-
201.《读书》 宋·欧阳修
吾生本寒儒,老尚把书卷。
眼力虽已疲,心意殊未倦。
正经首唐虞,伪说起秦汉。
篇章异句读,解诂及笺传。 -
202.《送徐生之渑池》 宋·欧阳修
河南地望雄西京,相公好贤天下称。
吹嘘死灰生气焰,谈笑暖律回严凝。
曾陪◇俎被顾盻,罗列台阁皆名卿。
徐生南国後来秀,得官古县依崤陵。 -
203.《鸣皋》 宋·林逋
皋禽名祇有前闻,孤引圆吭夜正分。
一唳便惊寥泬破,亦无閒意到青云。 -
204.《喜迁莺·霜凝雪沍》 宋·无名氏
霜凝雪沍,正斗标临丑,三阳将近。
万木凋零,群芳消歇,禁苑有梅初盛。
异香似薰沈水,素色瑞如玉莹。
人尽道,第一番,天遣先占春信。 -
205.《送建州通判沈太博》 宋·梅尧臣
昔闻醉翁吟,是沈夫子所作。
今听醉翁吟,是沈夫子所弹。
声如冰凘下石滩,嚼啮碎玉遶齿寒。
四坐整衣容色端,醉翁虽醉无慢官。 -
206.《送谢师厚太博通判汾州》 宋·梅尧臣
频官吴越饱粳稻,况住南阳多水田。
北登太行入汾曲,正获{左禾右巴}稏秋风前。
晋人朴厚自寡讼,软炊玉粒河鳞鲜。
君方少壮齿颊健,甘美不负经腹便。
有意南飞寄我信,满川鸣雁下连连。 -
207.《和永叔内翰》 宋·梅尧臣
来时擘茧正探官,走马传宣夹路看。
便鏁青春辞上合,徒知白日近长安。
思归有梦同谁说,强意题诗只见宽。
犹喜共量天下士,亦胜东野亦胜韩。 -
208.《送罗职方知秀州》 宋·梅尧臣
陆云尝夸千里莼,便轻羊酪同埃尘。
君今得郡正千里,已患无羊厌此珍。
乃知南北各所乐,乘舟不如乘马恶。
水边不见秦罗敷,纵有西施肌肉薄。
使君事事未称意,绿水芙蓉定何若。 -
209.《十二弟季所和邵子文病中感怀之作复次韵寄子》 宋·晁说之
先生穷作书,宁比近术赦。
天故使之贫,赤手唯是籍。
或者窥残篇,律吕起韶夏。
微意有子传,光烛不邻借。 -
210.《送斯立入京》 宋·晁说之
我见刘颍川,昏困不暇寐。
忽还便娟儿,白日思寝被。
此头各未白,相逢当有地。
讵惜草草别,但嗟言负意。 -
211.《吕惠穆挽诗四首》 宋·文同
帝御皇图后,公居右府时。
开陈诸议论,感发止嗟咨。
自此倾宸眷,方将正宰司。
胡为便沦谢,天意固难知。 -
212.《吴李坚甫中舍》 宋·文同
往年曾忆过长安,短纸书名诣门下。
君时延我坐终日,洒扫东轩留看画。
横图巨轴不知数,但见匣中时一把。
甲犹未意乙复作,门类著番开满架。 -
213.《大道歌》 宋·白玉蟾
乌飞金,兔走玉,三界一粒粟。
山河大地几年尘,阴阳颠倒入玄谷。 -
214.《庭松安静堂》 宋·蔡襄
偏爱堂东砌下松,三年潇洒伴衰翁。
寒声动荡潮初上,疏影孤圆月正中。
清彻纱帷延昼梦,绿涵金盏带春风。
自缘多病饶归思,便觉山林野意通。 -
215.《闲适吟》 宋·邵雍
谁将造化属东风,一属东风事莫穷。
残腊也宜先作策,新正其那便要功。
柳梢借暖浑摇软,梅萼偷春半露红。
安得向时情意在,轻衫撩乱少年中。 -
216.《和大尹李君锡龙图留别诗》 宋·邵雍
多情大尹辞春去,正是群芳烂漫时。
自古英豪重恩意,群芳慎勿便离披。 -
217.《属事吟》 宋·邵雍
鹪鹩分寄一枝巢,不信甘言便易骄。
当力尚难超北海,去威何足动鸿毛。
愿将情意分明谢,肯把恩光取次烧。
天宠居多为幸久,春花无奈正夭饶。 -
218.《即事一首次韵祝朝奉十一丈》 宋·晁补之
平生交游情,独处不可乍。
那为一马饮,浊水喷百马。
弦歌高楼上,但恨知者寡。
丈人遗世心,口语傥能借。 -
219.《和关彦远雪》 宋·晁补之
春雨翻成雪,朝垆未觉炎。
拂檐惊乍响,缀袖喜初沾。
庭薄宁堪迹,空繁讵可瞻。
正怜风共起,终恨雨同渐。 -
220.《次韵分司南京李诚之待制求酒二首》 宋·苏辙
春深风雨半相和,节物令人意绪多。
中酒何须问贤圣,和诗今尚许羊何。
高人不受尘土侵,三年浙江藏何深。
久闲物理有相复,历城官事森成林。