-
81.《锦园春三犯(赋海棠)》 宋·卢祖皋
醉痕潮玉。
爱柔英未吐,露丛如簇(解连环)
。
绝艳矜春,分流芳金谷(醉蓬莱)
。
风梳雨沐。 -
82.《霜叶飞》 宋·方千里
塞云垂地,堤烟重,燕鸿初度江表。
露荷风柳向人疏,台榭还清悄。
恨脉脉、离情怨晓。
相思魂梦银屏小。 -
83.《氐州第一》 宋·方千里
朝日融怡,天气艳冶,校英杏萼犹小。
燕垒初营,蜂衙乍散,池面烟光缥渺。
芳草如薰,更潋滟、波光相照。
锦绣萦回,丹青映发,未容春老。 -
84.《满江红(雨花台再用弟履齐鸟衣园韵)》 宋·吴渊
秋后钟山,苍翠色、可供餐食。
登临处、怨桃旧曲,催梅新笛。
江近苹风随汛落,峰高松露和云滴。
欢头童、齿豁已成翁,犹为客。 -
85.《齐天乐(蝉)》 宋·周密
槐薰忽送清商怨,依稀正闻还歇。
故苑愁深,危弦调苦,前梦蜕痕枯叶。
伤情念别。
是几度斜阳,几回残月。 -
86.《摸鱼儿(莼)》 宋·王沂孙
玉帘寒、翠痕微断,浮空清影零碎。
碧芽也抱春洲怨,双卷小缄芳字。
还又似。
系罗带相思,几点青钿缀。 -
87.《兰陵王(和吴宣卿)》 宋·葛郯
乱烟簇。
帘外青山渐肃。
莲房静。
荷盖半残,欲放清涟媚溪绿。 -
88.《兰陵王(和吴宣卿)》 宋·葛郯
乱烟簇。
帘外青山渐肃。
莲房静。
荷盖半残,欲放清涟媚溪绿。 -
89.《沁园春》 宋·戴复古
一曲狂歌,有百馀言,说尽一生。
费十年灯火,读书读史,四方奔走,求利求名。
蹭蹬归来,闭门独坐,赢得穷吟诗句清。
夫诗者,皆吾侬平日,愁叹之声。 -
90.《括水调歌》 宋·林正大
庐山几千仞,屹立并长江。
杨澜左里,洪涛巨浪日春撞。
风止雪消冰净,相与泊舟登岸,攀磴望空谾。
岩壑响松桧,巨石激流淙。 -
91.《谒金门(李府尹美在)》 宋·朱子厚
待借留、几曾留得,来鸿空怨秋老。
至今父老依依恨,犹说李将军好。
东门草。
早不为东风,遮却长安道。 -
92.《贺新郎(忆鹤)》 宋·刘子才
苍藓黏溪路。
帐山君、翛然羽化,梦魂何许。
曾约秋云萦客袖,舞傍吟皋砚坞。
矫清唳、裂穿云宇。 -
93.《水龙吟(水仙花)》 宋·赵闻礼
几年埋玉蓝田,绿云翠水烘春暖。
衣薰麝馥,袜罗尘沁,凌波步浅。
钿碧搔头,腻黄冰脑,参差难翦。
乍声沈素瑟,天风佩冷,蹁跹舞、霓裳遍。 -
94.《水龙吟(水仙花)》 宋·赵闻礼
几年埋玉蓝田,绿云翠水烘春暖。
衣薰麝馥,袜罗尘沁,凌波步浅。
钿碧搔头,腻黄冰脑,参差难翦。
乍声沈素瑟,天风佩冷,蹁跹舞、霓裳遍。 -
95.《绕佛阁》 宋·张艾
渚云弄湿,烟缕际晚,江国遥碧。
鸿过无迹。
怕闻野寺孤钟动凄恻。
小桥路窄。 -
96.《齐天乐(余闲书院拟赋蝉)》 宋·唐玨
蜡痕初染仙茎露,新声又移凉影。
佩玉流空,绡衣翦雾,几度槐昏柳暝。
幽窗睡醒。
奈欲断还连,不堪重听。 -
97.《苏武传(节选)》 两汉·班固
武字子卿,少以父任,兄弟并为郎,稍迁至栘中厩监。
时汉连伐胡,数通使相窥观。
匈奴留汉使郭吉、路充国等前后十余辈,匈奴使来,汉亦留之以相当。
天汉元年,且鞮侯单于初立,恐汉袭之,乃曰:「汉天子我丈人行也。 -
98.《治安策》 两汉·贾谊
臣窃惟事势,可为痛哭者一,可为流涕者二,可为长太息者六,若其它背理而伤道者,难遍以疏举。
进言者皆曰天下已安已治矣,臣独以为未也。
曰安且治者,非愚则谀,皆非事实知治乱之体者也。
夫抱火厝之积薪之下而寝其上,火未及燃,因谓之安,方今之势,何以异此!本末舛逆,首尾衡决,国制抢攘,非甚有纪,胡可谓治!陛下何不一令臣得熟数之于前,因陈治安之策,试详择焉!夫射猎之娱,与安危之机孰急?使为治劳智虑,苦身体,乏钟鼓之乐,勿为可也。 -
99.《答苏武书》 两汉·李陵
子卿足下:勤宣令德,策名清时,荣问休畅,幸甚幸甚。
远托异国,昔人所悲,望风怀想,能不依依?昔者不遗,远辱还答,慰诲勤勤,有逾骨肉,陵虽不敏,能不慨然?自从初降,以至今日,身之穷困,独坐愁苦。
终日无睹,但见异类。
韦韝毳幕,以御风雨;羶肉酪浆,以充饥渴。 -
100.《九章》 先秦·屈原
惜诵
惜诵以致愍兮,发愤以抒情。
所作忠而言之兮,指苍天以为正。
令五帝使折中兮,戒六神与向服。