-
101.《阿坰以歙钵供太希先偶成》 宋·吴则礼
君不见上公之鼎烹养牛,高足巨耳谁与俦。
又不见便便瓦釜煮黄独,媚此枵然转雷腹。
养牛大嚼良快意,老儒那月王侯鼻。
黄独饱火正可怜,自捉长才宁用钱。 -
102.《古今豪逸自放之士鲜不嗜酒》 宋·胡寅
美禄无过酒,星泉奠两仪。
端由皆作圣,意趣少人知。
肇命惟元祀,迎春祝寿祺。
功深资药石,力厚起疲赢。 -
103.《陈天成诗多和东坡韵兹因寄喜雨诗走笔谢之》 宋·楼钥
一春垂垂困多雨,虽曰如膏反成苦。
自知潦后必成旱,果见晴天雨黄土。
连旬不雨已叹嗟,涤涤山川云不吐。
未闻鹁鸠鸣屋角,但有蚊蝇争振羽。 -
104.《寄岳州贾司马六丈、巴州严八使君两阁老五十韵》 唐·杜甫
衡岳啼猿里,巴州鸟道边。
故人俱不利,谪宦两悠然。
开辟乾坤正,荣枯雨露偏。
长沙才子远,钓濑客星悬。 -
105.《和友人喜相遇十首》 唐·李咸用
为儒自愧已多年,文赋歌诗路不专。
肯信披沙难见宝,只怜苫草易成编。
燕昭寤寐常求骏,郭隗寻思未是贤。 -
106.《闻诵《法华经》歌》 唐·修雅
山色沈沈,松烟幂幂。
空林之下,盘陀之石。
石上有僧,结跏横膝。 -
107.《斗百花》 宋·晁补之
往事临邛,旧游雅态羞重忆。
解赋才高,好音情慧,琴里句中暗识。
正当年、似阆苑琼枝,朝朝相倚。
便涤器何妨,当炉正好,镇同比翼。 -
108.《声声慢(逃禅作菊、桂、秋荷,目之曰三逸)》 宋·周密
妆额黄轻,舞衣红浅,西风又到人间。
小雨新霜,萍池藓径生寒。
输它汉宫姊妹,粲星钿、霞佩珊珊。
凉意早,正金盘露洁,翠盖香残。 -
109.《晏太尉西园贺雪歌》 宋·欧阳修
阴阳乖错乱五行,穷冬山谷暖不冰。
一阳且出在地上,地下谁发万物萌。
太阴当用不用事,盖由奸将不斩亏国刑。
遂令邪风伺间隙,潜中瘟疫於疲氓。 -
110.《水调歌头·人道孰为大》 宋·无名氏
人道孰为大,尚小易咸常。
厥初皇极中建,扶世有三纲。
仁义阴阳道立,父母乾坤位正,六子发辉光。
一日不容缓,此意久弥昌。 -
111.《快活歌二首》 宋·白玉蟾
诚哉一得即永得。
大都要藉周天火,十月圣胎方始圆。
虽结丹头终耗失, -
112.《出都寄二苏》 宋·毛滂
近年好语开蹙额,廊庙主人还稷契。
诸葛亮公彙进民所怀,械必提之右乃挈。
善随类举皆可观, -
113.《赏转官球花酒边分韵得剪字》 宋·陈著
天机地轴随时转,万物生生就裁剪。
庭前一种可人花,独殿春深交夏浅。
团团自是浑沌胎,皎皎不事儿女婉。
照见胸中本色正,洗尽世上芳容靦。 -
114.《赠宗人简斋》 宋·姚勉
博文约以礼,夫子诲子渊。
详说将反约,斯语在七篇。
由繁乃入简,此学本圣贤。
卓哉紫阳公,道统得正传。 -
115.《五王子·末生》 宋·释正觉
甘分清孤寒固穷,衡门寥落正西风。
一鸣便是苍梧凤,不意飘流鸥鹭中。 -
116.《番禺调笑》 宋·洪适
句队盖闻五岭分疆,说番禺之大府;一尊属客,见南伯之高情,摭遗事于前闻,度新词而屡舞。
宫商递奏,调笑入场。
羊仙黄木湾头声B278B278然。
碧云深处起非烟。 -
117.《沁园春(寿太守·十二月十三日)》 宋·刘子实
腊后寒收,柳眼青归,梅花笑生。
正阳和有脚,日边送暖,洪钧换轴,天上回星。
试巧春盘,介眉春酒,生意从头乐意新。
须知道,是东风近也,玉燕逢辰。 -
118.《沁园春(寿太守·十二月十三日)》 宋·刘子实
腊后寒收,柳眼青归,梅花笑生。
正阳和有脚,日边送暖,洪钧换轴,天上回星。
试巧春盘,介眉春酒,生意从头乐意新。
须知道,是东风近也,玉燕逢辰。 -
119.《水调歌头(五首选三)》 清·张惠言
东风无一事,妆出万重花。
闲来阅遍花影,惟有月钩斜。
我有江南铁笛,要倚一枝香雪,吹彻玉城霞。
清影渺难即,飞絮满天涯。 -
120.《借榻竹庵》 唐·陈翊
短筇穿秋云,杳蔼杂雨意。
林梢响脱叶,虹影挟夕霁。
安栖一枝禅,静寄三径地。
青薜蟠弱龙,紫栗缩寒蝟。