-
241.《答王十二寒夜独酌有怀》 唐·李白
昨夜吴中雪,子猷佳兴发。
万里浮云卷碧山,青天中道流孤月。
孤月沧浪河汉清,北斗错落长庚明。
怀余对酒夜霜白,玉床金井冰峥嵘。 -
242.《嘲王历阳不肯饮酒》 唐·李白
地白风色寒,雪花大如手。
笑杀陶渊明,不饮杯中酒。
浪抚一张琴,虚栽五株柳。
空负头上巾,吾于尔何有。 -
243.《初过陇山途中呈宇文判官》 唐·岑参
一驿过一驿,驿骑如星流。
平明发咸阳,暮及陇山头。
陇水不可听,呜咽令人愁。
沙尘扑马汗,雾露凝貂裘。 -
244.《冀州客舍酒酣贻王绮寄题南楼(时王子欲应制举西上)》 唐·岑参
夫子傲常调,诏书下征求。
知君欲谒帝,秣马趋西周。
逸足何駸駸,美声实风流。
学富赡清词,下笔不能休。 -
245.《敦煌太守后庭歌》 唐·岑参
敦煌太守才且贤,郡中无事高枕眠。
太守到来山出泉,黄砂碛里人种田。
敦煌耆旧鬓皓然,愿留太守更五年。 -
246.《喜韩樽相过》 唐·岑参
三月灞陵春已老,故人相逢耐醉倒。
瓮头春酒黄花脂,禄米只充沽酒资。
长安城中足年少,独共韩侯开口笑。
桃花点地红斑斑,有酒留君且莫还。
与君兄弟日携手,世上虚名好是闲。 -
247.《玉门关盖将军歌》 唐·岑参
盖将军,真丈夫。
行年三十执金吾,身长七尺颇有须。
玉门关城迥且孤,黄沙万里白草枯。
南邻犬戎北接胡,将军到来备不虞。 -
248.《渔父》 唐·岑参
扁舟沧浪叟,心与沧浪清。
不自道乡里,无人知姓名。
朝从滩上饭,暮向芦中宿。
歌竟还复歌,手持一竿竹。
竿头钓丝长丈馀,鼓枻乘流无定居。
世人那得识深意,此翁取适非取鱼。 -
249.《登湓城浦望庐山初晴,直省赍敕催赴江阴》 唐·李嘉祐
西望香炉雪,千峰晚色新。
白头悲作吏,黄纸苦催人。
多负登山屐,深藏漉酒巾。
伤心公府内,手板日相亲。 -
250.《锡杖歌,送明楚上人归佛川(一作权德舆诗)》 唐·皇甫曾
上人远自西天至,头陀行遍南朝寺。
口翻贝叶古字经,手持金策声泠泠。
护法护身惟振锡,石濑云溪深寂寂。 -
251.《锡杖歌,送明楚上人归佛川(一作权德舆诗)》 唐·皇甫曾
上人远自西天至,头陀行遍南朝寺。
口翻贝叶古字经,手持金策声泠泠。
护法护身惟振锡,石濑云溪深寂寂。 -
252.《自淇涉黄河途中作十三首》 唐·高适
川上常极目,世情今已闲。
去帆带落日,征路随长山。
亲友若云霄,可望不可攀。
于兹任所惬,浩荡风波间。 -
253.《遇冲和先生》 唐·高适
冲和生何代,或谓游东溟。
三命谒金殿,一言拜银青。
自云多方术,往往通神灵。
万乘亲问道,六宫无敢听。 -
254.《丽人行》 唐·杜甫
三月三日天气新,长安水边多丽人。
态浓意远淑且真,肌理细腻骨肉匀。
绣罗衣裳照暮春,蹙金孔雀银麒麟。
头上何所有?翠微盍叶垂鬓唇。 -
255.《哀王孙》 唐·杜甫
长安城头头白乌,夜飞延秋门上呼。
又向人家啄大屋,屋底达官走避胡。
金鞭断折九马死,骨肉不得同驰驱。
腰下宝玦青珊瑚,可怜王孙泣路隅。 -
256.《送韦十六评事充同谷郡防御判官》 唐·杜甫
昔没贼中时,潜与子同游。
今归行在所,王事有去留。
逼侧兵马间,主忧急良筹。
子虽躯干小,老气横九州。 -
257.《北征》 唐·杜甫
北归至凤翔,墨制放往鄜州作。
皇帝二载秋,闰八月初吉。
杜子将北征,苍茫问家室。
维时遭艰虞,朝野少暇日。 -
258.《羌村》 唐·杜甫
峥嵘赤云西,日脚下平地。
柴门鸟雀噪,归客千里至。
妻孥怪我在,惊定还拭泪。
世乱遭飘荡,生还偶然遂! -
259.《病后遇王倚饮,赠歌》 唐·杜甫
麟角凤觜世莫识,煎胶续弦奇自见。
尚看王生抱此怀,在于甫也何由羡。
且遇王生慰畴昔,素知贱子甘贫贱。 -
260.《前出塞九首》 唐·杜甫
戚戚去故里,悠悠赴交河。
公家有程期,亡命婴祸罗。
君已富土境,开边一何多。
弃绝父母恩,吞声行负戈。