-
21.《周玄初祈晴诗》 明·孙蕡
江南仙山天下无,峰峦屹立龙虎都。
赤城嵯峨敞灵区,中天秀色光盘纡。
紫极曲密交绮疏,郁萧弥罗玉渠渠。
宸严中高天帝居,璇题丹篆双蛟扶。 -
22.《燕岩行》 宋·白玉蟾
有客来从天竺峰,渡溪恰趁一篙风。
秋风著力送行李,吹入燕岩松竹里。
松竹凄凄天作秋,空来空去空中浮。
高岩万丈耸空碧,仙翁骑鹤去无迹。 -
23.《邺守以石刻屈平昭君像见惠因思大夫之忠贯白》 宋·李流谦
璇题朝曦丽,椒殿春风香。
带日羡寒鸦,洒盐引痴羊。
那知韶葩妍,有此秋节刚。
千金非我爱,所重在行藏。 -
24.《杂曲歌辞·行路难五首》 唐·贯休
不会当时作天地,刚有多般愚与智。
到头还用真宰心,何如上下皆清气。
大道冥冥不知处,那堪顿得羲和辔。 -
25.《行路难》 唐·贯休
君不见山高海深人不测,古往今来转青碧。
浅近轻浮莫与交,地卑只解生荆棘。
谁道黄金如粪土,张耳陈馀断消息。 -
26.《放歌行》 宋·汪莘
口中吐佛子,腰间出神仙。
眉心红日大如钱,脑宫诵经声泠然。
瞿昙黄老去我久,可使举世终无传。
天亦若忌我,我自梦裹知其天。 -
27.《沁园春(送赵江陵东归,再用前韵)》 宋·辛弃疾
伫立潇湘,黄鹄高飞,望君不来。
被东风吹堕,西江对语,急呼斗酒,旋拂征埃。
却怪英姿,有如君者,犹欠封侯万里哉。
空赢得,道江南佳句,只有方回。 -
28.《我质本瑚琏,宗庙供频蘩·一朝婴祸难,失身》 宋·韩希孟
宁当血刃死,不作衽席完。
汉上有王猛,江南无谢安。
长号赴洪水,激烈摧心肝。
宋夫有天下,坚正臣礼秉。 -
29.《和陶形赠影》 宋·苏轼
天地有常运,日月无闲时。
孰居无事中,作止推行之。
细察我与汝,相因以成兹。
忽然乘物化,岂与生灭期。 -
30.《四月三日同子坦子聿游湖中诸山》 宋·陆游
我行无所诣,悠扬信舴艋。
爱此绿树村,舍棹度小岭。
路穷忽披豁,怳然得异境,苍玉立万峰,清镜渺千顷。
更为西南行,聊破春昼永。 -
31.《闲行》 宋·曾巩
草软沙匀野路晴,竹枝乌帽称闲行。
鸟啼绿树穿花影,风出青山送水声。
转觉所忧非己事,似从多难见人情。
闲中我乐人应笑,忙处人争我不争。 -
32.《和陶形赠影》 宋·吴芾
吁嗟汝依我,自有此身时。
跬步不相舍,皆随我所之。
使汝动必正,端本皆在兹。
念我已衰老,自知死有期。 -
33.《听履霜操》 宋·黄庭坚
灵宫窈窕兮寒夜永,篁打造天兮明月下影,木叶陨霜兮秋声动。
我以岁莫起视夜兮,北山饮予斗柄。
幽人拂琴而当予,曰夫子则锺期,尝试刳心而为之听。
若有人兮亦既修,宴衽席之言兮不知其子之齐圣。 -
34.《天台行》 元·王冕
东南海阔秋无烟,天台山与天相连。
丹霞紫雾互吞吐,重冈复岭青盘旋。
怪石长松磊磊兮落落,神芝灵草绵绵兮芊芊。
金堂玉室异人世,桃花流水春娟娟。 -
35.《道士周玄初鹤林行》 明·刘基
鹤林道士轩辕徒,以飙为轮雷为舆。
开山养鹤作骐骥,上下二仪周六虚。
雏成洗髓扶桑窟,缟练羽毛曈铁骨。
声飘碧落玉清扬,影拂太微云灭没。 -
36.《和陶影答形》 宋·吴芾
行止每依人,人皆笑我拙。
独以相从人,未能便弃绝。
纵君得显荣,亦耻事谀说。
人情苦好乖,会少常多别。 -
37.《蒙泉行》 宋·赵汝鐩
二十年前客中都,壁间谁挂蒙泉图。
天造地设有如此,果若所画疑蓬壶。
御风来游洞庭北,此境突兀眼前出。
荆门之外天下稀。 -
38.《杂曲歌辞·鸣雁行》 唐·鲍溶
七月朔方雁心苦,联影翻空落南土。
八月江南阴复晴,浮云绕天难夜行。
羽翼劳痛心虚惊,一声相呼百处鸣。 -
39.《鸣雁行》 唐·鲍溶
七月朔方雁心苦,联影翻空落南土。
八月江南阴复晴,浮云绕天难夜行。
羽翼劳痛心虚惊,一声相呼百处鸣。 -
40.《行香子(同前)》 宋·晁补之
前岁栽桃,今岁成蹊。
更黄鹂、久住相知。
微行清露,细履斜晖。
对林中侣,闲中我,醉中谁。
何妨到老,常闲常醉,任功名、生事俱非。
衰颜难强,拙语多迟。
但酒同行,月同坐,影同嬉。