-
261.《家叔征君东溪草堂二首》 唐·卢象
开山十馀里,青壁森相倚。
欲识尧时天,东溪白云是。
雷声转幽壑,云气杳流水。
涧影生龙蛇,岩端翳柽梓。 -
262.《偶然作六首》 唐·王维
楚国有狂夫,茫然无心想。
散发不冠带,行歌南陌上。
孔丘与之言,仁义莫能奖。
未尝肯问天,何事须击壤。 -
263.《洛阳女儿行》 唐·王维
洛阳女儿对门居,才可颜容十五余。
良人玉勒乘骢马,侍女金盘脍鲤鱼。
画阁朱楼尽相望,红桃绿柳垂檐向。
罗帷送上七香车,宝扇迎归九华帐。 -
264.《宋进马哀词》 唐·王维
背春涉夏兮,众木蔼以繁阴。
连金华与玉堂兮,宫阁郁其沈沈。
百官并入兮,何语笑之哑哑, -
265.《送綦毋三谒房给事》 唐·李颀
夫子大名下,家无钟石储。
惜哉湖海上,曾校蓬莱书。
外物非本意,此生空澹如。
所思但乘兴,远适唯单车。 -
266.《送刘十(一作刘十一)》 唐·李颀
三十不官亦不娶,时人焉识道高下。
房中唯有老氏经,枥上空馀少游马。
往来嵩华与函秦,放歌一曲前山春。 -
267.《郑樱桃歌》 唐·李颀
石季龙,僭天禄,擅雄豪,美人姓郑名樱桃。
樱桃美颜香且泽,娥娥侍寝专宫掖。
后庭卷衣三万人,翠眉清镜不得亲。 -
268.《春泛若耶溪》 唐·綦毋潜
幽意无断绝,此去随所偶。
晚风吹行舟,花路入溪口。
际夜转西壑,隔山望南斗。
潭烟飞溶溶,林月低向后。
生事且弥漫,愿为持竿叟。 -
269.《述降圣观》 唐·储光羲
一山尽天苑,一峰开道宫。
道花飞羽卫,天鸟游云空。
玉殿俯玄水,春旗摇素风。
夹门小松柏,覆井新梧桐。
自昔大仙下,乃知元化功。
神皇作桂馆,此意与天通。 -
270.《同王十三维偶然作十首》 唐·储光羲
仲夏日中时,草木看欲燋。
田家惜工力,把锄来东皋。
顾望浮云阴,往往误伤苗。
归来悲困极,兄嫂共相譊. -
271.《望幸亭》 唐·储光羲
五年一巡狩,西幸过东畿。
周国易居守,周人多怨思。
君王敷惠政,程作贵从时。
大厦非一木,沉沉临九逵。 -
272.《贻丁主簿仙芝别》 唐·储光羲
赫赫明天子,翘翘群秀才。
昭昭皇宇广,隐隐云门开。
摇曳君初起,联翩予复来。
兹年不得意,相命游灵台。 -
273.《山中贻崔六琪华》 唐·储光羲
恍惚登高岭,裴回看落日。
遥想仲长园,如亲幼安室。
春渚菖蒲登,山中拨谷鸣。
相思不道远,太息未知情。 -
274.《贻阎处士防卜居终南》 唐·储光羲
春风摇杂树,言别还江汜。
坚冰生绿潭,又客三千里。
兆梦唯颜色,悬情乃文史。
涤耳贵清言,披欢迟玉趾。 -
275.《汉阳即事》 唐·储光羲
楚国千里远,孰知方寸违。
春游欢有客,夕寝赋无衣。
江水带冰绿,桃花随雨飞。
九歌有深意,捐佩乃言归。 -
276.《悲哉行》 唐·王昌龄
勿听白头吟,人间易忧怨。
若非沧浪子,安得从所愿。
北上太行山,临风阅吹万。
长云数千里,倏忽还肤寸。
观其微灭时,精意莫能论。
百年不容息,是处生意蔓。
始悟海上人,辞君永飞遁。 -
277.《缑氏尉沈兴宗置酒南溪留赠》 唐·王昌龄
林色与溪古,深篁引幽翠。
山尊在渔舟,棹月情已醉。
始穷清源口,壑绝人境异。
春泉滴空崖,萌草拆阴地。 -
278.《悲哉行》 唐·王昌龄
勿听白头吟,人间易忧怨。
若非沧浪子,安得从所愿。
北上太行山,临风阅吹万。
长云数千里,倏忽还肤寸。
观其微灭时,精意莫能论。
百年不容息,是处生意蔓。
始悟海上人,辞君永飞遁。 -
279.《缑氏尉沈兴宗置酒南溪留赠》 唐·王昌龄
林色与溪古,深篁引幽翠。
山尊在渔舟,棹月情已醉。
始穷清源口,壑绝人境异。
春泉滴空崖,萌草拆阴地。 -
280.《途中作》 唐·王昌龄
游人愁岁晏,早起遵王畿。
坠叶吹未晓,疏林月微微。
惊禽栖不定,寒兽相因依。
叹此霜露下,复闻鸿雁飞。