-
21.《离乱后寄九峰和尚二首》 唐·贯休
乱后知深隐,庵应近石楼。
异香因雪歇,仙果落池浮。
诗老全抛格,心空未到头。
还应嫌笑我,世路独悠悠。 -
22.《离乱后寄九峰和尚二首》 唐·贯休
乱后知深隐,庵应近石楼。
异香因雪歇,仙果落池浮。
诗老全抛格,心空未到头。
还应嫌笑我,世路独悠悠。 -
23.《送僧归天台寺》 唐·贯休
天台四绝寺,归去见师真。
莫折枸杞叶,令他十得嗔。
天空闻圣磬,瀑细落花巾。
必若云中老,他时得有邻。 -
24.《寄庐岳僧》 唐·齐己
一闻飞锡别区中,深入西南瀑布峰。
天际雪埋千片石,洞门冰折几株松。
烟霞明媚栖心地,苔藓萦纡出世踪。
莫问江边旧居寺,火烧兵劫断秋钟。 -
25.《灵松歌》 唐·齐己
灵松灵松,是何根株。
盘擗枝干,与群木殊。
世眼争知苍翠容,薜萝遮体深朦胧。
先秋瑟瑟生谷风, -
26.《奉酬袭美先辈吴中苦雨一百韵》 唐·陆龟蒙
微生参最灵,天与意绪拙。
人皆机巧求,百径无一达。
家为唐臣来,奕世唯稷卨.只垂青白风,凛凛自贻厥。
犹残赐书在,编简苦断绝。 -
27.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
28.《雪窦游志》 元·邓牧
岁癸已春暮,余游甬东,闻雪窦游胜最诸山,往观焉。
廿四日,由石湖登舟,二十五里下北曳堰达江。
江行九折,达江口。
转之西,大桥横绝溪上,覆以栋宇。 -
29.《过云木冰记》 清·黄宗羲
岁在壬午,余与晦木泽望入四明,自雪窦返至过云。
雰霭淟浊,蒸满山谷,云乱不飞,瀑危弗落,遐路窈然。
夜行撤烛,雾露沾衣,岚寒折骨,相视褫气。
呼嗟咽续,忽尔冥霁地表。 -
30.《满江红(和刘朔斋节亭韵)》 宋·李公昴
人似梅花,峭玉立、岁寒风节。
新圃辟、种梅千树,幻成南雪。
池碎瀑声荷捧雨,径涵秋影篁筛月。
唤石君、错落坐庭前,红尘绝。 -
31.《括江神子》 宋·林正大
狂胡鞍马自为家。
遣宫娃。
嫁胡沙。
万里风烟,行不见京华。 -
32.《括意难忘》 宋·林正大
蜀道登天。
望峨眉横绝,石栈相连。
西来当鸟道,逆浪俯回川。
狷与鹤,莫攀缘。 -
33.《百丈山记》 宋·朱熹
登百丈山三里许,右俯绝壑,左控垂崖,垒石为磴,十余级乃得度。
山之胜,盖自此始。
循磴而东,即得小涧。
石梁跨于其上。 -
34.《忆山送人》 宋·苏洵
少年喜奇迹,落拓鞍马间。
纵目视天下,爱此宇宙宽。
山川看不厌,浩然遂忘还。
岷峨最先见,晴光厌西川。 -
35.《次韵陈心田郊居即事二首》 宋·徐瑞
五老亭亭翠塞门,烟霏云气湿前轩。
浮华安有千年宝,至洁何如一尺浑。
晓瀑分寒归茗枕,春江党绿八藤樽。
君时已是胧三折,为我探囊试合昏。 -
36.《题赵善长为李原复所画山水》 元·王逢
日光青寒杀气白,山童林髡水缩脉。
城舂堕指扌朱送馁,莽苍坤舆大宵宅。
齐东赵原吴下客,辞荣养母韩康伯。
酒狂忽忆雍熙时,画法荆关海岳窄。 -
37.《桐柏崇道观》 宋·太史章
神仟隐居尚深渺,径迂不欲与世通。
必求峭拔出林杪,俯视左右环群峰。
飞泉不测源所自,瀑注一落千丈虹。
步跻石磴旋盘折,翠荫蒙密多长松。 -
38.《入闽》 明·陈束
海国深秋别,山关入望穷。
人家青壁里,鸟道绿萝中。
地暖收蒟叶,天寒折桂丛。
岚蒸晴亦雨,瀑落静还风。
灵药繙经识,讹言待驿通。
问耕留野老,赋食与山童。
直是忘机甚,非将大隐同。 -
39.《梦游庐山》 明·胡奎
我有紫霞想,梦游匡庐峰。
仙人凌绝顶,手掉金芙蓉。
亭亭九天上,叠嶂崩腾涌波浪。
五色云中白鹿鸣,三更海底金鸡唱。 -
40.《次韵香炉峰为思上人》 明·南洲法师
昨夜梦还乡,青山苔磴曲。
缘云陟香炉,萝衣溅寒瀑。
落日叫鼪鼯,遥天飞属玉。
前峰半临湖,老骥渴奔谷。