-
101.《蒙恩易镇豫章丐假还乡途中偶成十七首》 宋·吴芾
剧暑当三伏,新凉似九秋。
日光还欲吐,云影未全收。 -
102.《蒙恩易镇豫章丐假还乡途中偶成十七首》 宋·吴芾
中夜不能眠,颇疑天有雨。
寒燠自古然,不应冷如许。 -
103.《蒙恩易镇豫章丐假还乡途中偶成十七首》 宋·吴芾
自江至吾庐,七日喜有半。
却恐席未温,又过江南岸。 -
104.《蒙恩易镇豫章丐假还乡途中偶成十七首》 宋·吴芾
村径迷南北,晨兴乃错行。
悟来还已远,却悔早贪程。 -
105.《蒙恩易镇豫章丐假还乡途中偶成十七首》 宋·吴芾
崇阁瞰方池,池边绿树围。
披襟临水坐,宁复畏炎威。 -
106.《蒙恩易镇豫章丐假还乡途中偶成十七首》 宋·吴芾
雨余江色净,风过稻花香。
客里逢清旷,何妨且纳凉。 -
107.《蒙恩易镇豫章丐假还乡途中偶成十七首》 宋·吴芾
游鱼跳水面,幽鸟啭山腰。
各随飞潜性,人犹恋市朝。 -
108.《蒙恩易镇豫章丐假还乡途中偶成十七首》 宋·吴芾
睡里闻风雨,吾行拟暂停。
起来搔首坐,喜见一天星。 -
109.《蒙恩易镇豫章丐假还乡途中偶成十七首》 宋·吴芾
苍崖崛地耸,飞瀑从天下。
一岭跨两州,千年无九夏。 -
110.《蒙恩易镇豫章丐假还乡途中偶成十七首》 宋·吴芾
兹岭别二年,今朝又重过。
过了环复来,袁哉蚁旋磨。 -
111.《蒙恩易镇豫章丐假还乡途中偶成十七首》 宋·吴芾
两山夹苍烟,双瀑挂峭壁。
汹涌非一朝,倾泻几千尺。 -
112.《蒙恩易镇豫章丐假还乡途中偶成十七首》 宋·吴芾
千尺石屏雄,屏边列数峰。
巍然不可犯,真是镇疆封。 -
113.《鲁漕按行诸郡以所得江山之秀形之篇章灿然成》 宋·吴芾
十分秋色满江天,准拟游观快目前。
愧我把麾成束缚,羡君揽辔得盘旋。
平时已富琼瑶什,行处还多锦绣篇。
何计获陪轺传去,肯将吟笔写山川。 -
114.《仆尽半月之力仅得五诗而和仲落笔成十章俊哉》 宋·李流谦
向来得秘藏,着意国风初。
一字呕心出,十篇随手书。
天成新句熟,月煅古人疎。
长铩非君敌,区区恃棘锄。 -
115.《仆尽半月之力仅得五诗而和仲落笔成十章俊哉》 宋·李流谦
慷慨挥放际,仓黄展卷初。
少宽诛寇檄,已草纳降书。
恃胜妨君失,输筹笑我疎。
班龙落谁手,芝草费人锄。 -
116.《同成父过章泉用前韵示之》 宋·赵蕃
频年尽室依此行,意谢侏儒奉囊粟。
今当舍竹去作吏,竹为嘿嘿如抱辱。
嗟我作吏岂俗徒,虽非计然念则熟。
如闻西江之水深无底,可以濯缨仍濯足。 -
117.《昨虽移韵於兰然石鼎联章不可以不成也再赋一》 宋·郑清之
好恶移人信有力,宫姬尚取昆仑织。
刚姿未必广平爱,皓首谁怜赵岐息。
夷车衡茝荪芷荃,富矣离骚夸博识。
灵均颂橘不及梅,内白孰为有精色。 -
118.《昨虽移韵於兰然石鼎联章不可以不成也再赋一》 宋·郑清之
续诗愧无修绠力,意绪中断轲母织。
掉头吟坐欲成寐,出吻悲鸣方愿息。
君诗爱梅笔不停,四叠阳关人未识。
冰壶交映雪同调,秋水为神月争色。 -
119.《题尧章新成山堂》 宋·周文璞
早将心事付渔樵,若被幽人苦见招。
多种竹将挑笋吃,旋栽松待斫柴烧。
壁间古画身都碎,架上枯琴尾半焦。
犹有住山穷活计,仙经盈卷一村瓢。 -
120.《吴季谦侍郎送家酿香绝无灰得未曾有戏成报章》 宋·岳珂
义丰爱酒憎官壶,日长忍渴呼酷奴。
自言畏灰如畏虎,有酒不向官坊酤。
当家香泉世无比,米洁曲甘醇且美。
酿时不著一点灰,满酌寒泉挹清泚。