-
321.《乌栖曲》 明·黄哲
九月过姑苏,江头霜草枯。
西风吹叶尽,愁杀夜栖乌。
栖乌月明里,霜重惊还起。
无处托安巢,哑哑渡江水。 -
322.《秋柳诗八首》 明·米云卿
名擅章台第一家,忍将憔悴送年华。
容销已失如眉叶,才尽难回比雪花。
才见高楼堪系马,俄同寒树与栖鸦。
荣枯只是寻常事,忽漫逢时莫自夸。 -
323.《老鹞行》 明·沈一贯
相州浮图灭素云,佛徒四散灵光分。
有狐绥绥窟其顶,据危布巧张魔军。
公然出入索祭赛,移精屋底惊钗裙。
几村月下卷眠席,驱桃鞭棘喧相闻。 -
324.《吴娃曲》 明·沈愚
海棠含愁泣春雨,弱柳垂烟锁金缕。
东风袅袅吹晴丝,双燕飞来向人语。
西邻小姬年十五,细骨轻躯学歌舞。
将身嫁与冶游郎,无奈花前别离苦。 -
325.《清夜游》 明·石珝
宫夜泠泠月华白,娇骑踏空红堕雪。
西园门外驮鼓声,十六院中乐齐发。
杨郎萧郎各一席,千牛啮臂宫娃泣。
坐中谁是陈宣华,宝带犹拴绣同结。 -
326.《骊山老妓行(补唐天宝遗事,戏效白乐天作)》 明·孙蕡
秋风杨柳凋金缕,冷露芙蓉落芳渚。
寒香晚色何所如,骊山唐姬教坊女。
蛾眉淡扫山远碧,蝉鬓半抛云乱吐。
时妆无复新妖娆,曩态犹存旧娇妩。 -
327.《无题》 明·童珮
红蜡吹风冷洞房,绛绡浑灭旧时香。
阶前细雨愁千缕,帐里梅花瘦半床。
身入黄昏同朔漠,魂疑咫尺近潇湘。
尊前怕检《高唐赋》,眼底无人是楚王。 -
328.《虎丘舟中见杨花撩乱飞入幕内感而赋之》 明·王同轨
来时门前柳芽吐,到日窣地条如许。
袅娜全倾掌上腰,纤长故斗机中缕。
垂条百尺任毵毵,乱絮何缘飞满天。
认是雪花沾不湿,唤为梅片却成团。 -
329.《春思曲》 明·魏学礼
别意落凄枝,闲怀写愁叶。
缄怨投素鳞,衔情卷故箧。
误嫁游侠郎,弃置薄命妾。
香缕罗衣襞不开,玉摇宝钗寒自叠。 -
330.《赋得深闺秋织》 明·徐勃
深闺秋色早,中妇倚流黄。
寒杼传声切,残丝结缕长。
壁间闻促织,锦上见鸳鸯。
断绠金刀疾,抛梭玉钏忙。 -
331.《四时歌·春歌》 明·许妹氏
院落深深杏花雨,莺声啼遍辛夷坞。
流苏罗幕春尚寒,博山轻飘香一缕。
鸾镜晓梳春云长,玉钗宝髻蟠鸳鸯。
斜卷重帘帖翡翠,金勒雕鞍叹何处。
谁家池馆咽笙歌,月照清尊金叵罗。
愁人独夜不成寐,绞绡晓起看红泪。 -
332.《梦还仙都幽踪宛若闲房寂然独贮玉砚有识书名》 明·杨宛
怨梦因无好梦成,昨宵忽得快平生。
数间矮屋浮云外,几曲澄溪待月明。
惊见道书新着蠹,怜余半砚旧题名。
文心一缕三生业,只恨清愁搅墨兵。 -
333.《沈如美所画美人图为徐文辉作》 明·张肯
流苏缀彩鸳帐寒,金鸭不飞香缕残。
新霜扑帘白如粉,哑哑乌啼金井栏。
芙蓉屏开睡初醒,守宫浅褪胭脂冷。
玉钗慵整双凤凰,春愁压翠蛾眉长。 -
334.《半生行》 明·郑琰
刺促复刺促,哀歌不成曲。
试听征人歌一声,切切乌乌泪相续。
吾祖卜地三山麓,世业繁华称鼎族。
七叶盛文儒,八代承章服。 -
335.《桑妇谣》 明·周是修
采桑妇,朝朝暮暮南园路,山入宁论晴与雨。
蚕盛愁桑稀,蚕衰恐姑怒。
大眠起来忙更忙,寝食不遑儿不顾。
年年养蚕多茧丝,身上到头无一缕。 -
336.《杨柳》 明·朱祐杬
金丝缕缕是谁搓,时见流莺为掷梭。
春暮絮飞清影薄,夏初蝉噪绿阴多。
依依弱态愁青女,袅袅柔情恋碧波。
惆怅路歧行客众,长条折尽欲如何。 -
337.《秋娘诗并序》 唐·杜牧
杜秋,金陵女也。
年十五为李锜妾。
后锜叛灭,籍之入宫,有宠于景陵。 -
338.《杨柳枝》 唐·温庭筠
金缕毵毵碧瓦沟,六宫眉黛惹香愁。
晚来更带龙池雨,半拂栏干半入楼。 -
339.《丁酉正月二日东郊故事》 宋·范成大
椒盘宿酒未全醒,扰扰金鞍逐画軿。
麦雨一犁随处绿,柳烟千缕几时青?
客愁旧岁连新岁,归路长亭间短亭。
万里松揪双泪堕,风前安得讳飘零? -
340.《麻线堆》 宋·范成大
云木汤胸起,郁峨一峰危。
上有路千折,縺缕如萦丝。
是为麻线堆,厥险天下稀。
逼仄容半足,颠坠宁复稽。