-
421.《送霍子侔还都》 宋·李廌
真人造区夏,民瘼傒以苏。
戎衣振不格,力举覆地盂。
桓桓神武威,自信人未孚。
当年群啸聚,剑立犹称孤。 -
422.《陈情赠友人》 唐·李白
延陵有宝剑,价重千黄金。
观风历上国,暗许故人深。
归来挂坟松,万古知其心。
懦夫感达节,壮士激青衿。 -
423.《送杨少府赴选》 唐·李白
大国置衡镜,准平天地心。
群贤无邪人,朗鉴穷情深。
吾君咏南风,衮冕弹鸣琴。
时泰多美士,京国会缨簪。 -
424.《单父东楼秋夜送族弟沈之秦(时凝弟在席)》 唐·李白
尔从咸阳来,问我何劳苦。
沐猴而冠不足言,身骑土牛滞东鲁。
沈弟欲行凝弟留,孤飞一雁秦云秋。 -
425.《代赠远》 唐·李白
妾本洛阳人,狂夫幽燕客。
渴饮易水波,由来多感激。
胡马西北驰,香騣摇绿丝。
鸣鞭从此去,逐虏荡边陲。 -
426.《汉武帝杂歌三首》 唐·韦应物
汉武好神仙,黄金作台与天近。
王母摘桃海上还,感之西过聊问讯。
欲来不来夜未央,殿前青鸟先回翔。 -
427.《宓公琴台诗三首》 唐·高适
宓子昔为政,鸣琴登此台。
琴和人亦闲,千载称其才。
临眺忽凄怆,人琴安在哉。
悠悠此天壤,唯有颂声来。 -
428.《送李校书二十六韵》 唐·杜甫
代北有豪鹰,生子毛尽赤。
渥洼骐骥儿,尤异是龙脊。
李舟名父子,清峻流辈伯。
人间好少年,不必须白晰。 -
429.《赠别太常李博士兼寄两省旧游》 唐·韩翃
两年戴武弁,趋侍明光殿。
一朝簪惠文,客事信陵君。
简异当朝执,香非寓直熏。
差肩何记室,携手李将军。 -
430.《拟古三首(第一首一作长安古意)》 唐·顾况
龙剑昔藏影,送雄留其雌。
人生阻欢会,神物亦别离。
碧树感秋落,佳人无还期。
夜琴为君咽,浮云为君滋。 -
431.《游石堂观》 唐·萧祜
西山高高何所如,上有古昔真人居。
嵌崖巨石自成室,其下磅礴含清虚。
我来斯邑访遗迹,乃遇沈生耽载籍。 -
432.《归彭城》 唐·韩愈
天下兵又动,太平竟何时。
訏谟者谁子,无乃失所宜。
前年关中旱,闾井多死饥。
去岁东郡水,生民为流尸。 -
433.《李花赠张十一署(或作李有花)》 唐·韩愈
江陵城西二月尾,花不见桃惟见李。
风揉雨练雪羞比,波涛翻空杳无涘。
君知此处花何似,白花倒烛天夜明, -
434.《陵园妾-怜幽闭也(一作托幽闭,喻被谗遭黜也)》 唐·白居易
陵园妾,颜色如花命如叶。
命如叶薄将奈何,一奉寝宫年月多。
年月多,时光换,春愁秋思知何限。 -
435.《述梦诗四十韵》 唐·李德裕
赋命诚非薄,良时幸已遭。
君当尧舜日,官接凤凰曹。
目睇烟霄阔,心惊羽翼高。
椅梧连鹤禁,壀堄接龙韬。 -
436.《哭吴县房耸明府》 唐·皎然
仁人迈厚德,可谓名实全。
抚迹若疏旷,会心极精研。
履危节讵屈,著论识不偏。
恨以荣级浅,嘉猷未及宣。 -
437.《哭吴县房耸明府》 唐·皎然
仁人迈厚德,可谓名实全。
抚迹若疏旷,会心极精研。
履危节讵屈,著论识不偏。
恨以荣级浅,嘉猷未及宣。 -
438.《渔家傲》 宋·李光
为恨。
今岁寓昌江,二月三日与客游黎氏园,偶见桃花一枝。
羊君荆华折以见赠,恍然如逢故人。
归插净瓶中,累日不雕。 -
439.《采莲舞》 宋·史浩
清奏当筵,治世之音安以乐。
霞舒绛彩,玉照铅华。
玲珑环佩之声,绰约神仙之伍。
朝回金阙,宴集瑶池。 -
440.《括贺新凉》 宋·林正大
生长湖山曲。
羡吴儿、呼吸湖光,饱餐山渌。
世外不须论隐逸,谁似先生冰玉。
自骨冷、神清无俗。