-
161.《七夕》 宋·王之望
西风只繁暑,夜气初宜秋。
所居稍虚豁,得以消我忧。
独眠堂中央,一榻无衾裯。
开轩敞南北,凉飚入翛翛。 -
162.《贺傅寺丞喜雨二十六韵》 宋·陈淳
去冬九旬已渴雨,那意今春渴尤苦。
自开正元越三月,生意全蛰不闯吐。
阳威烈烈炽盛夏,田野熬熬剧焦釜。
新秧既长且乾萎,播种无由可入土。 -
163.《闲居遣怀十首》 唐·姚合
身外无徭役,开门百事闲。
倚松听唳鹤,策杖望秋山。
萍任连池绿,苔从匝地斑。
料无车马客,何必扫柴关。 -
164.《观棋大吟》 宋·邵雍
人有精游艺,予尝观弈棋。
筭馀知造化,着外见几微。
好胜心无已,争先意不低。
当人尽宾主,对面如蛮夷。 -
165.《汉阳郎官湖》 宋·邓牧
仙翁薄暮醉酒归,杖藜迷却高阳池。
清风吹花绿阴倒。
我笑谓是秋云移。
还乘贯月槎,夜过郎官湖。 -
166.《游东屯》 宋·关耆孙
呼船渡西嚷,策马行东屯。
犹有竹下屋,依然柴作门。
林深多鸟雀,山对有猱猿。
世隔券尤在,堂非基自存。 -
167.《越问·良牧》 宋·孙因
自大驾之西幸兮,府遂为於近藩。
赐行殿为府治兮,暨泽牧之惟艰。
张毗陵首当是选兮,实股肱之旧弼。
仍土阶之素规兮,因旧宇以为安。 -
168.《十月四日,同子文,克信,子潜,子直,材翁》 宋·杨万里
诚斋老子不柰静,偶拄乌藤出苔径。
独游无伴却成愁,群从同行还起兴。
每过一家添一人,须臾保社如烟云。
褰裳涉溪溪水浅,著屦度桥桥柱新。 -
169.《答及甫和》 宋·洪咨夔
束发读连山,端倪识乾坤。
欲辨南北戒,须窥越胡门。
藏书探禹穴,乘槎穷灵源。
平生蓬矢志,到处屐齿痕。 -
170.《夜来同诸公泛舟湖中乐甚因更潭名作北湖乃作》 宋·吴芾
北山万仞罗翠屏,下有湖水镜面平。
山影静倒千丈碧,波光冷浸一天星。
自有此湖知几岁,居人日日常经行。
但知湖水鸭头绿,谁人向此含幽情。 -
171.《六月十六夜观月翌早纪所见成长谣》 宋·楼钥
海云涌立双铁出,明月正在山中间。
初疑渼陂蓝田出水面,又似长风吹度玉门关。
须臾云过月愈上,太虚点缀从飞翻。
白衣苍狗不足究,千变万态俱可观。 -
172.《兄子高赴廷对》 宋·魏了翁
九十九峰矗天起,家在前峰夕阳里。
蛮徭虎豹断行人,小市寒城净如水。
驩传有客闯然来,{左扌右监}衣视之吾兄子。
云从诸侯贡,往备天子使。 -
173.《跋罗商卿守黑铭》 宋·项安世
大江从西来,傲岸有矜色。
日与峡争雄,百战无虚刻。
行逢天阔处,漭沆四无壁。
始知向来事,何啻蜗两国。 -
174.《山中之乐三章送徐明叟胡直内苏德翁归严濑并》 宋·方回
山中之乐兮乐可忘忧,草木春青兮黄为秋。
云出云还兮人世晴雨,寒拾槲叶兮以襦以裘。
顾独影兮无愧意,行小倦兮荫樾以休。
天四壁以为家兮,户无可闭其奚偷。 -
175.《畴昔篇》 唐·骆宾王
少年重英侠,弱岁贱衣冠。
既托寰中赏,方承膝下欢。
遨游灞水曲,风月洛城端。
且知无玉馔,谁肯逐金丸。 -
176.《和梦游春诗一百韵》 唐·白居易
昔君梦游春,梦游仙山曲。
怳若有所遇,似惬平生欲。
因寻菖蒲水,渐入桃花谷。
到一红楼家,爱之看不足。 -
177.《昔事文皇帝三十二韵》 唐·杜牧
昔事文皇帝,叨官在谏垣。
奏章为得地,齰齿负明恩。
金虎知难动,毛釐亦耻言。
掩头虽欲吐,到口却成吞。 -
178.《亚元舍人不替深知猥贻佳作三篇清绝不敢轻…庶资一笑耳》 唐·徐铉
海陵城里春正月,海畔朝阳照残雪。
城中有客独登楼,遥望天边白银阙。
白银阙下何英英,雕鞍绣毂趋承明。 -
179.《亚元舍人不替深知猥贻佳作三篇清绝不敢轻…庶资一笑耳》 唐·徐铉
海陵城里春正月,海畔朝阳照残雪。
城中有客独登楼,遥望天边白银阙。
白银阙下何英英,雕鞍绣毂趋承明。 -
180.《山居诗二十四首》 唐·贯休
休话喧哗事事难,山翁只合住深山。
数声清磬是非外,一个闲人天地间。
绿圃空阶云冉冉,异禽灵草水潺潺。