-
61.《咏史十一首》 唐·李华
昂藏獬豸兽,出自太平年。
乱代乃潜伏,纵人为祸愆。
尝闻断马剑,每壮朱云贤。
身死名不灭,寒风吹墓田。 -
62.《过河滨,和文学张志尹》 唐·萧颖士
隆古日以远,举世丧其淳。
慷慨怀黄虞,化理何由臻。
步出城西门,裴回见河滨。
当其侧陋时,河水清且潾。 -
63.《缑山庙》 唐·崔曙
遗庙宿阴阴,孤峰映绿林。
步随仙路远,意入道门深。
涧水流年月,山云变古今。
只闻风竹里,犹有凤笙音。 -
64.《高阳池送朱二》 唐·孟浩然
当昔襄阳雄盛时,山公常醉习家池。
池边钓女日相随,妆成照影竟来窥。
澄波澹澹芙蓉发,绿岸参参杨柳垂。
一朝物变人亦非,四面荒凉人住稀。 -
65.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。 -
66.《经乱离后天恩流夜郎忆旧游书怀赠江夏韦太守良宰》 唐·李白
天上白玉京,十二楼五城。
仙人抚我顶,结发受长生。
误逐世间乐,颇穷理乱情。
九十六圣君,浮云挂空名。 -
67.《陈情赠友人》 唐·李白
延陵有宝剑,价重千黄金。
观风历上国,暗许故人深。
归来挂坟松,万古知其心。
懦夫感达节,壮士激青衿。 -
68.《拟古诗十二首》 唐·韦应物
辞君远行迈,饮此长恨端。
已谓道里远,如何中险艰。
流水赴大壑,孤云还暮山。
无情尚有归,行子何独难。 -
69.《雪中闻李儋过门不访,聊以寄赠》 唐·韦应物
度门能不访,冒雪屡西东。
已想人如玉,遥怜马似骢。
乍迷金谷路,稍变上阳宫。
还比相思意,纷纷正满空。 -
70.《过昭国里故第》 唐·韦应物
不复见故人,一来过故宅。
物变知景暄,心伤觉时寂。
池荒野筠合,庭绿幽草积。
风散花意谢,鸟还山光夕。 -
71.《古剑行》 唐·韦应物
千年土中两刃铁,土蚀不入金星灭。
沉沉青脊鳞甲满,蛟龙无足蛇尾断,忽欲飞动中有灵。
豪士得之敌国宝,仇家举意半夜鸣。
小儿女子不可近,龙蛇变化此中隐。
夏云奔走雷阗阗,恐成霹雳飞上天。 -
72.《听莺曲》 唐·韦应物
东方欲曙花冥冥,啼莺相唤亦可听。
乍去乍来时近远,才闻南陌又东城。
忽似上林翻下苑,绵绵蛮蛮如有情。 -
73.《鼋头山神女歌》 唐·韦应物
鼋头之山,直上洞庭连青天。
苍苍烟树闭古庙,中有蛾眉成水仙。
水府沉沉行路绝,蛟龙出没无时节。 -
74.《杂兴》 唐·李嘉祐
花间昔日黄鹂啭,妾向青楼已生怨。
花落黄鹂不复来,妾老君心亦应变。
君心比妾心,妾意旧来深。
一别十年无尺素,归时莫赠路傍金。 -
75.《酬裴员外以诗代书》 唐·高适
少时方浩荡,遇物犹尘埃。
脱略身外事,交游天下才。
单车入燕赵,独立心悠哉。
宁知戎马间,忽展平生怀。 -
76.《宋中十首》 唐·高适
梁王昔全盛,宾客复多才。
悠悠一千年,陈迹唯高台。
寂寞向秋草,悲风千里来。
朝临孟诸上,忽见芒砀间。 -
77.《天育骠骑歌(天育,厩名,未详所出)》 唐·杜甫
吾闻天子之马走千里,今之画图无乃是。
是何意态雄且杰,骏尾萧梢朔风起。
毛为绿缥两耳黄,眼有紫焰双瞳方。 -
78.《昔游》 唐·杜甫
昔谒华盖君,深求洞宫脚。
玉棺已上天,白日亦寂寞。
暮升艮岑顶,巾几犹未却。
弟子四五人,入来泪俱落。 -
79.《大历三年春白帝城放船出瞿塘峡久居夔府将适…凡四十韵》 唐·杜甫
老向巴人里,今辞楚塞隅。
入舟翻不乐,解缆独长吁。
窄转深啼狖,虚随乱浴凫。
石苔凌几杖,空翠扑肌肤。 -
80.《漫问相里黄州》 唐·元结
东邻有渔父,西邻有山僧。
各问其性情,变之俱不能。
公为二千石,我为山海客。
志业岂不同,今已殊名迹。