-
1.《江城子(赋玉盘盂芍药寄意)》 宋·周密
玉肌多病怯残春。
瘦棱棱。
睡腾腾。
清楚衣裳,不受一尘侵。 -
2.《还家杂感》 清·钱秉镫
此生谁料有还期,哭罢相看梦里疑。
同产仅余三子在,一门犹仗两兄持。
箧中泪渍游人信,壁上蜗残忆弟诗。
不是天涯归意懒,归懒原怕到家时。 -
3.《题净梵院清虚堂》 宋·俞烈
天清蚕麦余,绿结桃李实。
老僧诗衔袖,过我语言质。
怀山意先行,如病梦芝术。
去□才一舍,鞭策不终日。 -
4.《题鲍史君林园》 宋·徐照
水波一带隔秋城,不许尘埃接地生。
浓露渐成红蓼色,野风添作小松声。
客来喜自开楼锁,病去逢人语药名。
闲意却多官意懒,帝人传说似渊明。 -
5.《题大理崔少卿驸马林亭》 唐·姚合
每来归意懒,都尉似山人。
台榭栖双鹭,松篁隔四邻。
迸泉清胜雨,深洞暖如春。
更看题诗处,前轩粉壁新。 -
6.《答友人招游》 唐·姚合
不来知尽怪,失意懒春游。
闻鸟宁惊梦,看花怕引愁。
赌棋招敌手,沽酒自扶头。
何似华筵上,推辞候到筹。 -
7.《系裙腰》 宋·欧阳修
水轩檐幕透薰风。
银塘外、柳烟浓。
方床遍展鱼鳞簟,碧纱笼。
小墀面、对芙蓉。
玉人共处双鸳枕,和娇困、睡朦胧。
起来意懒含羞态,汗香融。
素裙腰,映酥胸。 -
8.《风流子》 宋·葛立方
细草芳南苑,东风里、赢得一身闲。
见花朵绣田,柳丝络岸,沼冰方泮,山雪初残。
又还是,陇头春信动,梅蕊入征鞍。
月里暗香,水边疏影,淡妆宜瘦,玉骨禁寒。 -
9.《望江南(再作)》 宋·洪适
倾盖侣,古语诵邹阳。
曲水一觞今意懒,阳关三叠重情伤。
离恨落花当。
人截镫,归骑莫仓黄。
谁肯甘心迷簿领,不如袖手傲家乡。
高枕熟黄粱。 -
10.《满江红(丁未九月望赏月)》 宋·陈著
落枕鸿声,龙山梦、蓦然惊觉。
还堪喜、木樨香底,鹊声翻晓。
弄雨未成霜意懒,望寒先怯山容老。
最难逢、无一点西风,惊乌帽。