-
1.《慈恩寺暕上人房招耿拾遗》 唐·李端
悠然对惠远,共结故山期。
汲井树阴下,闭门亭午时。
地闲花落厚,石浅水流迟。
愿与神仙客,同来事本师。 -
2.《感皇恩(初任官所为慈闱寿)》 宋·赵孟坚
官小宦游初,清贫如旧。
小簇杯盘旋篘酒。
虽然微禄,不比他们丰厚。
也知惭愧是,皇恩受。
富贵千般,享之惟寿。
心地平时到头有。
摩挲铜狄,祝望比他长久。
鼎来荣贵待,通闺后。 -
3.《刑赏忠厚之至论》 宋·苏轼
尧、舜、禹、汤、文、武、成、康之际,何其爱民之深,忧民之切,而待天下以君子长者之道也。
有一善,从而赏之,又从而咏歌嗟叹之,所以乐其始而勉其终。
有一不善,从而罚之,又从而哀矜惩创之,所以弃其旧而开其新。
故其吁俞之声,欢忻惨戚,见于虞、夏、商、周之书。 -
4.《寿成惠圣慈佑太皇太后阁春帖子》 宋·卫泾
一德坤元厚,三朝母道尊。
含饴供乐事,戏彩见重孙。 -
5.《送幼舆子之官澧浦慈利监税二首》 宋·杨万里
估人耕货不耕田,也合供输饷万屯。
若道厚征为报国,厚民却是负君恩。 -
6.《思远寄师厚》 宋·梅尧臣
马蹄践霜雪,不畏道路寒。
游子重衣裘,慈母悬心肝。
悬心几千里,冉冉岁已残。
大河今渐涸,远目常不乾。
度雁朝夕闻,尺书寄亦难。
愿同车轮复,勿比弦上丸。 -
7.《送师厚归南阳会天大风遂宿高阳山寺明日同至》 宋·梅尧臣
往日送子春风前,春风酣酣杏正妍。
今来送归秋风後,秋风搣搣沙满川。
马鬣斜倾毛瑟缩,驭吏噤唫足後先。
弊裘吹裂寒入骨,枯株磨戛火欲燃。 -
8.《谢师厚归南阳效阮步兵》 宋·梅尧臣
一日复一朝,一暮复一旦。
与子相经过,少会不言散。
我心终未极,岁月忽云晏。
嘶马思长道,孤鸟逐前伴。 -
9.《居厚弟示和诗复课十首》 宋·刘克庄
野处经时懒入关,放教野蔓向窗蟠。
岂无求仲住领曲,仅有惠连来梦间。
架上书聊揩老眼,墓誓已白慈颜。
山灵未可相嘲戏,犹胜周颙去不还。 -
10.《安厚卿枢密母夫人挽词二首》 宋·苏辙
家起侧微中,身兼富贵终。
慈仁本宜寿,勤约自成风。
大府宁居久,名邦赐沐雄。
共传生子福,仍指读书功。 -
11.《蒋慈谿挽词》 宋·楼钥
伊昔丹丘去,相逢意气倾。
楼前巾子秀,山下育泉清。
敬梓情逾厚,交梨论益明。
凄凉千古意,潮落又潮生。 -
12.《临川过永叔植慈竹义木於庭乃榜其堂曰慈义索》 宋·魏了翁
冬笋与霜堇,孝可使之生。
老槐与枯荆,义可使之荣。
芸芸天壤閒,何物非吾诚。
根心贯芽卉,影响於形声。 -
13.《送家自昭慈湖山长》 宋·方回
我身即此庵,要识一个自。
自心为庵主,太阳了不二。
太阳本常明,天半隔以地。
朝红正昼白,暮夜黄黑异。 -
14.《悼吴居厚》 宋·喻良能
学问从来著月评,慈恩何事欠题名。
贤哉难老堂虽就,惜也陈情表未成。
畴昔几回同把酒,於今一涕独沾缨。
张公当日称操履,江汉伤心昼夜倾。 -
15.《侍宴旋师喜捷应制》 唐·韦安石
蜂蚁屯夷落,熊罴逐汉飞。
忘躯百战后,屈指一年归。
厚眷纾天藻,深慈解御衣。
兴酣歌舞出,朝野叹光辉。 -
16.《狱中贻姚张薛李郑柳诸公》 唐·储光羲
直道时莫亲,起羞见谗口。
舆人是非怪,西子言有咎。
诬善不足悲,失听一何丑。
大来敢遐望,小往且虚受。 -
17.《元和圣德诗》 唐·韩愈
皇帝即阼,物无违拒。
曰旸而旸,曰雨而雨。
维是元年,有盗在夏。 -
18.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
19.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
20.《费凤别碑诗》 两汉·石勋
君讳凤。
字伯萧。
梁相之元子。
九江太守之长兄也。