-
221.《满江红 强村从书用善本书室藏钞本汉泉乐府》 宋·鲜于枢
诗酒名场,人都羡、紫髯如戟。
今已矣,星星满颔,不堪重摘。
衰老自知来有渐,穷愁谁道寻无迹。
笑刘郎、辛苦觅仙方,终无益。 -
222.《镜听词》 明·陈价夫
忆昔与君生别离,镜似乐昌初破时。
自嗟桂魄几圆缺,远人尚自愆还期。
辘轳无绳瓶坠井,青灯荧荧照孤影。
含愁抱镜入中厨,呢呢低声自陈请。 -
223.《余羁秣陵乞休累疏而格于新令郁郁之怀伏枕增》 明·丰坊
吾家鄮邑之城西,百椽破屋余竹篱。
前年倭奴苦杀戮,祖母垂白走且啼。
幸存余生胆已裂,昨日书来惊病发。
别时衣线犹在身,菽水山中仗谁设。
呜呼二歌兮涕泗流,白日惨惨为我愁。
¤ -
224.《送岳季方还京》 明·郭登
登高楼,望明月,明月秋来几圆缺?多情只照绮罗筵,莫
照天涯远行客。
天涯行客离家久,见月思乡搔白首。
年年尝是送行人,折尽边城路傍柳。 -
225.《跛法师歌》 明·莲池律师
跛脚法师胡以名,良由能说不能行。
我今行说两俱拙,不应无实当斯称。
春王正月才过十,午间随例入浴室。
失足俄沉百沸汤,不起床敷五十日。 -
226.《醉歌行赠周仲常归九江兼柬许天启汤又新二山》 明·刘崧
奉君千斛酒,不尽万古情。
但令日日事狂醉,何用身后留空名。
汉家当时重公卿,天子亦复称圣明。
相如徒为茂陵稿,贾谊终作长沙行。 -
227.《吴娃曲》 明·沈愚
海棠含愁泣春雨,弱柳垂烟锁金缕。
东风袅袅吹晴丝,双燕飞来向人语。
西邻小姬年十五,细骨轻躯学歌舞。
将身嫁与冶游郎,无奈花前别离苦。 -
228.《钱塘门》 明·田艺蘅
雒阳曾闻北邙道,浙江今见钱塘门。
朝朝五鼓灵狖发,苦雨悲风愁断魂。
西湖山中白杨树,今人古人几丘土。
撅人白骨筑新坟,何遽今人不成古。 -
229.《发裕州短歌》 明·王廷陈
黠卒前来意气雄,当阶缚我囚车中。
飒飒惊飙动地至,城卷赤雾摧丹枫。
城中之人走相视,城外萧萧嘶晓辔。
道上残杨扫冻帷,过雁鸣蝉双迸泪。 -
230.《露筋娘子诗(并序)》 明·王彝
淮城小如盖,僻在湖草边。
萧条城下路,昔有两婵娟。
秋姿艳明月,相携良可怜。
小姑泣向嫂,薄暮惨墟烟。 -
231.《哀孙炎》 明·夏煜
垂老戎马间,相知复何有。
幼与孙炎交,于今俱白首。
炎也雅好诗,落魄惟耽酒。
醉中有神助,不放持杯手。 -
232.《义门郑仲舒先生得请归浦江余於先生同里且亲》 明·张孟兼
郑公去年离北平,束书抱病来南京。
城隅解后喜且惊,开颜握手言再生。
自从南北屦构兵,日夜怅望乡关情。
几回寄书雁南征,中心摇摇若悬旌。 -
233.《寄题玉山诗一百韵》 明·张仲举
治理逢熙运,钦明仰圣皇。
至仁侔覆载,上德配轩唐。
大业勤弘济,元臣协赞襄。
贤科收俊造,庭实粲珪璋。 -
234.《除夜野宿常州城外二首》 宋·苏轼
行歌野哭两堪悲,远火低星渐向微。
病眼不眠非守岁,乡音无伴苦思归。
重衾脚冷知霜重,新沐头轻感发稀。
多谢残灯不嫌客,孤舟一夜许相依。 -
235.《次王定国韵书丹元子宁极斋》 宋·苏轼
仙人与吾辈,寓迹同一尘,何曾五桨馈,但有争席人。
宁极无常居,此斋自随身。
人那识郗鉴,天不留封伦。
误落世网中,俗物愁我神。 -
236.《和邵同年戏赠贾收秀才三首》 宋·苏轼
倾盖相欢一笑中,従来未省马牛风。
卜邻尚可容三径,投社终当作两翁。
古意已将兰缉佩,招词闲咏桂生丛。
此身自断天休问,白发年来渐不公。 -
237.《东园?此诗当为黄庭坚作?》 宋·苏轼
岑寂东园可散愁,胶胶扰扰梦神州。
万竿苦竹旌旗卷,一部鸣蛙鼓吹收。
雨后月前天欲冷,身闲心远地偏幽。
杜门谢客恐生谤,且作人间鹏鹖游。 -
238.《哭梅圣俞》 宋·王安石
诗行於世先春秋,国风变衰始柏舟。
文辞感激多所忧,律吕尚可谐鸣球。
先王泽竭士已偷,纷纷作者始可羞,其声与节急以浮。
真人当天施再流,笃生梅公应时求。 -
239.《和王胜之雪霁借马入省》 宋·王安石
泥水填马不受辙,瓦雪得火犹藏沟。
宿雾纷纷度城阙,朔气凛凛吹衣裘。
穷阎闭门无一客,剥啄惊我有前驺。
强随传呼出屋去,鼻息冻合髭缪缪。 -
240.《观陆士龙作顾彦先妇答夫二首有感韵》 宋·戴复古
北风吹岁暮,空闺独栖止。
夙兴泪盈掬,夕息梦千里。
妾生胡不仁,失身从浪子。
嚼檗苦我心,餐冰噤我齿。
离异何足愁,险涩可胜纪。
寄书西飞雁,反覆话终始。