-
161.《谒金门》 宋·程垓
春夜雨。
催润柳塘花坞。
小院深深门几许。
画帘香一缕。
独立晚庭凝伫。
细把花枝闲数。
燕子不来天欲暮。
说愁无处所。 -
162.《忆秦娥》 宋·程垓
愁无语。
黄昏庭院黄梅雨。
黄梅雨。
新愁一寸,旧愁千缕。
杜鹃叫断空山苦。
相思欲计人何许。
人何许。
一重云断,一重山阻。 -
163.《谒金门》 宋·程垓
春夜雨。
催润柳塘花坞。
小院深深门几许。
画帘香一缕。
独立晚庭凝伫。
细把花枝闲数。
燕子不来天欲暮。
说愁无处所。 -
164.《忆秦娥》 宋·程垓
愁无语。
黄昏庭院黄梅雨。
黄梅雨。
新愁一寸,旧愁千缕。
杜鹃叫断空山苦。
相思欲计人何许。
人何许。
一重云断,一重山阻。 -
165.《西江月》 宋·石孝友
歌彻秋娘金缕,醉扳织女云车。
而今谁复荐相如。
拔剑茫然四顾。
好景凭诗断送,闲愁著酒消除。
镜中丝发莫惊呼。
春满珠帘绣户。 -
166.《蝶恋花》 宋·石孝友
寒卸园林春已透。
红著溪梅,绿染前堤柳。
见个人人今感旧。
引杯相属蒲塘酒。
金缕歌中眉黛皱。
多少闲愁,借与伤春瘦。
明日马啼浮野秀。
柳颦梅惨空回首。 -
167.《谒金门(和从善二首)》 宋·赵师侠
花夜雨。
渺渺绿波南浦。
擘絮晴云山外吐。
凝情谁共语。
十二玉梯空伫。
闲却琐窗朱户。
久客念归归未许。
寸心愁万缕。 -
168.《琵琶仙·双桨来时》 宋·姜夔
《吴都赋》云:“户藏烟浦,家具画船。
”唯吴兴为然。
春游之盛,西湖未能过也。
己酉岁,予与萧时父载酒南郭,感遇成歌。 -
169.《长亭怨慢·渐吹尽》 宋·姜夔
余颇喜自制曲。
初率意为长短句,然后协以律,故前后阕多不同。
桓大司马云:“昔年种柳,依依汉南。
今看摇落,凄怆江潭:树犹如此,人何以堪?”此语余深爱之。 -
170.《清平乐(次韵)》 宋·韩淲
萧然在涧。
景色秋来冠。
几缕明霞红未断。
矫首时时遐观。
回思五马清游。
分明前辈风流。
留作山间佳话,更谁愁上眉头。 -
171.《东风第一枝(灯夕清坐)》 宋·史达祖
酒馆歌云,灯街舞绣,笑声喧似箫鼓。
太平京国多欢,大_绮罗几处。
东风不动,照花影、一天春聚。
耀翠光、金缕相交,苒苒细吹香雾。 -
172.《风流子》 宋·史达祖
红楼横落日,萧郎去、几度碧云飞。
记窗眼递香,玉台妆罢,马蹄敲月,沙路人归。
如今但,_莺通信息,双燕说相思。
入耳上歌,怕听琴缕,断肠新句,羞染乌丝。 -
173.《兰陵王(南湖同碧莲见寄,走笔次韵)》 宋·史达祖
汉江侧。
月弄仙人佩色。
含情久,摇曳楚衣,天水空_染娇碧。
文漪簟影织。 -
174.《齐天乐(白发)》 宋·史达祖
秋风早入潘郎鬓,斑斑遽惊如许。
暖雪侵梳,晴丝拂领,栽满愁城深处。
瑶簪谩妒。
便羞插宫花,自怜衰暮。 -
175.《玉烛新》 宋·史达祖
疏云萦碧岫。
带晚日摇光,半江寒皱。
越溪近远,空频向、过雁风边回首。
酸心一缕。 -
176.《解连环·柳》 宋·高观国
露条烟叶。
惹长亭旧恨,几番风月。
爱细缕、先窣轻黄,渐拂水藏鸦,翠阴相接。
纤软风流,眉黛浅、三眠初歇。 -
177.《贺新郎》 宋·刘学箕
已,用辛稼轩金缕词韵述怀。
此词盖鹭鸶林寄陈同甫者,韵险甚。
稼轩自和凡三篇,语意俱到。
捧心效颦,辄不自揆,同志毋以其迂而废其言 -
178.《瑞龙吟》 宋·方千里
楼前路。
愁对万点风花,数行烟树。
依依斜日红收,暮山翠接,平芜尽处。
小留伫。 -
179.《渡江云》 宋·方千里
长亭今古道,水流暗响,渺渺杂风沙。
倦游惊岁晚,自叹相思,万里梦还家。
愁凝望结,但掩泪、慵整铅华。
更漏长,酒醒人语,睥睨有啼鸦。 -
180.《扫花游》 宋·方千里
野亭话别,恨露草芊绵,晓风酸楚。
怨丝恨缕。
正杨花碎玉,满城雪舞。
耿耿无言,暗洒阑干泪雨。