-
141.《残腊独出二首》 宋·苏轼
幽寻本无事,独往意自长。
钓鱼丰乐桥,采杞逍遥堂。
罗浮春欲动,云日有清光。
处处野梅开,家家腊酒香。 -
142.《和平甫舟中望九华山二首》 宋·王安石
楚越千万山,雄奇此山兼。
盘根虽巨壮,其末乃修纤。
去县尚百里,侧身勇前瞻。
萧条烟岚上,缥缈浮青尖。 -
143.《次韵平甫赠三灵山人程惟象》 宋·王安石
家山松菊半荒芜,杖策穷年信所如。
占见地灵非卜筮,算知人贵自陶渔。
久谙郭璞言多验,老比颜含意更疏。
只欲勒成方士传,借君名姓在新书。 -
144.《丙寅岁山间竞传诸将有下棘寺者》 宋·辛弃疾
去年骑鹤上扬州,意气平吞万户侯。
谁使匈奴来塞上,却从廷尉望山头。
荣华大抵有时歇,祸福无非自己求。
记取山西千古恨,李陵门下至今羞。 -
145.《自咏》 宋·陆游
常记当年入洛初,华灯百万掷樗蒲。
平生意薄刀笔吏,投老身为山泽臞。
已罢向空书咄咄,尚能击缶和呜呜。
今朝客至无寻处,正伴园丁斸芋区。 -
146.《自九里平水至云门陶山历龙瑞禹祠而归凡四日》 宋·陆游
点点桃花糁绿苔,入门倚杖意悠哉!数声茶饭斋初散,一片溪云雨欲来。
老宿龙锺嗟独在,高松磊砢忆新栽。
世间万事俱难料,未死重游更几回? -
147.《春近山中即事》 宋·陆游
节物贫家有故常,春盘腊粥逐时忙。
悠悠岁月催双鬓,草草鸡豚荐一觞。
人意自殊平日乐,梅花宁减故时香?小园新展西南角,挂树青萝百尺长。 -
148.《七月十八夜枕上作》 宋·陆游
电掣光如昼,雷轰意未平。
乱云俄卷尽,孤月却徐行。
露草蛩相语,风枝鹊自惊。
一凉吾事足,美睡到窗明。 -
149.《数日寒顿减颇有春意感怀赋短歌》 宋·陆游
微阴寒不力,破腊春暗动。
林梢报梅白,水际闻鸟哢。
羁鸿渐整翮,一一劳目送。
应怜飞蓬客,犹作浣花梦。 -
150.《平阳驿舍梅花》 宋·陆游
江路轻阴未成雨,梅花欲过半沾泥。
远来不负东皇意,一绝清诗手自题。 -
151.《四月望日自孝悌坊迁冠盖孙氏第》 宋·张耒
青芜满古城,白日照大泽。
街荒鸡犬闹,市远喧哄寂。
中有腾腾者,淮阳四年客。
坐偷太仓粟,稳睡而饱食。 -
152.《戏呈田子平六言》 宋·黄庭坚
茸割即非茸割,肥羊自是肥羊。
老夫才堪一筋,诸生赞咏甘香。
却叹佳人纤手,晚来应废红妆。
荆州衣冠千户,厚意独有田郎。 -
153.《次韵和不疑假书邻几知方酣寝为诗通意》 宋·司马光
江翁顺天和,心迹两夷简。
虽如边韶寝,且异宰予懒。
平居无进间,经史自课限。
高歌慕翰林,鸣琴写中散。 -
154.《依韵和胡武平怀京下游好》 宋·梅尧臣
南国易悲愁,西风起高树。
枯荷复送雨,度雁宁知数。
欲问北来音,系书复若故。
冥飞杳无迹,弋者徒有慕。 -
155.《和资道山路见菊杂言》 宋·晁说之
桃李不如菊,露下花开意自足。
菊亦谢桃李,妖葩艳萼能入俗。
把菊比君君更清,爱菊肯教陶令独。
君今渐作富贵家,平头奴子红腰束。
人谁敢号髯参军,见者面柔辞气曲。
唯有禅翁向晚秋,东篱细步想风流。 -
156.《咏潇湘八景各一首·平沙雁落》 宋·刘克庄
背冷来趋暖,虽微善自谋。
如何才得意,飞去不回头。 -
157.《夏日平居奉寄崔伯易兼简朱元弼》 宋·王令
惟怃庭下树,阴影日已敷。
癯癯闭门人,簟席自卷舒。
高枝就远冠,曲枝挂裳裾。
还来从此息,卧视诗与书。 -
158.《暝色》 宋·陈与义
残辉度平野,列岫围青春。
柴门一枝筇,日暮栖心神。
暝色着川岭,高低郁轮囷。
水光忽倒树,山势欲傍人。 -
159.《挽章冠叟》 宋·洪咨夔
卷却青云靶,书来意转平。
於斯观所养,知不失其亨。
梧竹自师友,梅礬皆弟兄。
悲风吹梦远,不朽是乡评。 -
160.《题延平阁》 宋·蔡襄
双溪会一流,新搆横鲜赭。
浮居紫霄端,卧影澄川下。
峡深风力豪,石峭湍声泻。
古剑成蛰龙,商帆来阵马。