-
141.《玉卮无当》 唐·蒋防
美玉常为器,兹焉变漏卮。
酒浆悲莫挹,樽俎念空施。
符彩功难补,盈虚数已亏。
岂惟孤玩好,抑亦类瑕疵。
清越音虽在,操持意渐隳。
赋形期大匠,良璞勿同斯。 -
142.《江西道中作三首》 唐·张祜
日落江村远,烟云度几重。
问人孤驿路,驱马乱山峰。
夜入霜林火,寒生水寺钟。
凄凉哭途意,行处又饥凶。 -
143.《江西道中作三首》 唐·张祜
日落江村远,烟云度几重。
问人孤驿路,驱马乱山峰。
夜入霜林火,寒生水寺钟。
凄凉哭途意,行处又饥凶。 -
144.《和处州韦使君新开南溪》 唐·朱庆馀
地里光图谶,樵人共说深。
悠然想高躅,坐使变荒岑。
疏凿因殊旧,亭台亦自今。
静容猿暂下,闲与鹤同寻。 -
145.《漫成五章》 唐·李商隐
沈宋裁辞矜变律,王杨落笔得良朋。
当时自谓宗师妙,今日惟观对属能。
李杜操持事略齐,三才万象共端倪。
集仙殿与金銮殿,可是苍蝇惑曙鸡。 -
146.《漫成五章》 唐·李商隐
沈宋裁辞矜变律,王杨落笔得良朋。
当时自谓宗师妙,今日惟观对属能。
李杜操持事略齐,三才万象共端倪。
集仙殿与金銮殿,可是苍蝇惑曙鸡。 -
147.《曲江》 唐·李商隐
望断平时翠辇过,空闻子夜鬼悲歌。
金舆不返倾城色,玉殿犹分下苑波。
死忆华亭闻唳鹤,老忧王室泣铜驼。
天荒地变心虽折,若比阳春意未多。 -
148.《李肱所遗画松诗书两纸得四十韵》 唐·李商隐
万草已凉露,开图披古松。
青山遍沧海,此树生何峰。
孤根邈无倚,直立撑鸿濛。
端如君子身,挺若壮士胸。 -
149.《病中书怀呈友人》 唐·温庭筠
逸足皆先路,穷郊独向隅。
顽童逃广柳,羸马卧平芜。
黄卷嗟谁问,朱弦偶自娱。
鹿鸣皆缀士,雌伏竟非夫。 -
150.《鲁望昨以五百言见贻过有褒美内揣庸陋弥增愧悚…微旨也》 唐·皮日休
三辰至精气,生自苍颉前。
粤从有文字,精气铢于绵。
所以杨墨后,文词纵横颠。
元狩富材术,建安俨英贤。 -
151.《奉酬崔璐进士见寄次韵》 唐·皮日休
伊余幼且贱,所禀自以殊。
弱岁谬知道,有心匡皇符。
意超海上鹰,运跼辕下驹。
纵性作古文,所为皆自如。 -
152.《鲁望昨以五百言见贻过有褒美内揣庸陋弥增愧悚…微旨也》 唐·皮日休
三辰至精气,生自苍颉前。
粤从有文字,精气铢于绵。
所以杨墨后,文词纵横颠。
元狩富材术,建安俨英贤。 -
153.《奉酬崔璐进士见寄次韵》 唐·皮日休
伊余幼且贱,所禀自以殊。
弱岁谬知道,有心匡皇符。
意超海上鹰,运跼辕下驹。
纵性作古文,所为皆自如。 -
154.《自遣诗三十首》 唐·陆龟蒙
五年重别旧山村,树有交柯犊有孙。
更感卞峰颜色好,晓云才散便当门。
雪下孤村淅淅鸣,病魂无睡洒来清。
心摇只待东窗晓,长愧寒鸡第一声。 -
155.《自遣诗三十首》 唐·陆龟蒙
五年重别旧山村,树有交柯犊有孙。
更感卞峰颜色好,晓云才散便当门。
雪下孤村淅淅鸣,病魂无睡洒来清。
心摇只待东窗晓,长愧寒鸡第一声。 -
156.《冯燕歌(一作沈下贤诗)》 唐·司空图
魏中义士有冯燕,游侠幽并最少年。
避仇偶作滑台客,嘶风跃马来翩翩。
此时恰遇莺花月,堤上轩车昼不绝。 -
157.《送杨炼师却归贞浩岩》 唐·罗隐
宦途不复更经营,归去东南任意行。
别后几回思会面,到来相见似前生。
久居竹盖知勤苦,旧业莲峰想变更。
为谢佯狂吴道士,耳中时有铁船声。 -
158.《芳树》 唐·罗隐
细萼慢逐风,暖香闲破鼻。
青帝固有心,时时漏天意。
去年高枝犹堕地,今年低枝已憔悴。
吾所以见造化之权, -
159.《隰州新驿》 唐·韩偓
盛德已图形,胡为忽构兵。
燎原虽自及,诛乱不无名。
掷鼠须防误,连鸡莫惮惊。
本期将系虏,末策但婴城。 -
160.《隰州新驿》 唐·韩偓
盛德已图形,胡为忽构兵。
燎原虽自及,诛乱不无名。
掷鼠须防误,连鸡莫惮惊。
本期将系虏,末策但婴城。