-
21.《汪茂南提举挽词》 宋·陆游
往者绍兴末,江淮闻战鼙。
上流烦旧德,下客辱深知。
陈迹成今古,追怀每涕洟。
郎君虽不识,抚事亦增悲。 -
22.《涉白马渡慨然有怀》 宋·陆游
我马顾影嘶,忽涉白马津。
虽非黄河上,抚事犹悲辛。
太行之下吹虏尘,燕南赵北空无人。
袁曹百战相持处,犬羊堂堂自来去。 -
23.《陵霄花》 宋·陆游
庭中青松四无邻,陵霄百尺依松身,高花风堕赤玉盏,老蔓烟湿苍龙鳞。
古来豪杰人少知,昂霄耸壑宁自期?抱才委地固多矣,今我抚事心伤悲! -
24.《丁丑仲春将渡浙江从者请盘沙予畏而不许既登》 宋·韩元吉
桑田变东海,此语闻自昔。
嗟我百人,耳目讵能识。
谁言钱塘江,遂有车马迹。
涨沙莽云屯,衣带仅寻尺。 -
25.《陪李仲辅昆仲宿惠山寺》 宋·张元干
苍山崷崒中,殿古起野色。
仰空象纬高,抚事戎马隔。
三子俱人豪,语默有典则。
安知今夕游,值此老宾客。 -
26.《寄程安抚》 宋·陈造
归袖翩翩去谁御,篝灯荧荧翳复吐。
取道言从草市西,问津更访修竹坞。
残梦欻过均州山,杀更尚数襄阳鼓。
盎盎屯云连远岫,剪剪北风斜细雨。 -
27.《程帅和陶二诗见忆次韵》 宋·陈造
离合定有数,抚事尚忍言。
忆掎枚邹袂,游从如兔园。
堂堂绣衣老,凛凛云锦篇。
繄公笑谭尔,讽玩良超然。 -
28.《叙州弟挽诗》 宋·魏了翁
人物寂寥甚,天心分付谁。
御戎伤畜缩,讲学病支离。
吏横民重足,时危命一丝。
若人天亦靳,抚事转伤悲。 -
29.《陈寺丞挽诗》 宋·魏了翁
有子知乎否,苍生命益危。
共伤周赫赫,谁叫庙譆譆。
随处皆塘斧,何方不繭丝。
斯人今已矣,抚事转伤悲。 -
30.《紫溪庄舍读癸丑壁间旧题转眼忽十八年同游十》 宋·刘学箕
忆自束发,茲焉寓居。
载思载瞻,宛不异初。
极目遐眺,清风穆如。
抚事怀人,悲来感余。 -
31.《和曾端伯安抚劝道歌》 宋·郭印
保形保生保命,戒色戒酒戒茶。
夜气若要长在,晚食尤宜减些。
养心莫如寡欲,存诚唯是闲邪。
辨得天清地浊,吞取日精月华。 -
32.《促织》 清·蒲松龄
宣德间,宫中尚促织之戏,岁征民间。
此物故非西产;有华阴令欲媚上官,以一头进,试使斗而才,因责常供。
令以责之里正。
市中游侠儿得佳者笼养之,昂其直,居为奇货。 -
33.《归去来兮辞·并序》 魏晋·陶渊明
余家贫,耕植不足以自给。
幼稚盈室,瓶无储粟,生生所资,未见其术。
亲故多劝余为长吏,脱然有怀,求之靡途。
会有四方之事,诸侯以惠爱为德,家叔以余贫苦,遂见用于小邑。 -
34.《书摩崖碑后》 宋·黄庭坚
春风吹船著吾溪,扶藜上读《中兴碑》。
平生半世看墨本,摩挲石刻鬓成丝。
明皇不作苞桑计,颠倒四海由禄儿。
九庙不守乘舆西,万官已作鸟择栖。 -
35.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
36.《九章》 先秦·屈原
惜诵
惜诵以致愍兮,发愤以抒情。
所作忠而言之兮,指苍天以为正。
令五帝使折中兮,戒六神与向服。 -
37.《胡笳十八拍》 魏晋·蔡琰
我生之初尚无为,我生之后汉祚衰。
天不仁兮降乱离,地不仁兮使我逢此时。
干戈日寻兮道路危,民卒流亡兮共哀悲。
烟尘蔽野兮胡虏盛,志意乖兮节义亏。 -
38.《北征赋》 两汉·班彪
余遭世之颠覆兮,罹填塞之阨灾。
旧室灭以丘墟兮,曾不得乎少留。
遂奋袂以北征兮,超绝迹而远游。
朝发轫于长都兮,夕宿瓠谷之玄宫。 -
39.《芙蓉女儿诔》 清·曹雪芹
维太平不易之元,蓉桂竞芳之月,无可奈何之日,怡红院浊玉,谨以群花之蕊,冰鲛之縠,沁芳之泉,枫露之茗,四者虽微,聊以达诚申信,乃致祭于白帝宫中抚司秋艳芙蓉女儿之前曰:窃思女儿自临浊世,迄今凡十有(通“又)”六载。
其先之乡籍姓氏,湮沦而莫能考者久矣。
而玉得于衾枕栉沐之间,栖息宴游之夕,亲昵狎亵,相与共处者,仅五年八月有奇。
忆女儿曩生之昔,其为质则金玉不足喻其贵,其为性则冰雪不足喻其洁,其为神则星日不足喻其精,其为貌则花月不足喻其色。 -
40.《七谏》 两汉·东方朔
初放
平生于国兮,长于原野。
言语讷譅兮,又无彊辅。
浅智褊能兮,闻见又寡。