-
161.《春闺病起和黄得之先生作》 明·张献翼
佳气抱房栊,年华自不穷。
山将眉合翠,花傍镜分红。
晓色罗衣上,春声燕垒中。
犹怜芳树下,无力倚东风。 -
162.《木介行》 明·朱长春
空溪淅淅复淅淅,一夜风响如霹雳。
云纷天晦急雪来,半是虚花半成汁。
初时点户湿有声,瑟如帘下击秦筝。
须臾上下雨且冻,满地蹴裂黄河冰。 -
163.《宫词(四首)》 明·朱有燉
三山冰合放鹰时,千骑如云授指麾。
日暮六街尘滚滚,马前横抱白鹅归。 -
164.《与孟震同游常州僧舍三首》 宋·苏轼
湛湛清池五月寒,小山无数碧漓岏。
稚杉戢戢三千本,且作凌云合抱看。 -
165.《李氏园(李茂贞园也,今为王氏所有·)》 宋·苏轼
朝游北城东,回首见修竹。
下有朱门家,破墙围古屋。
举鞭叩其户,幽响答空谷。
入门所见夥,十步九移目。 -
166.《与孟震同游常州僧舍》 宋·苏轼
年来转觉此生浮,又作三吴浪漫游。
忽见东平孟君子,梦中相对说黄州。
湛湛清池五月寒,小山无数碧巑岏。
aa29杉戢戢三千本,且作凌云合抱看。 -
167.《哭刁景纯》 宋·苏轼
读书想前辈,每恨生不早。
纷纷少年场,犹得见此老。
此老如松柏,不受霜雪槁。
直従毫末中,自养到合抱。 -
168.《松》 宋·王安石
世传寿可三松倒,此语难为常人道。
人能百岁自古稀,松得千年未为老。
我移两松苦不早,岂望见渠身合抱。
但怜众木总漂摇,颜色青青终自保。 -
169.《酬王督贤良松泉二诗其一·松》 宋·王安石
世传寿可三松倒,此语难为常人道。
人能百岁自古稀,松得千年未为老。
我移两松苦不早,岂望见渠身合抱。
但怜众木总漂摇,颜色青青终自保。 -
170.《渔家傲·道德文章传几世》 宋·辛弃疾
道德文章传几世。
到君合上三台位。
自是君家门户事。
当此际。
鬼山正抱西江水。
三万六千排日醉。
鬓毛只恁青青地。
江里石头争献瑞。
分明是。
中间有个长生字。 -
171.《神君歌》 宋·陆游
泰山可为砺,东海可扬尘。
惟有壮士志,死生要一伸。
我梦神君自天下,威仪奕奕难具陈。
飞龙驾车不用马,诃前殿後皆鬼神。 -
172.《曲河驿初见嵩少》 宋·张耒
我行日益深,所遇日益好。
森然过绝壁,惨淡石色老。
层峰乍崩奔,峻峡忽开导。
清溪泻两间,浅濑浮水鸟。 -
173.《和谢公定征南谣》 宋·黄庭坚
传闻交州初陵梁,东连五溪西氐羌。
军行不断蛮标盾,谋主皆收汉畔亡。
合浦谯门腥血沸,看兴城下白骨荒。
谋臣异时坐致寇,守臣今日愧苞桑。 -
174.《次韵子由绩溪病起被召寄王定国》 宋·黄庭坚
种萱盈九畹,苏子忧国病。
炎蒸卧百战,山立有余劲。
斯人廊庙器,不合从远屏。
江湖摇归心,毛发侵老境。 -
175.《庭坚以去岁九月至鄂登南楼叹其制作之美成长》 宋·黄庭坚
江东湖北行画图,鄂州南楼天下无。
高明广深势抱合,表里江山来画阁。
雪延披襟夏簟寒,胸吞云梦何足言。
庾公风流冷似铁,谁其继之方公悦。 -
176.《感竹吟》 元·王冕
云溪老竹持苦节,玉质萧森出岩穴。
苍苍古色谁为摩?凛凛清风自然别。
劲直不肯降雪霜,潇洒不肯栖凤凰。
愿杀长身载经籍,要为吾道垂休光。 -
177.《送孟仲习宜君令》 宋·司马光
合抱生毫末,无为厌小官。
政成心更逸,道胜意常宽。
野迥山形秀,云疏雪意阑。
离杯如不心,何用御祁寒。 -
178.《送祁峤颍阳主簿》 宋·司马光
苍山临县郭,云木冷萧骚。
人有渔樵乐,官无簿领劳。
垂天起肤守,合抱本织毫。
志意诚修立,归飞羽翼高。 -
179.《江上弹琴》 宋·欧阳修
江水深无声,江云夜不明。
抱琴舟上弹,栖鸟林中惊。
游鱼为跳跃,山风助清泠。
境寂听愈真,弦舒心已平。 -
180.《次韵永叔乞药有感》 宋·梅尧臣
子厚论锺乳,要若鹅翎筒。
安取啖枣栗,谓相出山东。
所产有所美,慎勿凭村僮。
公问我饵药,石臼将使砻。