-
101.《感事》 宋·石介
吾赏观中夏,地平如砥石。
幅员数万里,车马通辙迹。
帝宅君土中,紫垣当辰极。
长江断其南,绝塞经其北。 -
102.《客南徐一首》 宋·王琮
秋来客裹几蹉跎,醉铗唯堪浩浩歌。
盛世未应知已少,诸公自是阅人多。
潮生瓜步风犹急,苔满浯溪石欠磨。
忆昔祖生忠愤后,更无一楫是如何。 -
103.《和此阳先生感兴诗二十首》 宋·刘黻
智巧役一世,往往悲古愚。
触蛮荣利场,白日事浮虚。
情流失固有,意骛希本无。
相与龙断登,独不捷径趋。
是非遂倒植,大道归糊涂。
发愤中夜思,犹有未亡书。 -
104.《题唐显孝饶娥墓》 宋·程时登
悠悠孤愤倚中流,饱阅川陵四百秋。
水际丛祠犹昨日,人间抔土几荒丘。
故乡爱说饶饶姓,往事空传柳柳州。
满目夕阳凝睇久,桐花飞落钓鱼舟。 -
105.《过董孝君祠》 宋·杜醇
湖环阚麓任清涟,古庙尘埋自汉传。
剑吐寒芒愤已雪,碑刊轶事墨犹鲜。
芳名百世留青史,至行千年启后贤。
爵禄可辞甘海曲,富春耕钓与骈肩。 -
106.《送林以乘赴任江西佥宪》 明·蒋山卿
先帝昔巡幸,小臣同上书。
事危攀折槛,情切止乘舆。
未得陈丹悃,空令伏玉除。
天心那可问,皇怒竟何如。 -
107.《将至兰陵道中以远岫重叠出寒花散漫开为韵》 宋·李处权
王民坠涂炭,志士怀愤郁。
岂无卧龙人,想待三顾出。
从容命世豪,肯为庸主屈。
英名如白日,千岁常不殁。 -
108.《凤凰台》 宋·刘榘
凤凰何亭亭,迥与雨华对。
凭高一登眺,秋事渺无际。
鹭洲赏心前,牛首秦淮外。
万叠云稼横,百缆风樯会。 -
109.《秋霜阁》 宋·刘拯
翰林诗笔振千古,珊瑚照夜横雕梁。
高文胜地占江左,我来戴胜初降桑。
雨师愤郁欲倾注,气蒸柱礎如迸浆。
清风执热逝可濯,定知五月飞秋霜。 -
110.《与张枢密》 宋·罗仲舒
孤愤全凭尺素书,一官牢落竟何如。
兵威似火难言熄,世事犹棋祗报输。
鱼弃青蒲归浅渚,鸟忘白粒堕枯株。
札人纵有忧天志,忍见鸱夷赐子胥。 -
111.《悲二子聊句》 宋·苏舜元
有客自远方,来以二子说。
穆子病疾初,家事巨细缺。
邻人苦其求,翳师久以决。
案杯小大空,布被旁午裂。 -
112.《丙子仲冬紫阁寺聊句》 宋·苏舜元
白石太古水,苍厓六月冰。
昏明咫尺变,身世逗留增。
桥与飞霞乱,人间独鸟升。
风泉冷相搏,楼阁暮逾澄。 -
113.《瓦亭聊句》 宋·苏舜元
阴霜策策风呼虓,羌贼胆开凶{左凶右炎}豪。
赤胶脆折乳马健,汉野秋穟黄云高。
驱先老尩伏壮黠,裹以山壑鬼莫招。
烽台屹屹百丈起,但报平安摇桔槔。 -
114.《送梁子聊句》 宋·苏舜元
大荣大辱,能生死人。
二物不并,以挠厥真。
之子病闷,肠如车轮。
劳尤到母,饶寒著身。 -
115.《拜岳将军墓》 宋·滕塛
大坟老树列其中,小冢旁堆树亦同。
不世孝忠惟父子,极天愤痛在英雄。
上方有剑谁能请,中国输金使不通。
相对含悲石翁仲,老衰无泪落秋风。 -
116.《泛照湖游天章二首》 宋·吴奎
愁霖不肯已,阴结弥二旬。
吾游欲及时,秉烛出城门。
泛泛一画舫,密坐环亲宾。
爽气忽侵袂,重云稍逡巡。 -
117.《因放翁以剑南诗稿为赠咏叹之余赋短歌以谢》 宋·徐文卿
半生诵公流传诗,每恨收拾多所遗。
岂知二千五百二十有四首,一旦俱为吾得之。
长松驾壑风烟老,春花嫣然动碧草。
祗今忠愤欲白头,四海但推言语好。 -
118.《感怀》 元·叶颙
天步艰难日,人情向背秋。
愁无医世术,喜免抱官囚。
发愤寻青史,消愁数白鸥。
草庐诸葛辈,幸出为时谋。 -
119.《咏怀十首》 明·陈第
火用在得薪,才用在识真。
随宜作蛰跃,龙德乃全身。
伟哉嵇叔夜,浊世清粼粼。
凶尤竟不免,好善而闇人。
闇人动有累,幽愤何由申。
哲愚亦惟戾,千载为悲辛。
苏门先发蔀,见几如入神。
¤ -
120.《春日述怀寄汤义仍四十韵》 明·邓渼
汉域春阴尽,苍山旅病淹。
梯航三面入,风壤百夷兼。
五尺秦通道,单车即瘴炎。
投荒虚绣斧,览胜引彤幨。