-
101.《高龙学挽诗》 宋·魏了翁
蜀自开禧后,西垂畏廪秋。
更经两单阏,尽弃五边州。
新沔依同谷,中梁恃武休。
匆匆移米领,往往阻金牛。 -
102.《黄鹤楼歌》 宋·周弼
城上危楼高缥缈,城下澄江复相绕。
有时漾影入中流,俯看游鱼仰飞鸟。
近楼多少未行舟,满江落花洒汀洲。
人同江狎不怕浪,登楼对酒弹箜篌。 -
103.《题雪岩胡则潜诗卷首》 宋·姚勉
君有雪岩余雪坡,坡中雪少岩雪多。
试将二雪平章看,坡中雪比岩如何。
有人问我坡间雪,一色平铺寒玉洁。
夜深明月可中庭,化作冰壶底俱彻。 -
104.《初夏》 宋·王镃
杜鹃啼老万山红,天气于春便不同。
半壁蕉云收暑雨,一帘絮雪扑晴风。
燕巢子出雕梁暖,蚕茧蛾生翠箔空。
闲却香车无采处,欲随簑笠看田翁。 -
105.《题画(二首)》 明·李东阳
霜枯古树秋飒飒,枝间老猿罢腾踏。
戏将长臂扑游蜂,半似相欺半相狎。
冈峦高下路东西,由来异类不同栖。
应怜野径穿花去,不作空山抱树啼。 -
106.《闲坐有感偶成古风简刘会之高吉父康司理》 宋·杜范
虞夏几百载,继以周礼乐。
洋洋雅颂音,后亡前亦作。
井疆贫富均,薄海咏康乐。
姬公同圣贤,积累亦不薄。 -
107.《秀山霜晴晚眺与赵宾暘黄惟月联句》 宋·方回
一峰何峥嵘,万象翻匍匐。
心包元气并,影立太空独。
遥瞻极乾端,俯瞰际坤轴。
飘飘凌云身,杳杳送鸿目。 -
108.《赠后庵显裕僧》 宋·王洋
坏色寒惟破面藤,寄情显裕一孤僧。
花天捧日朝分供,山鬼呼风夜扑灯。
何日庵居同兀兀,羡君身外只腾腾。
是非不到争多少,前寺经山只一层。 -
109.《十一月二十九夜大风起书室皆败叶》 宋·王洋
木老性倔强,朔风怒明威。
初更即合战,已乃声鼓鼙。
大块信难测,三鼓气不衰。
我屋山僧居,破陋久不治。 -
110.《七十初度漫赋二十六韵》 明·王稚登
忆上蓬莱殿,曾雠石室书。
史臣陪出入,丞相借吹嘘。
故国归来早,长安不可居。
为园栖曲巷,种柳拂清渠。