-
1.《送孙诚之尉北海》 宋·秦观
吾乡如覆孟,地据提楚脊。
环以万顷湖,粘天四无壁。
蜿蜓戏神珠,正昼飞霹雳。
草木无异姿,灵气殊郁积。 -
2.《巫山一段云·醉卧琉璃帐》 元·马钰
醉卧琉璃帐,闲看悲翠帘。
自然俗虑绝毫纤。
宝鼎玉花添。
*起心香性炷。
引动麟飞凤舞。
龙蟠虎绕戏神珠。
丹结赴仙都。 -
3.《洛神赋》 魏晋·曹植
黄初三年,余朝京师,还济洛川。
古人有言,斯水之神,名曰宓妃。
感宋玉对楚王神女之事,遂作斯赋,其词曰:余从京域,言归东藩,背伊阙 ,越轘辕,经通谷,陵景山。
日既西倾,车殆马烦。 -
4.《寿安杂诗十首·藏珠石》 宋·司马光
不齧东山根,土色渥如丹。
危峰忽摧脱,半崖衔石丸。
阴阳昔融结,神化不可原。
初疑偓佺养灵药,魑魅触之无故落。 -
5.《戏题(肇初计偕至襄阳,奇章公方有真珠之惑)》 唐·卢肇
神女初离碧玉阶,彤云犹拥牡丹鞋。
知道相公怜玉腕,强将纤手整金钗。 -
6.《戏作种松》 宋·苏轼
我昔少年日,种松满东冈。
初移一寸根,琐细如插秧。
二年黄茅下,一一攒麦芒。
三年出蓬艾,满山散牛羊。 -
7.《荷珠》 宋·林景熙
霞衣葱佩来珊珊,水晶之宫绿玉盘。
谁与冯夷作戏剧,贝阙驱入神瓢翻。
又疑罢织蛟人泣,碧漥融作水银汗。
圆或为璧方为珪,寒光晃漾不可拾。 -
8.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
9.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
10.《孔雀东南飞/古诗为焦仲卿妻作》 两汉·佚名
汉末建安中,庐江府小吏焦仲卿妻刘氏,为仲卿母所遣,自誓不嫁。
其家逼之,乃投水而死。
仲卿闻之,亦自缢于庭树。
时人伤之,为诗云尔。