冻死,午沟蛇化为龙起。
禅代不侍九锡来,二晋醉投双陆子。
出警入跸东西京,犹上繁台自阅兵。
群姬麀聚那能辩,诸侯麕至谁能争。 -
25.《自诒》 宋·陆游
足蹇须人惯,颜衰著黶多。
饭迟惟静卧,酒至亦高歌。
蝗死繁蔬甲,霜清长药窠。
经旬邻父病,且喜复来过。 -
26.《满庭芳·光芒》 宋·无名氏
光芒。
长万丈,司空见惯,应谓寻常。
……仍传□、儋崖父老,只候蔡元长。 -
27.《八玺》 宋·苏辙
秦人一玺十五城,百二十城当八玺。
元日临轩组绶新,君臣相顾无穷喜。
九鼎峥嵘夏禹余,八玺错落古所无。
古人鄙陋今人笑,父老不惯空惊呼。 -
28.《感时述事(十首)》 明·刘基
豢狗不噬御,星驰慕民兵。
民兵尽乌合,何以壮干城。
百姓虽云庶,教养素无行。
譬彼原上草,自死还自生。 -
29.《德甫知丞大夫惠诗见招次韵》 宋·李弥逊
地胜官肖人更幽,公田政足辨糟丘。
吏情厌问可不可,世事但从浮自浮。
绿盖红妆供客笑,黄鸡白酒为君留。
惯倾老瓦陪田父,高会端如饫五侯。 -
30.《二月朔日得诗二十六韵》 宋·王迈
二月方书朔,新晴景物饶。
今春添一闰,是月始元朝。
一枕初回梦,千官想正朝。
横鱼金击带,鸣骑玉为镳。 -
31.《看涧水自警》 宋·张镃
昔往灵隐山,寺前贪看水。
木阴鉴晖彩,泓渟绝尘滓。
游鯈惯饼饵,敲栏聚如蚁。
坐玩岂不佳,直须波浪起。 -
32.《文敬坠马用予韵见遗再和一首》 明·李东阳
我马西行东客归,归心落日争分飞。
长安城中一掌地,颠倒鞭鞚随裳衣。
君时别向中书宅,两日吾门断双屐。
宁知此厄忽相遭,怪事惊从武昌得。 -
33.《普庵家宝》 宋·释印肃
普庵家宝,不著寻讨。
迷时不见,在处烦恼。
悟时无相,如日杲杲。
取舍不得,自然恰好。