-
321.《沿檄柯山归别张特秀》 宋·楼钥
我昔志学年,侍亲宦西安。
弟兄游庠校,见君平生欢。
君才独颖出,逸驾不可攀。
夜窗共檠灯,春游合杯盘。 -
322.《和汤无邪》 宋·廖行之
东风习习初春天,流澌冻解兴鱼潜。
池波生绿纹漪涟,和气已觉弥天渊。
人间佳处不独此,我有嘉客称世贤。
怀归不肯依刘表,满怀貯月清光皎。 -
323.《赠张籍》 唐·韩愈
吾老著读书,馀事不挂眼。
有儿虽甚怜,教示不免简。
君来好呼出,踉跄越门限。
惧其无所知,见则先愧赧。 -
324.《赠张籍》 唐·韩愈
吾老著读书,馀事不挂眼。
有儿虽甚怜,教示不免简。
君来好呼出,踉跄越门限。
惧其无所知,见则先愧赧。 -
325.《遣行十首》 唐·元稹
惨切风雨夕,沉吟离别情。
燕辞前日社,蝉是每年声。
暗泪深相感,危心亦自惊。
不如元不识,俱作路人行。 -
326.《遣行十首》 唐·元稹
惨切风雨夕,沉吟离别情。
燕辞前日社,蝉是每年声。
暗泪深相感,危心亦自惊。
不如元不识,俱作路人行。 -
327.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
328.《钱舜举寒林七贤图》 明·高得旸
骚坛逸响何寥寥,作者逝矣谁能招。
诜然七子美风度,乃有遗像图生绡。
衣冠半带晋秀气,人物绝是唐中朝。
想当朝事得休暇,拟采野景归风谣。 -
329.《拟古》 明·钱宰
出门万里别,行行远防边。
相望各天末,北斗日夜躔。
四运秋复春,不见君子还。
燕车北其辙,越马南其辕。 -
330.《宋主簿鸣皋梦赵六予未及报而陈子云亡今追…贻平昔游旧》 唐·卢藏用
暮川罕停波,朝云无留色。
故人琴与诗,可存不可识。
识心尚可亲,琴诗非故人。
鸣皋初梦赵,蜀国已悲陈。 -
331.《从军夜次六胡北饮马磨剑石为祝殇辞》 唐·李益
我行空碛,见沙之磷磷,与草之幂幂,半没胡儿磨剑石。
当时洗剑血成川,至今草与沙皆赤。
我因扣石问以言,水流呜咽幽草根,君宁独不怪阴磷?吹火荧荧又为碧, -
332.《三羞诗三首》 唐·皮日休
吾闻古君子,介介励其节。
入门疑储宫,抚己思鈇钺。
志者若不退,佞者何由达。
君臣一殽膳,家国共残杀。 -
333.《自遣诗三十首》 唐·陆龟蒙
五年重别旧山村,树有交柯犊有孙。
更感卞峰颜色好,晓云才散便当门。
雪下孤村淅淅鸣,病魂无睡洒来清。
心摇只待东窗晓,长愧寒鸡第一声。 -
334.《自遣诗三十首》 唐·陆龟蒙
五年重别旧山村,树有交柯犊有孙。
更感卞峰颜色好,晓云才散便当门。
雪下孤村淅淅鸣,病魂无睡洒来清。
心摇只待东窗晓,长愧寒鸡第一声。 -
335.《赠李中丞洪一首》 唐·皎然
深沈阃外略,奕世当荣寄。
地裂大将封,家传介珪瑞。
至今漳河俗,犹受仁人赐。
公初镇惟邢,决胜无精兵。 -
336.《赋得吴王送女潮歌,送李判官之河中府》 唐·皎然
见说吴王送女时,行宫直到荆溪口。
溪上千年送女潮,为感吴王至今有。
乃知昔人由志诚,流水无情翻有情。 -
337.《费凤别碑诗》 两汉·石勋
君讳凤。
字伯萧。
梁相之元子。
九江太守之长兄也。 -
338.《括贺新凉》 宋·林正大
酌以蒲城酒。
撷湘F8CD、秋英满泛,介君眉寿。
赠君点漆黟川墨,与印文章大手。
问此别、相逢难又。 -
339.《和子由记园中草木十一首》 宋·苏轼
煌煌帝王都,赫赫走群彦。
嗟汝独何为,闭门观物变。
微物岂足观,汝独观不倦。
牵牛与葵蓼,采摘入诗卷。 -
340.《送河东提刑张太博》 宋·范仲淹
忆守姑苏日,见君已惊人。
翩翩幕中画,落落席上珍。
强记及敏力,一一精如神。
洎余领西帅,密与羌夏邻。