-
81.《使牛子》 宋·曹冠
晚天雨霁横雌霓。
帘卷一轩月色。
纹簟坐苔茵,乘兴高歌饮琼液。
翠瓜冷浸冰壶碧。
茶罢风生两腋。
四座沸欢声,喜我投壶全中的。 -
82.《满庭芳·老氏真机》 元·长筌子
老氏真机,如来祖印,明明象帝之先。
不生不灭,端的至幽玄。
一派清风匝地,迷云散、皓月当天。
君知否,寥寥劫外,法鼓震三千。 -
83.《病》 当代·启功
旧病重来,依样葫芦,地复天翻。
怪非观珍宝,眼球震颤;未逢国色,魂魄拘挛。
郑重要求,"病魔足下,可否虚衷听一言?亲爱的,你何时与我,永断牵缠?"多蒙友好相怜,劝努力精心治一番。
只南行半里,首都医院,纵无特效,姑且周旋。 -
84.《文儒见和四诗钦叹高妙谨用韵为答卒章问讯汝》 宋·陈长方
我贫如曲逆,瓮牖门垂席。
莽苍且三餐,鹏鷃俱自适。
功业薰天地,等是一戏剧。
高堂亲鹄发,甘脆尚谋食。
空余圣门事,黾勉愧强力。
前修皎日星,一一是标的。
未敢如求赐,自画兼愿息。 -
85.《进谢御书古诗》 宋·周必大
允文元佑词臣轼,劲节名章世无敌。
御前曾赐紫薇诗,袖里骊珠光的烁。
小臣谬直白玉堂,也纡皇眷摛云章。
云章元是七德舞,字字笔法超钟王。 -
86.《庐陵李直卿以复名其斋求予诗久未暇也今日雪》 宋·张栻
李侯索我复斋诗,此理难明信者稀。
要识圣贤端的意,须於动处见天机。 -
87.《和丹客林公》 宋·曹勋
自念老境今枯杨,徒顺和辈求药方。
颇闻大药性炎燥,如燎于原其中藏。
是非海里石鼎煎,大药何适求云仙。
但传钟吕有妙旨,著在诗曲成华编。 -
88.《魏华甫鹤山书院》 宋·叶适
苍崖有顶我为庐,日君月妃崖十趋。
梳风洗雨耳目醒,玉帝诏许瞻宸居。
周公仲尼在左右,勘点六籍开凡愚。
曾经秦祸多散阙,郑笺毛传悲纷如。 -
89.《牧歌寄谦牧翁》 宋·王柏
山前群羊儿,群羊化为石。
山后谦牧翁,双牛挂虚壁。
仙佛道不同,妙处各自得。
我来牧坡上,牧翁已牧出。 -
90.《题墨梅风烟雪月水石兰竹八轴》 宋·姚勉
清晨有客南昌来,袖出数幅春风梅。
芳根不种生绡上,安得的皪霜葩开。
霜葩能开不能谢,始信笔端生造化。
细看入趣直欲攀,亦复不知梢是画。 -
91.《中秋后二夜对月》 宋·葛绍体
中秋竟夕佳月色,万里光芒霜雪白。
人言阴晴一瞬易,不料清辉连永夕。
有情傍我书几多,书中今古旧应识。
玉华婵娟彻鬓眉,冰澌的皪莹肝膈。 -
92.《篙师叹》 宋·钱时
山乡山多田种稀,年丰健妇犹啼饥。
今年禾黍秋旱死,不有下涧民枯鱼。
颇闻水乡诸郡熟,一饱可令余郡足。
江船下米无头由,商人嗷嗷坐穷蹙。 -
93.《次韵酬尹少稷》 宋·王洋
尹子於为文,跳弄同戏剧。
举头发天藏,俛产取地蛰。
谁谓热洛河,可使当刘秩。
挥毫射虎豹,引手唾决拾。