-
81.《客有致鸂鶒者》 宋·方岳
沙禽有鸂鶒,偕老矢靡凶。
语语浴晴渚,处处眠春莎。
三生爱欲牵,不避弋者罗。
双笼致崖下,穷蹙愁相睋。 -
82.《客有饷水母线者坐人赋之因次其韵》 宋·方岳
苍潮漱雪尽风流,寒拥春沙了隽游。
霜髓英英矜客梦,冰丝一一做诗愁。
有骚风味秋能老,非酒生涯谁与酬。
解佩楚皋云杳渺,月明正有玉搔头。 -
83.《僮有弹鹭置池上者予解其缚纵之而不去盖不饮》 宋·方岳
烟藤羃羃惊蛇蛰,雪羽飞飞群鹭集。
相莜抱子林欲深,经始营巢茅未葺。
衔枚适与恶少逢,落弹不虞奇祸及。
毳残玉点偶赊死,颈曲银钩竟遭执。 -
84.《兵间有歌舞者》 宋·仇远
边城未定苦无谋,年少金多绝不忧。
野战已酣红帕首,涂歌犹醉锦缠头。
蛾贪银烛那知死,月恋金尊不照愁。
亦欲避秦高隐去,桃花源上觅渔舟。 -
85.《春从天上来 承御韩氏者,祖母之 也,姿淑》 元·王恽
御。
事金宣宗天与二帝,历十有九年,正大末以放出宫。
明年壬辰,鉴辂乐巡,又明年国亡于蔡,韩遂谪石抹子昭,相与流寓许昌者余十年,大元至元三年,弟澍为汲令,自许迎致淇上者累月。
一日酒间,谈及宫掖故事,感念畴昔,如隔一世而梦钧天也,不觉泣下,予亦为之欷也。 -
86.《遣愁》 当代·钱钟书
归计万千都作罢,只有归心不羁马。
青天大道出偏难,日夜长江思不舍。
乾愁顽愁古所闻,今我此愁愁而哑。
口不能言书不尽,万斛胸中时上下。 -
87.《旧藏文与可墨竹未有对者叔祖阁学以一枝为惠》 宋·张镃
崔黄拂素桃李开,春闺融艳蜂蝶猜。
范郭挥毫水石具,古愁宛奥关山回。
近代名家工写物,妍媚嶙峋空杰出。
此君孤禀岁寒姿,不入寻常凡粉律。 -
88.《卧疾连日殊无聊赖客有送二省闱试题者因成四》 宋·张镃
春眼都缘少得晴,雨声党是落梅声。
新愁多病易投隙,薄命壮怀难抗衡。
人世只宜常放逸,杏花多爱逼清明。
青袍白紵纷然梦,自笑生来入念轻。 -
89.《读陶集爱其致意于菊者八因作八首·一曰秋菊》 宋·方回
陶公爱菊满园秋,甚欲持醪竟靡由。
世事重华那复尔,无钱更觉少陵愁。 -
90.《贤者之孝二百四十首·王祥》 宋·林同
风柰应难守,冬鱼未易求。
剖冰不辞冻,抱树可胜愁。 -
91.《贤者之孝二百四十首·乐颐之》 宋·林同
痛殊未易忍,绝不一呻吟。
岂复知身疾,惟愁戚母心。 -
92.《贤者之孝二百四十首·孟武伯》 宋·林同
父母之爱子,心乎惟疾忧。
可能不自爱,而忍使亲愁。 -
93.《贤者之孝二百四十首·孟懿子》 宋·林同
不复问无违,祗应懿子知。
尚愁人不省,以礼告樊迟。 -
94.《贤者之孝二百四十首·微子》 宋·林同
岂计身封宋,只愁祀绝殷。
不惟称克孝,亦自首三仁。 -
95.《贤者之孝二百四十首·韦陆》 宋·林同
不惜以身谏,惟愁失母慈。
景融常自楚,嗣立每求笞。 -
96.《贤者之孝二百四十首·薛包》 宋·林同
所惧子不孝,何愁父失慈。
涕流分出日,天定感还时。 -
97.《舜待者以拙自处请语为警》 宋·释绍昙
大地人求巧,子独全其拙。
吃饭倒把匙,刺眼翻著袜。
只知困守株,不愁飞辩月。
天真未解分,混沌一团铁。 -
98.《江行有惠梅花者因忆杜少陵云江上被花恼不彻》 宋·袁说友
去年短櫂孤山阁,寻得横斜在篱落。
带花饮酒六七人,醉傍钱塘城下泊。
今年江上花恼时,无处告诉狂如痴。
一枝的抵消对无语,独把诗酒相羁縻。 -
99.《江舟撁夫有唱湖州歌者殊动家山之想赋吴歌行》 宋·袁说友
我家苕霅边,更更闻夜船。
夜船声欸乃,肠断愁不眠。
一声三四咽,掩抑含凄切。
宛转断复连,尽是伤离别。 -
100.《邂逅南昌簿孙正之剧谈别后聊以记所期者》 宋·曾丰
三秦擅淮石,三孔专江西。
鼎足立世稳,文匠诗宗师。
吾生亦太晚,流风殆谁归。
龙泉剑之精,夜气贯斗箕。