-
81.《再平南扰》 宋·彭秋宇
乾坤重辟八荒春,何事中间有末臣。
南粤一隅先汉地,阳樊数世有周民。
山川惯识旌旗影,道路长愁士马尘。
闻说讨平归奏凯,剩俘女子载珠珍。 -
82.《代胡仓过圣德惠民诗一首》 宋·王阮
平楚皆膏壤,成汤忽旱年。
人知圣虑切,恩遣使臣宣。
乙犯饥荒后,长沙富庶全。
纪年四十载,斗米二三钱。 -
83.《劝孝》 宋·赵与泌
三复蓼莪思二亲,亲恩天地无比伦。
生我鞠我长育我,出入腹我何艰辛。
为人这子欲报德,吴天于我心罔极。
顺承犹恐莫酬恩,况敢忘恩为悖逆。 -
84.《玉山谣赠时宪》 明·练子宁
我所思兮玉山之岧峣,粲芙蓉兮凌丹霄。
谪仙一去已千载,至今谁续《庐山谣》?熊侯家住剑江侧
,惯扫秋山之黛色。
闻余此兴为写之,仿佛梅仙旧时宅。 -
85.《燕京篇》 明·欧大任
万年天府国,佳气满燕州。
锦绣三千里,金银十二楼。
医闾作镇连恒岳,太行苍苍尽幽朔。
环流瀛海入扶桑,襟带滹沱出新漷。 -
86.《次栗夫韵答一夔招饮》 明·王弼
闻君东篱把寒菊,对酒高歌霜满屋。
寻常闭门嗔索诗,此时下笔皆神速。
想为悲秋发豪兴,十斗九空惊侍仆。
不然浩荡凌云句,岂是枯肠泥睟粥。 -
87.《秋兴八首》 明·尹耕
少小家居古北平,熟闻边事惯轻生。
双旌夜渡桑乾水,一剑朝冲可汗营。
排闼未陈忧世疏,弃繻空有愤时缨。
沧江卧病今虚晚,鸿雁秋风旅梦惊。 -
88.《再游径山》 宋·苏轼
老人登山汗如濯,到山困卧呼不觉。
觉来五鼓日三竿,始信孤云天一握。
(古语云:孤云两角,去天一握。
)平生未省出艰险,两足惯曾行荦确。 -
89.《游张山人园》 宋·苏轼
壁间一轴烟萝子,盆里千枝锦被堆。
惯与先生为酒伴,不嫌刺史亦颜开。
纤纤入麦黄花乱,飒飒催诗白雨来。
闻道君家好井水,归轩乞得满瓶回。 -
90.《其二赠写御容妙善师》 宋·苏轼
茫茫清泗遶孤岑,归路相将得暂临。
试著芒鞋穿荦确,更然松炬照幽深。
纵令司马能鑱石,奈有中郎解摸金。
强写苍崖留岁月,他年谁识此时心。 -
91.《东阳水乐亭(为东阳令王都官概作·)》 宋·苏轼
君不学白公引泾东注渭,五斗黄泥一钟水。
又不学哥舒横行西海头,归来羯鼓打凉州。
但向空山石壁下,爱此有声无用之清流。
流泉无纟玄石无窍,强名水乐人人笑。 -
92.《初自径山归述古召饮介亭以病先起》 宋·苏轼
西风初作十分凉,喜见新橙透甲香。
迟暮赏心惊节物,登临病眼怯秋光。
惯眠处士云庵里,倦醉佳人锦瑟旁。
犹有梦回清兴在,卧闻归路乐声长。 -
93.《和张仲通忆锺陵二首》 宋·王安石
逸少池边有一丘,西山南浦惯曾游。
残年归去终无乐,闻说章江即泪流。 -
94.《韩持国从富并州辟》 宋·王安石
韩侯冰玉人,不可尘土杂。
官虽众俊後,名字久訇磕。
并州天下望,抚士威爱惬。
千金弃不惜,宾客常满合。 -
95.《别建安》 宋·陆游
楚泽吴山已惯行,武夷从昔但闻名。
北岩小寺长汀驿,且喜游山第一程。 -
96.《霜天杂兴》 宋·陆游
万鼓风声吼屋边,老人裘裤旋装绵。
晨梳堕发知衰甚,夜枕闻鸡尚慨然。
身後文章空饱蠹,眼前交旧半沉泉。
饭蔬饮水平生惯,耻向天公更乞怜。 -
97.《寓蓬莱馆》 宋·陆游
朱门高柳画桥南,掠面风埃喜解骖。
霁日偶逢春盎盎,野人不惯屋潭潭。
堂中剩喜簪裾集,楼上时闻鼓角酣。
明发扁舟觅归路,趁时吾欲事农蚕。 -
98.《阊门外登溪船五首》 宋·杨万里
选甚天时晴未晴,舟行终是胜山行。
蓬收雨点斜偏好,枕惯波声梦不惊。
幸自车徒小休息,又闻鼓笛闹将迎。
偶然回首来时路,一夜霜毛一倍生。 -
99.《啼鸟》 宋·欧阳修
提葫芦,提葫芦,不用沽美酒。
宫壶日赐新拨醅,老病足以扶衰朽。 -
100.《和原父扬州六题·昆丘台}》 宋·欧阳修
访古高台半已倾,春郊谁从彩旗行。
喜闻车马人同乐,惯听笙歌鸟不惊。