-
161.《鹧鸪天寿》 宋·胡于
楚楚吾家千里驹。
老人心事正开渠。
风流不减庭前玉,爱惜真如掌上珠。
纡绿绶,荐方壶。
老人沉醉弟兄扶。
问将何物为儿寿,付与家传万卷书。 -
162.《最高楼(寿南山弟七旬)》 宋·吴季子
南山老,还记少陵诗。
七十古来稀。
清池拥出红蕖坠,西风吹上碧梧枝。
趁今朝,斟寿酒,记生时。 -
163.《万年欢(寿两国夫人胡氏)》 宋·丁察院
葛井丹明,西来金母,霓旌云旆。
移下瑶池,竹外一壶秋水。
菊□香留宿醉。
看後夜、冰轮满桂。 -
164.《莺啼序(有感)》 宋·赵文
秋风又吹华发,怪流光暗度,最可恨、木落山空,故国芳草何处。
看前古、兴亡堕泪,谁知历历今如古。
听吴儿唱彻,庭花又翻新谱。
肠断江南,庚信最苦,有何人共赋。 -
165.《莺啼序(有感)》 宋·赵文
秋风又吹华发,怪流光暗度,最可恨、木落山空,故国芳草何处。
看前古、兴亡堕泪,谁知历历今如古。
听吴儿唱彻,庭花又翻新谱。
肠断江南,庚信最苦,有何人共赋。 -
166.《颐和园词》 清·王国维
汉家七叶钟阳九,澒洞风埃昏九有。
南国潢池正弄兵,北沽门户仍飞牡。
仓皇万乘向金微,一去宫车不复归。
提挈嗣皇绥旧服,万几从此出宫闱。 -
167.《哨遍·高祖还乡》 元·睢景臣
社长排门告示,但有的差使无推故,这差使不寻俗。
一壁厢纳草也根,一边又要差夫,索应付。
又是言车驾,都说是銮舆,今日还乡故。
王乡老执定瓦台盘,赵忙郎抱着酒胡芦。 -
168.《三棒鼓声频·题渊明醉归图》 元·曹德
先生醉也,童子扶者。
有诗便写,无酒重赊。
山声野调欲唱些,俗事休说。
问青天借得松间月,陪伴今夜。 -
169.《木兰诗/木兰辞》 南北朝·佚名
唧唧复唧唧,木兰当户织。
不闻机杼声,惟闻女叹息。
(惟闻 通:唯)
问女何所思,问女何所忆。
女亦无所思,女亦无所忆。 -
170.《孔雀东南飞/古诗为焦仲卿妻作》 两汉·佚名
汉末建安中,庐江府小吏焦仲卿妻刘氏,为仲卿母所遣,自誓不嫁。
其家逼之,乃投水而死。
仲卿闻之,亦自缢于庭树。
时人伤之,为诗云尔。 -
171.《春日田园杂兴》 宋·范成大
柳花深巷午鸡声,桑叶尖新绿未成。
坐睡觉来无一事,满窗晴日看蚕生。
土膏欲动雨频催,万草千花一饷开;舍后荒畦犹绿秀,邻家鞭笋过墙来。
高田二麦接山青,傍水低田绿未耕;桃奇满村春似锦,踏歌椎鼓过清明。 -
172.《书摩崖碑后》 宋·黄庭坚
春风吹船著吾溪,扶藜上读《中兴碑》。
平生半世看墨本,摩挲石刻鬓成丝。
明皇不作苞桑计,颠倒四海由禄儿。
九庙不守乘舆西,万官已作鸟择栖。 -
173.《三垂冈》 清·严遂成
英雄立马起沙陀,奈此朱梁跋扈何。
只手难扶唐社稷,连城犹拥晋山河。
风云帐下奇儿在,鼓角灯前老泪多。
萧瑟三垂冈下路,至今人唱《百年歌》。 -
174.《寒食郊行书事》 宋·范成大
野店垂杨步,荒祠苦竹丛。
鹭窥芦箔水,鸟啄纸钱风。
媪引浓妆女,儿扶烂醉翁。
深村时节好,应为去年丰。 -
175.《答苏武书》 两汉·李陵
子卿足下:勤宣令德,策名清时,荣问休畅,幸甚幸甚。
远托异国,昔人所悲,望风怀想,能不依依?昔者不遗,远辱还答,慰诲勤勤,有逾骨肉,陵虽不敏,能不慨然?自从初降,以至今日,身之穷困,独坐愁苦。
终日无睹,但见异类。
韦韝毳幕,以御风雨;羶肉酪浆,以充饥渴。 -
176.《秦妇吟》 唐·韦庄
中和癸卯春三月,洛阳城外花如雪。
东西南北路人绝,绿杨悄悄香尘灭。
路旁忽见如花人,独向绿杨阴下歇。
凤侧鸾欹鬓脚斜,红攒黛敛眉心折。 -
177.《促织》 清·蒲松龄
宣德间,宫中尚促织之戏,岁征民间。
此物故非西产;有华阴令欲媚上官,以一头进,试使斗而才,因责常供。
令以责之里正。
市中游侠儿得佳者笼养之,昂其直,居为奇货。 -
178.《霍光传(节选)》 两汉·班固
霍光,字子孟,票骑将军去病弟也。
父中孺,河东平阳人也,以县吏给事平阳侯家,与侍者卫少儿私通而生去病。
中孺吏毕归家,娶妇生光,因绝不相闻。
久之,少儿女弟子夫得幸于武帝,立为皇后,去病以皇后姊子贵幸。 -
179.《长亭送别》 元·王实甫
(夫人、长老上云)今日送张生赴京,十里长亭,安排下筵席;我和长老先行,不见张生、小姐来到。
(旦、末 、红同上)(旦云)今日送张生上朝取应,早是离人伤感,况值那暮秋天气,好烦恼人也呵!“悲欢聚散一杯酒,南北东西万里程。
”[正宫][端正好]碧云天,黄花地,西风紧,北雁南飞。
晓来谁染霜林醉?总是离人泪。 -
180.《祭妹文》 清·袁枚
乾隆丁亥冬,葬三妹素文于上元之羊山,而奠以文曰:呜呼!汝生于浙,而葬于斯,离吾乡七百里矣;当时虽觭梦幻想,宁知此为归骨所耶?汝以一念之贞,遇人仳离,致孤危托落,虽命之所存,天实为之;然而累汝至此者,未尝非予之过也。
予幼从先生授经,汝差肩而坐,爱听古人节义事;一旦长成,遽躬蹈之。
呜呼!使汝不识《诗》、《书》,或未必艰贞若是。
余捉蟋蟀,汝奋臂出其间;岁寒虫僵,同临其穴。