-
41.《谪居感事》 宋·王禹偁
迁谪独熙熙,襟怀自坦夷。
孤寒明主信,清直上天知。
消息还依道,生涯只在诗。
惟尚谕山水,讵敢咏江蓠。 -
42.《春雪有感呈王正叔束徽之》 宋·王令
彼雪晚何淫,乘时横此临。
必将滋及物,自合大为霖。
也道春来好,何余臈後阴。
冬冥诚不道,苍帝亦何心。 -
43.《秋居览景因感所事》 宋·文同
閒居闭穷巷,拙者诚所宜。
掩书坐前楹,默与天理期。
是时新雨收,物物含秋姿。
疏檐正残日,曲几方凉颸。 -
44.《初发彭城有感寄子瞻》 宋·苏辙
秋晴卷流潦,古汴日向干。
扁舟久不解,畏此行路难。
此行亦不远,世故方如山。
我持一寸刃,巉绝何由刊。 -
45.《次韵子瞻感旧见寄》 宋·苏辙
少年耽世味,徘徊不能去。
老来悟前非,尚愧昔游处。
君才最高峙,鹤行鸡群中。
我虽非君对,顾以兄弟同。 -
46.《又登碧云亭感怀三十首》 宋·吴芾
晚上危亭忆令威,凌虚山上悟玄机。
丹成不见升腾迹,徒想当年化鹤飞。 -
47.《感戚夫人事》 宋·姜特立
女以色而死,士以才而亡。
处才不才间,此语最深长。
我昔愚自信,遭逐方悲伤。
投迹归山林,为乐特未央。 -
48.《仆自乙酉至今凡四冬至皆在覊旅感慨成诗》 宋·赵蕃
至日长为客,天涯空浩叹。
贫知学道力,晚悟作诗难。
故旧劳相问,功名梦已残。
书生例难蹇,未可厌寒酸。 -
49.《成都逾旬阴冷深冬时节借馆趣悟得子敬德夫二》 宋·程公许
屯阴不动紫沾盘,三月凄风横作寒。
待旦重衾缠得暖,感时对酒祗长欢。
黑云何日三舍避,黄道中天万日看。
不有对床清夜语,客怀何以解忧端。 -
50.《伯夔酬诗相奖感而次韵却寄不自禁哀音之发越》 近代·陈三立
自挈哀音殉鼓盆,只余骸骨块然存。
燎原日愿同灰烬,灵窟天留照泪痕。
为奏咸韶如有悟,终侪培塿不能尊。
吟声出海迎湖舸,圣处还期立脚根。 -
51.《湖居感伤》 宋·释智圆
迷真渺无始,飘业产钱唐。
外族宗南郡,门风祖偃王。
微缘先劫种,宿习妙龄彰。
父母怜多病,亲实怪异常。 -
52.《参选有感》 宋·叶茵
元是江湖萧散客,谁将幽梦落南柯。
十年不调幸然好,一著才差悟处多。
肯使北山驰鹤信,且随西舍唱渔歌。
野人自喜无弹缴,却恐金章羡绿蓑。 -
53.《有感二首》 宋·裘万顷
绝怜修竹知人意,更爱双泉不世情。
回首旧游浑似梦,却因多难悟无生。 -
54.《舟过横塘有感》 宋·刘宰
平波浅草横塘路,曾挽扁舟冲急雨。
朱颜绿鬓气催嵬,欲斥九关挥玉女。
万古功我付汗青,九天光宠生门户。
邯郸一梦两周星,霜压孤蓬日始晴。 -
55.《大名元复初郎中携示感遇五言八章次韵并陈东》 宋·戴表元
我登海山巅,群丘眇如芥。
客来谈九州,更诘谁小大。
神疲穆满驭,足茧神始载。
终然方寸心,扰扰躯壳外。 -
56.《中秋无月感而作歌》 宋·邓深
天时相催日如流,今夕何夕云中秋。
不见佳月默有感,试走退笔书其由。
去年此时汝川客,一病缠绵真险厄。
贪生强乐寸心酸,与死为邻片纸隔。 -
57.《与保宁四堂同客三塔因有感而作》 宋·释绍嵩
漫浪真堪老,君应与我同。
旅怀斜日后,闲步淡烟中。
有分长为客,无劳问转蓬。
不妨留滞好,悟取本来空。 -
58.《感春》 宋·释文珦
忽闻春欲去,园林谩游瞩。
轻风散余红,细雨滋繁绿。
绿繁似欢荣,经散犹僇辱。
因悟人间世,万事易翻覆。 -
59.《感兴二首》 宋·于石
游鱼闻饵香,宁悟钩入口。
不忍一朝饥,竟落渔人手。
捕雉必以媒,相呼欣得偶。
失身罗网中,乃为媒所诱。 -
60.《甲戌元日闻鸡警悟一首》 明·程嘉燧
风雨山楼鸡喔然,一声中夜感流年。
春生柏子心枯后,香到梅花鬓雪边。
赴壑蛇难遮尾驻,脱池鱼好救头燃。
心空唯有庞居士,解得饥飧与困眠。