-
41.《奉酬崔璐进士见寄次韵》 唐·皮日休
伊余幼且贱,所禀自以殊。
弱岁谬知道,有心匡皇符。
意超海上鹰,运跼辕下驹。
纵性作古文,所为皆自如。 -
42.《华山李炼师所居》 唐·皮日休
麻姑古貌上仙才,谪向莲峰管玉台。
瑞气染衣金液启,香烟映面紫文开。
孤云尽日方离洞,双鹤移时只有苔。
深夜寂寥存想歇,月天时下草堂来。 -
43.《偶诗五首》 唐·司空图
闲韵虽高不衒才,偶抛猿鸟乍归来。
夕阳照个新红叶,似要题诗落砚台。
芙蓉骚客空留怨,芍药诗家只寄情。
谁似天才李山甫,牡丹属思亦纵横。 -
44.《比红儿诗》 唐·罗虬
姓字看侵尺五天,芳菲占断百花鲜。
马嵬好笑当时事,虚赚明皇幸蜀川。
金谷园中花正繁,坠楼从道感深恩。
齐奴却是来东市,不为红儿死更冤。 -
45.《和薛先辈见寄初秋寓怀即事之作二十韵》 唐·韦庄
玉律初移候,清风乍远襟。
一声蝉到耳,千炬火然心。
岳静云堆翠,楼高日半沉。
引愁憎暮角,惊梦怯残砧。 -
46.《伤彩饰》 唐·苏拯
朝见亦光彩,暮见亦光彩。
一旦风雨飘,十分无一在。
尔形才似削,尔貌不如昨。
本为是凡姿,谁教染丹雘.
虚饰片时间,天意以为恶。
物假犹如此,人假争堪作。 -
47.《春怨》 唐·刘兼
绣林红岸落花钿,故去新来感自然。
绝塞杪春悲汉月,长林深夜泣缃弦。
锦书雁断应难寄,菱镜鸾孤貌可怜。
独倚画屏人不会,梦魂才别戍楼边。 -
48.《题贾岛墓》 唐·安锜
倚恃才难继,昂藏貌不恭。
骑驴冲大尹,夺卷忤宣宗。
驰誉超先辈,居官下我侬。
司仓旧曹署,一见一心忡。 -
49.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎, ——孟郊
泉音玉淙琤.琉璃剪木叶, ——韩愈
翡翠开园英。
流滑随仄步, ——孟郊 -
50.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
51.《奉贺颜使君真卿二十八郎隔绝自河北远归》 唐·皎然
相失值氛烟,才应掌上年。
久离惊貌长,多难喜身全。
比信尚书重,如威太守怜。
满庭看玉树,更有一枝连。 -
52.《兵后馀不亭重送卢孟明游江西》 唐·皎然
携手曾此分,怳如隔胡越。
伦侯古封邑,荣盛风雨歇。
饥鼯号空亭,野草生故辙。
如何此路岐,更作千年别。 -
53.《遇五天僧入五台五首》 唐·贯休
十万里到此,辛勤讵可论。
唯云吾上祖,见买给孤园。
一月行沙碛,三更到铁门。
白头乡思在,回首一销魂。 -
54.《七言》 唐·吕岩
金丹一粒定长生,须得真铅炼甲庚。
火取南方赤凤髓,水求北海黑龟精。
鼎追四季中央合,药遣三元八卦行。 -
55.《五言》 唐·吕岩
悟了长生理,秋莲处处开。
金童登锦帐,玉女下香阶。
虎啸天魂住,龙吟地魄来。
有人明此道,立使返婴孩。 -
56.《敲爻歌》 唐·吕岩
汉终唐国飘蓬客,所以敲爻不可测。
纵横逆顺没遮栏,静则无为动是色。
也饮酒,也食肉,守定胭花断淫欲。 -
57.《巫山一段云》 唐·毛文锡
雨霁巫山上,云轻映碧天。
远风吹散又相连,十二晚峰前¤
暗湿啼猿树,高笼过客船。
朝朝暮暮楚江边,几度降神仙。 -
58.《鹦鹉赋》 两汉·祢衡
时黄祖太子射,宾客大会。
有献鹦鹉者,举酒于衡前曰:“祢处士,今日无用娱宾,窃以此鸟自远而至,明彗聪善,羽族之可贵,愿先生为之赋,使四座咸共荣观,不亦可乎?”衡因为赋,笔不停缀,文不加点。
其辞曰:惟西域之灵鸟兮,挺自然之奇姿。
体金精之妙质兮,合火德之明辉。 -
59.《文赋》 魏晋·陆机
余每观才士之所作,窃有以得其用心。
夫放言谴辞,良多变矣,妍蚩好恶,可得而言。
每自属文,尤见其情。
恒患意不称物,文不逮意。 -
60.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。