-
221.《过戴居士宅》 明·高启
江边戴颙宅,地好惬幽寻。
高树藏卑屋,新篁补旧林。
鸟成留客语,云作护花阴。
不负沧洲约,重来论夙心。 -
222.《悼云泉勤庵王》 宋·曾几
正坐长斋早得衰,中年一病莫医治。
悬知水複山重地,难度风饕雪虐时。
乘兴前村曾有约,寄声绝顶可无诗。
禅房手自栽花木,付主林神好护持。 -
223.《入谷马上》 宋·文同
群山护秦陇,转去转幽深。
岚气重压眼,秋光清彻心。
凭鞍吟绝壁,解带坐高林。
爱此岩泉好,临流浣俗襟。 -
224.《种竹》 宋·陈与义
种竹不必高,摇绿当我楹。
向来三家墅,无此笙箫声。
皇天有老眼,为閟十日晴。
护我萧萧碧,伟事邻翁惊。 -
225.《庐山五猗》 宋·洪咨夔
猗若人兮黄犊,春风荡兮瑶草绿。
犊护草兮行复止,隔林呼兮老觳觫。
眠犊背兮闲闲,仰看青天兮飞鸟还。
恍梦游兮何年,箕山颍水兮匪巢伊许。 -
226.《答及甫和》 宋·洪咨夔
束发读连山,端倪识乾坤。
欲辨南北戒,须窥越胡门。
藏书探禹穴,乘槎穷灵源。
平生蓬矢志,到处屐齿痕。 -
227.《送崔先生东归》 宋·洪咨夔
嘉定甲戌冬,扫门古杨州。
一见握手欢,飞黄厄盐辀。
士忧不闻道,勿以穷故忧。
为圣为贤人,所贵天爵修。 -
228.《闻鹤叹》 宋·白玉蟾
霜翎雪羽臙脂顶,玄裳翠距白玉颈。
何年乘风下太清,芝田烟暝瑶池冷。
天台山上玉京天,何似青天玉帝前。
晓云黯淡但欲唳,夜月凄凉那得眠。 -
229.《出自蓟北门行》 南北朝·庾信
蓟门还北望。
役役尽伤情。
关山连汉月。
陇水向秦城。
笳寒芦叶脆。
弓冻纻弦鸣。
梅林能止渴。
复姓可防兵。
将军朝挑战。
都护夜巡营。
燕山犹有石。
须勒几人名。 -
230.《南斋竹三绝》 宋·苏辙
旧山修竹半尘埃,谁种南林待我来。
新笋出墙秋雨足,闭门长与护苍苔。 -
231.《寄致仁欧阳少师》 宋·曾巩
四海文章伯,三朝社稷臣。
功名垂竹帛,风义动簪绅。
此道推先觉,诸儒出后尘。
忘机心皎皎,乐善意循循。 -
232.《寄赠天台石桥京行人》 宋·李吕
无心曾看石桥去,有耳曾听石桥水。
俗尘未尽难重留,饭麻才竟归心起。
自从一别五春风,梦绕桥庵古复东。
雀噪亭前听茶鼓,蛇蟠砌外护瓜丛。 -
233.《梅诗呈六四叔》 宋·刘子翚
一枝新白破长林,定想霜毫落有神。
蹩{左足右薛}若予将底用,犹堪卧护北潭春。 -
234.《泰山》 宋·汪元量
敕使联镳上翠岑,飞泉跃涧吼雷音。
凌高一览知天远,迂曲千蹊觉洞深。
龙蛰沧溟蛟舞壑,枭横碧落凤归林。
山灵护得神祠在,苔蚀秦碑古树阴。 -
235.《三姝媚》 宋·张炎
芙蓉城伴侣。
乍卸却单衣,茜罗重护。
傍水开时,细看来、浑似阮郎前度。
记得小楼,听一夜,江南春雨。 -
236.《南华五十韵》 宋·朱翌
乡里黄梅接,家居祖刹邻。
常闻肉身佛,甘作硙坊人。
坚有悬腰石,空无拂镜尘。
已舂诸米熟,自识本心真。 -
237.《奉答乐道》 宋·韩维
禁职台纲佚旧儒,青林华屋俨高居。
炎天久隔押犀论,暇日聊脂载酒车。
雨逼秋容生户牖,风回凉思入襟裾。
东朝第一推调护,圣主宁容久卧庐。 -
238.《赋永叔家白兔》 宋·韩维
天公团白雪,戏作毛物形。
太阴来照之,精魄孕厥灵。
走弄朝日光,赩然丹两睛}。
不知质毛异,乃下游林坰。 -
239.《施君作诗赠谦师亦求拙句乃作五十六字缀其后》 宋·郑獬
闻道天台谦上人,溪鱼野鸟共忘形。
林间无事结跏坐,石上更安圆觉经。
定处只应山鬼护,讲时还有海龙听。
何年蜡屐缘云径,一叩灵仙不死庭。 -
240.《獐猿》 宋·郑獬
翠树不从青嶂出,蟠根却向屏中生。
黄獐引脰探绿叶,老猿护雏枝上惊。
獝然相顾见异态,谁言野物能忘情。
我来赏激绕屏下,亦疑此身林中行。
自古画工无画者,今得绝笔方传名。
吾庐昔在郧溪上,满溪桃花春水明。