-
21.《代女道士王灵妃赠道士李荣》 唐·骆宾王
玄都五府风尘绝,碧海三山波浪深。
桃实千年非易待,桑田一变已难寻。
别有仙居对三市,金阙银宫相向起。 -
22.《夏日夜忆张二》 唐·骆宾王
伏枕忧思深,拥膝独长吟。
烹鲤无尺素,筌鱼劳寸心。
疏麻空有折,芳桂湛无斟。
广庭含夕气,闲宇澹虚阴。
织虫垂夜砌,惊鸟栖暝林。
欢娱百年促,羁病一生侵。
讵堪孤月夜,流水入鸣琴。 -
23.《从军六首》 唐·刘长卿
回看虏骑合,城下汉兵稀。
白刃两相向,黄云愁不飞。
手中无尺铁,徒欲突重围。
目极雁门道,青青边草春。 -
24.《送姚八之句容旧任,便归江南》 唐·刘长卿
故人还水国,春色动离忧。
碧草千万里,沧江朝暮流。
桃花迷旧路,萍叶荡归舟。
远戍看京口,空城问石头。 -
25.《行路难》 唐·孟云卿
君不见高山万仞连苍旻,天长地久成埃尘。
君不见长松百尺多劲节,狂风暴雨终摧折。
古今何世无圣贤,吾爱伯阳真乃天。
金堂玉阙朝群仙, -
26.《蜀道难》 唐·李白
噫吁嚱,危乎高哉!蜀道之难,难于上青天!
蚕丛及鱼凫,开国何茫然!
尔来四万八千岁,不与秦塞通人烟。
西当太白有鸟道,可以横绝峨眉巅。 -
27.《赠韦侍御黄裳二首》 唐·李白
太华生长松,亭亭凌霜雪。
天与百尺高,岂为微飙折?
桃李卖阳艳,路人行且迷。
春光扫地尽,碧叶成黄泥。 -
28.《答王十二寒夜独酌有怀》 唐·李白
昨夜吴中雪,子猷佳兴发。
万里浮云卷碧山,青天中道流孤月。
孤月沧浪河汉清,北斗错落长庚明。
怀余对酒夜霜白,玉床金井冰峥嵘。 -
29.《青门歌,送东台张判官》 唐·岑参
青门金锁平旦开,城头日出使车回。
青门柳枝正堪折,路傍一日几人别。
东出青门路不穷,驿楼官树灞陵东。 -
30.《自京赴奉先县咏怀五百字/自京赴奉先咏怀五百字》 唐·杜甫
杜陵有布衣,老大意转拙。
许身一何愚,窃比稷与契。
居然成濩落,白首甘契阔。
盖棺事则已,此志常觊豁。 -
31.《后苦寒行二首》 唐·杜甫
南纪巫庐瘴不绝,太古以来无尺雪。
蛮夷长老怨苦寒,昆仑天关冻应折。
玄猿口噤不能啸,白鹄翅垂眼流血。 -
32.《江行无题一百首(一作钱珝诗)》 唐·钱起
倾酒向涟漪,乘流东去时。
寸心同尺璧,投此报冯夷。
江曲全萦楚,云飞半自秦。
岘山回首望,如别故关人。 -
33.《酬蓝田崔丞立之咏雪见寄》 唐·韩愈
京城数尺雪,寒气倍常年。
泯泯都无地,茫茫岂是天。
崩奔惊乱射,挥霍讶相缠。
不觉侵堂陛,方应折屋椽。 -
34.《宫词三十首(存二十七首)》 唐·王涯
白人宜著紫衣裳,冠子梳头双眼长。
新睡起来思旧梦,见人忘却道胜常。
春来新插翠云钗,尚著云头踏殿鞋。
欲得君王回一顾,争扶玉辇下金阶。 -
35.《乱离》 唐·孟郊
天下无义剑,中原多疮痍。
哀哀陆大夫,正直神反欺。
子路已成血,嵇康今尚嗤。
为君每一恸,如剑在四肢。 -
36.《君子勿郁郁士有谤毁者作诗以赠之》 唐·孟郊
君子勿郁郁,听我青蝇歌。
人间少平地,森耸山岳多。
折輈不在道,覆舟不在河。
须知一尺水,日夜增高波。 -
37.《秋怀十五首》 唐·孟郊
孤骨夜难卧,吟虫相唧唧。
老泣无涕洟,秋露为滴沥。
去壮暂如剪,来衰纷似织。
触绪无新心,丛悲有馀忆。 -
38.《古钗叹》 唐·张籍
古钗堕井无颜色,百尺泥中今复得。
凤凰宛转有古仪,欲为首饰不称时。
女伴传看不知主,罗袖拂拭生光辉。
兰膏已尽股半折,雕文刻样无年月。
虽离井底入匣中,不用还与坠时同。 -
39.《哭玉碑子》 唐·卢仝
山有洞左颊,拾得玉碑子。
其长一周尺,其阔一药匕。
颜色九秋天,棱角四面起。
轻敲吐寒流,清悲动神鬼。 -
40.《谕宝二首》 唐·元稹
沉玉在弱泥,泥弱玉易沉。
扶桑寒日薄,不照万丈心。
安得潜渊虬,拔壑超邓林。
泥封泰山阯,水散旱天霖。