-
101.《一萼红·断云漏日》 宋·无名氏
断云漏日,青阳布,渐入融和天气。
糁缀夭桃,金绽垂杨,妆点亭台佳致。
晓露染、风裁雨晕,是牡丹、偏称化工美。
向此际会,未教一萼,红开鲜蕊。 -
102.《竹溪直院盛称起予草堂诗之善暇日览之多有可》 宋·刘克庄
偶弄闲花久,春浓晚露晞。
是谁设香供,终日满人衣。
戏把繁枝玩,常愁一片飞。
疑薰沉水过,似惹御垆归。
若爱流芳远,深怜逐臭非。
平生好奇服,未忍改菲菲。 -
103.《笺年老逢春八首·好花看到半开时》 宋·邵雍
笺云:风轻如笑处,露重似啼时。
只向笑啼处,浓香惹满衣。 -
104.《次韵和席衢州忆洛阳春游十四韵》 宋·杨亿
周汉经营迹未遐,山川形胜最堪嘉。
前瞻阙塞千寻出,旁逗伊流一派斜。
子晋凤笙调夜月,宓妃罗襪映朝霞。
何人贳酒青楼晓,几处寻春紫陌赊。 -
105.《寄王介卿》 宋·曾巩
忆昨走京尘,衡门始相识。
疏帘挂秋日,客庖留共食。
纷纷说古今,洞不置藩域。
有司甄栋干,度量弃樗栎。 -
106.《次韵题秋崖》 宋·方岳
秋崖何尝与人绝,渠自胸中欠风月。
齐云落星吾所无,草木深幽终是别。
桂花正开山气清,人间无路争峥嵘。
虚皇借与广寒住,夜半拟进秋风行。 -
107.《和陆簿九日一首》 宋·王炎
风露萧萧叶半黄,老来情薄似秋阳。
一樽冷落思佳客,九日凄凉在异乡。
采菊何心追靖节,哦诗无语答仇香。
危台戏马今安在,休惹清愁搅石肠。 -
108.《偈颂一百一十七首》 宋·释绍昙
航海而来,而壁而坐。
未明直指单传,先被梁王勘破。
当门齿露风,只履归何早。
熊耳峰前,累累荒草,至今惹得行人笑。 -
109.《颂古九十八首》 宋·释印肃
何处无云不是门,藏锋不露理难论。
雪峰未尽玄沙意,惹得村人村又村。 -
110.《德茂晨起折花叶中眼上横冲痛楚因诗戏之》 宋·王洋
幽事相关略未衰,蚤乘芳露折解枝。
如何引惹伤残处,莫是喜欢攀拍时。
人见花容如苦爱,花随人意亦相欺。
须知恩爱成烦恼,交命拚花欲怨谁。