-
21.《离骚》 先秦·屈原
帝高阳之苗裔兮,朕皇考曰伯庸。
摄提贞于孟陬兮,惟庚寅吾以降。
皇览揆余初度兮,肇锡余以嘉名:
名余曰正则兮,字余曰灵均。 -
22.《象祠记》 明·王守仁
灵、博之山,有象祠焉。
其下诸苗夷之居者,咸神而祠之。
宣慰安君,因诸苗夷之请,新其祠屋,而请记于予。
予曰:“毁之乎,其新之也?”曰:“新之。 -
23.《秦妇吟》 唐·韦庄
中和癸卯春三月,洛阳城外花如雪。
东西南北路人绝,绿杨悄悄香尘灭。
路旁忽见如花人,独向绿杨阴下歇。
凤侧鸾欹鬓脚斜,红攒黛敛眉心折。 -
24.《九叹》 两汉·刘向
逢纷
伊伯庸之末胄兮,谅皇直之屈原。
云余肇祖于高阳兮,惟楚怀之婵连。
原生受命于贞节兮,鸿永路有嘉名。 -
25.《霍光传(节选)》 两汉·班固
霍光,字子孟,票骑将军去病弟也。
父中孺,河东平阳人也,以县吏给事平阳侯家,与侍者卫少儿私通而生去病。
中孺吏毕归家,娶妇生光,因绝不相闻。
久之,少儿女弟子夫得幸于武帝,立为皇后,去病以皇后姊子贵幸。 -
26.《与元九书》 唐·白居易
月日,居易白。
微之足下:自足下谪江陵至于今,凡枉赠答诗仅百篇。
每诗来,或辱序,或辱书,冠于卷首,皆所以陈古今歌诗之义,且自叙为文因缘,与年月之远近也。
仆既受足下诗,又谕足下此意,常欲承答来旨,粗论歌诗大端,并自述为文之意,总为一书,致足下前。 -
27.《秦妇吟》 唐·韦庄
中和癸卯春三月,洛阳城外花如雪。
东西南北路人絶,绿杨悄悄香尘灭。
路旁忽见如花人,独向绿杨阴下歇。
凤侧鸾欹鬓脚斜,红攒黛敛眉心折。 -
28.《观棋大吟》 宋·邵雍
人有精游艺,予尝观弈棋。
筭馀知造化,着外见几微。
好胜心无已,争先意不低。
当人尽宾主,对面如蛮夷。 -
29.《苏武慢·洞晓玄机》 元·冯尊师
洞晓玄机,深明丹奥,赖与祖宗符契。
龙耕虎种,玉液金芝,好个道家活计。
丹灶容光,睹个婴儿,旋绕惊天骇地。
驭紫云、翠凤相迎,真的上仙苗裔。 -
30.《雨后城上种蜀葵效辘轳体联句》 宋·刁绎
不惮移根远,姑怜向日姿。
春风從自得,夜雨况相姿。
敏速飞霜钁,婆娑拥碧枝。
幽葩兹有待,杂卉漫多奇。 -
31.《鹦鹉曲 农夫渴雨》 未知·冯子振
年年牛背扶犁住。
近日最懊恼杀农父。
稻苗肥恰待抽花,渴煞青天雷雨。
恨残霞不近人情,截断玉虹南去。
望人间三尺甘霖,看一片闲云起处 -
32.《拟古诗七十首(录一十三首)》 明·盛时泰
陈思王植赠友往祚颓已久,大业缅方新。
仰视圣皇德,承胤为我亲。
暇日荷休明,高馆集众宾。
中厨列庖馔,水陆备鲜鳞。 -
33.《周教授索枸杞因以诗赠录呈广倅萧大夫》 宋·苏轼
邺侯藏书手不触,嗟我嗜书终日读。
短檠照字细如毛,怪底眼花悬两目。
扶衰赖有王母杖,名字于今挂仙录。
荒城古堑草露寒,碧叶丛低红菽粟。 -
34.《自昌化双溪馆下步寻溪源,至治平寺,二首》 宋·苏轼
每见田园辄自招,倦飞不拟控扶摇。
共疑杨恽非锄豆,谁信刘章解立苗。
老去尚贪彭泽米。
梦归时到锦江桥。
宦游莫作无家客,举族长悬似细腰。 -
35.《自昌化双溪馆下步寻溪源至治平寺二首》 宋·苏轼
乱山滴翠衣裘重,双涧响空窗户摇。
饱食不嫌溪笋瘦,穿林闲觅野芎苗。
却愁县令知游寺,尚喜渔人争渡桥。
正似醴泉山下路,桑枝刺眼麦齐腰。 -
36.《曾子固哀词》 宋·秦观
皇受命而熙洽兮,实千祀而一时。
协气郁而四塞兮,与盛德其俱升。
麟凤出而帝午兮,犹氤氲而扶舆。
笃生我公兮,以文章为世师。 -
37.《鸟啼》 宋·陆游
野人无历日,鸟啼知四时:二月闻子规,春耕不可迟;三月闻黄鹂,幼妇闵蚕饥;四月鸣布谷,家家蚕上簇;五月鸣鸦舅,苗稚忧草茂。
人言农家苦,望晴复望雨;乐处谁得知?生不识官府。
葛衫麦饭有即休,湖桥小市酒如油。
夜夜扶归常烂醉,不怕行逢灞陵尉。 -
38.《按田》 宋·黄庭坚
河水积峥嵘,山雪晴索寞。
幽斋怯寒威,况复出城郭。
马为蝟毛缩,人叹狐裘薄。
淤泥虎迹交,丛社乌声乐。 -
39.《显圣寺庭枸杞》 宋·黄庭坚
仙苗寿日月,佛界承露雨。
谁为万年计,乞此一抔土。
扶疏上翠盖,磊落缀丹乳。
去家尚不食,出家何用许。
正恐落人间,采剥四时苦。
养成九节杖,持献西王母。 -
40.《张仲谋家堂前酴醾委地》 宋·黄庭坚
沈水衣笼白玉苗,不蒙湔拂苦无聊。
烦君斫取西庄柳,扶起春风十万条。