-
21.《即目》 唐·李郢
自笑腾腾者,非憨又不狂。
何为跧似鼠,而复怯于獐。
落拓无生计,伶俜恋酒乡。
冥搜得诗窟,偶战出文场。 -
22.《忆旧游·记愁横浅黛》 宋·周邦彦
记愁横浅黛,泪洗红铅,门掩秋宵。
坠叶惊离思,听寒螿夜泣,乱雨潇潇。
凤钗半脱云鬓,窗影烛光摇。
渐暗竹敲凉,疏萤照晚,两地魂消。 -
23.《浣溪沙(重阳后一日极目亭)》 宋·叶梦得
小雨初回昨夜凉。
绕篱新菊已催黄。
碧空无际卷苍茫。
千里断鸿供远目,十年芳草挂愁肠。
缓歌聊与送瑶觞。 -
24.《满江红·敲碎离愁》 宋·辛弃疾
敲碎离愁,纱窗外、风摇翠竹。
人去后、吹箫声断,倚楼人独。
满眼不堪三月暮,举头已觉千山绿。
但试将一纸寄来书,从头读。 -
25.《沁园春(次韵林南金赋愁)》 宋·陈人杰
抚剑悲歌,纵有杜康,可能解忧。
为修名不立,此身易老,古心自许,与世多尤。
平子诗中,庾生赋里,满目江山无限愁。
关情处,是闻鸡半夜,击楫中流。 -
26.《凤箫吟·锁离愁》 宋·韩缜
锁离愁,连绵无际,来时陌上初熏。
绣帏人念远,暗垂珠泪,泣送征轮。
长亭长在眼,更重重、远水孤云。
但望极楼高,尽日目断王孙。 -
27.《蝶恋花·狼藉春衫愁万点》 元·张野
狼藉春衫愁万点。
半是征尘,半是啼痕染。
别久流光空冉冉。
料想病颊成双靥。
罗带同心香未敛。
甚日兰舟,重把归装检。
极目画楼烟雾掩。 -
28.《校书朱君示及园居胜概新篇一轴皆有標目轧成》 宋·卢革
姑苏右浙会,园榭森相望。
之子脱名锁,自主无何乡。
虚堂布遗经,周孔之文章。
静斋播风雅,弦音日洋洋。 -
29.《发白沙驿登鬼愁岭望夷陵怀袁密修及诸子》 明·黄辉
清霜碜晨饭,户限即林麓。
山夫拥兜子,踊跃轻跳鹿。
丹碧委厓涧,空青引簝竹。
路势本直下,迫窘翻成曲。 -
30.《病目杂言》 明·石珝
抱病疏棂下,经秋又及春。
色沿衰绖惨,愁入鬓华新。
地僻艰医药,身微听鬼神。
苍旻果无意,长作饭牛人。 -
31.《立春後十二日命驾至郊外戏书触目》 宋·陆游
身兼老病常归卧,天半阴晴偶出游。
鹦鹉碧笼当户外,秋千画柱出墙头。
年华冉冉飞双翼,梦境悠悠寄一沤。
旅食都门那可久,少留应为赋春愁。 -
32.《庵中晨起书触目》 宋·陆游
晖晖初日上帘勾,漠漠清寒透衲裘。
雪棘并栖双鹊暝,金环斜绊一猿愁。
廉宣卧壑松楠老,王子穿林水石幽。
戏事自怜除未尽,此生行欲散风沤。 -
33.《舍北行饭书触目》 宋·陆游
落雁昏鸦集远洲,青林红树拥平畴。
意行舍北三叉路,闲看桥西一片秋。
小妇破烟撑去艇,丫童棋笛唤归牛。
形容野景无余思,自怪痴顽不解愁。 -
34.《愁吟》 宋·宋祁
夜雨平阶滴,寒灯照幔孤。
未生灵运草,先据惠施梧。
千里徒伤目,三年欲变儒。
回肠啼络纬,远恨送襜褕。
怨曲传繁瑟,悲歌缺唾壶。
此中如借问,掩鼻愿操觚。 -
35.《即目》 宋·欧阳修
李径阴森接翠畴,押帘风日澹清秋。
晚乌藏柳栖残照,远燕伤风失故楼。
星汉经年虽可望,云波千叠不缄愁。
平居革带频移孔,谁问无憀沈隐侯。 -
36.《送目》 宋·欧阳修
送目衡皋望不休,江苹高下遍汀洲。
长堤柳曲妨回首,小苑花深碍倚楼。
楚径蕙风消病渴,洛城花雪荡春愁。
流杯三日佳期过,掷度兰波负胜游。 -
37.《归自谣·愁冉冉》 宋·无名氏
愁冉冉。
目送书空鸿数点。
落霞风剪江分染。
胜处屏云犹未掩。
羞娥敛。
红潮怕上春风脸。 -
38.《病目作近体诗五首》 宋·晁说之
何事兰成酷爱愁,借愁为乐总宜休。
天涯二月无新历,京国三年误旧游。
忽接家书迷远近,欲为客难却沉浮。
道人犹喜频相遇,话尽丹丘更虎丘。 -
39.《病目作近体诗五首》 宋·晁说之
愁极犹知吾道尊,尚烦几许北堂萱。
善人在疚乡评减,老物可憎天意存。
谩使楚囚临澧浦,难教汉使识河源。
著书昔日年犹少,老意今朝欲绝言。 -
40.《目痛一月未愈自和前九首》 宋·刘克庄
朱颜无药能驻,白发缘愁许长。
昏昏枉读万卷,蹙蹙起瞻四方。