-
81.《春宫词》 唐·李咸用
风和气淑宫殿春,感阳体解思君恩。
眼光滴滴心振振,重瞳不转忧生民。
女当为妾男当臣,男力百岁在,女色片时新。
用不用,唯一人。
敢放天宠私微身,六宫万国教谁宾? -
82.《吊方干处士二首》 唐·唐彦谦
不谓高名下,终全玉雪身。
交犹及前辈,语不似今人。
别号行鸣雁,遗编感获麟。
敛衣应自定,只著古衣巾。 -
83.《吊方干处士二首》 唐·唐彦谦
不谓高名下,终全玉雪身。
交犹及前辈,语不似今人。
别号行鸣雁,遗编感获麟。
敛衣应自定,只著古衣巾。 -
84.《和皮博士赴上京观中修灵斋赠威仪尊师兼见寄》 唐·吴融
霓结双旌羽缀裙,七星坛上拜元君。
精诚有为天应感,章奏无私鬼怕闻。
鹤驭已从烟际下,凤膏还向月中焚。
白云乡路看看到,好驻流年翊圣文。 -
85.《逢友人赴阙》 唐·卢延让
正当天下待雍熙,丹诏征来早为迟。
倚马才高犹爱艺,问牛心在肯容私。
吏开黄阁排班处,民拥青门看入时。
却笑郡人留不得,感恩唯拟立生祠。 -
86.《洞庭山维谅上人院阶前孤生橘树歌》 唐·皎然
洞庭仙山但生橘,不生凡木与梨栗。
真子无私自不栽,感得一株阶下出。
细叶繁枝委露新,四时常绿不关春。 -
87.《上宋使君》 唐·贯休
折桂文如锦,分忧力若春。
位高空倚命,诗妙古无人。
有感禾争熟,无私吏尽贫。
野人如有幸,应得见陶钧。 -
88.《上宋使君》 唐·贯休
折桂文如锦,分忧力若春。
位高空倚命,诗妙古无人。
有感禾争熟,无私吏尽贫。
野人如有幸,应得见陶钧。 -
89.《蒙求》 唐·李瀚2
王戎简要,裴楷清通。
孔明卧龙,吕望非熊。
杨震关西,
丁宽易东。 -
90.《恒岳晨望有怀》 唐·李夐
二仪均四序,五岳分九州。
灵造良难测,神功匪易酬。
恒山北临岱,秀崿东跨幽。
澒洞镇河朔,嵯峨冠嵩丘。 -
91.《生查子》 唐·孙光宪
寂寞掩朱门,正是天将暮。
暗澹小庭中,滴滴梧桐雨¤
绣工夫,牵心绪,配尽鸳鸯缕。
待得没人时,偎倚论私语。 -
92.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
93.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
94.《赠妇诗三首》 两汉·秦嘉
秦嘉,字士会,陇西人也。
为郡上计。
其妻徐淑,寝疾还家,不获面别。
赠诗云尔。 -
95.《悼亡诗三首》 魏晋·潘安
荏苒冬春谢,寒暑忽流易。
之子归穷泉,重壤永幽隔。
私怀谁克从,淹留亦何益。
僶俛恭朝命,回心反初役。 -
96.《蝶恋花》 宋·赵令
意。
崔氏缄报之词,粗载于此,曰:“捧览来问,抚爱过深。
儿女之情,悲喜交集。
兼惠花胜一合,口脂五寸。 -
97.《放歌》 清·柳亚子
天地太无情,日月何无光?
浮云西北来,随风作低昂。
我生胡不辰,丁斯老大邦。
仰面出门去,泪下何淋浪! -
98.《前出师表》 两汉·诸葛亮
先帝创业未半而中道崩殂,今天下三分,益州疲弊,此诚危急存亡之秋也。
然侍卫之臣不懈于内,忠志之士忘身于外者,盖追先帝之殊遇,欲报之于陛下也。
诚宜开张圣听,以光先帝遗德,恢弘志士之气,不宜妄自菲薄,引喻失义,以塞忠谏之路也。
宫中府中,俱为一体;陟罚臧否,不宜异同。 -
99.《送虚白上人序》 明·高启
余始不欲与佛者游,尝读东坡所作《勤上人诗序》,见其称勤之贤曰:“使勤得列于士大夫之间,必不负欧阳公。
”余于是悲士大夫之风坏已久,而喜佛者之有可与游者。
去年春,余客居城西,读书之暇,因往云岩诸峰间,求所谓可与游者,而得虚白上人焉。
虚白形癯而神清,居众中不妄言笑。 -
100.《送王含秀才序》 宋·韩愈
吾少时读《醉乡记》,私怪隐居者无所累于世,而犹有是言,岂诚旨于味耶?及读阮籍、陶潜诗,乃知彼虽偃蹇,不欲与世接,然犹未能平其心,或为事物是非相感发,于是有托而逃焉者也。
若颜子操瓢与箪,曾参歌声若出金石,彼得圣人而师之,汲汲每若不可及,其于外也固不暇,尚何曲之托,而昏冥之逃耶?吾又以为悲醉乡之徒不遇也。
建中初,天子嗣位,有意贞观、开元之丕绩,在廷之臣争言事。
当此时,醉乡之后世又以直废吾既悲醉乡之文辞,而又嘉良臣之烈,思识其子孙。