-
41.《赋古碑》 宋·黄庶
古寺得断碣,偃卧败壁阴。
莓苔入破字,欲读不易寻。
姓字驳难辨,展转风雨侵。
尘穴夏蛙宿,草盛秋虫吟。 -
42.《和王教暮春出游》 宋·戴埴
矫矫雪霜心。
孤贞受命独。
留滞染缁尘,垢面不靧沐。
背城借一战,填堑轮前渎。 -
43.《李暮吹笛歌》 宋·四锡
洛阳少年称李暮,众推横笛多功夫。
当时教坊第一部,算得比衣皆不如。
天津杨柳笼桥绿,胧月澹烟何处宿。
不怕金吾禁夜严,偷得新翻禁中曲。 -
44.《宝林寺二首》 宋·宋日隆
年来试凋邑,如僧住破庵。
颇识众因果,宁忍事嗔贪。
晨飧虽不饱,夜梦却自安。
缅怀百里内,何异一室间。 -
45.《奉赠大中丞应台傅公巡抚陕西》 明·江以达
雄关九道开边庭,翼然天表尊神京。
大半安危属全陕,固原节制兼中丞。
烽火遥通黑水外,气运幸值黄河清。
上圣宵衣屈群策,推毂肯使边臣轻。 -
46.《过长峰迳遇雨,遣闷十绝句》 宋·杨万里
猿藤陂子枉惊吁,未抵长峰小半涂。
今夕前头何许宿?不知出得迳来无。 -
47.《送谭殿院之任南阳》 宋·王禹偁
大抵人生乐故居,山川况复汉南都。
别来坟墓有宿草,归去田园多绿芜。
银印莫羞双鬓白,锦衣兼照两轓朱。
西垣衰病无憀客,空羡此行歌袴襦。 -
48.《次韵林太渊二首》 宋·刘克庄
齿宿何妨意尚新,向来误认假为真。
漏名左相门首客,占籍愚公谷里人。
上知岂无千虑失,下官惟有两眉颦。
史臣传与颂台谥,未抵杯中物切身。 -
49.《奉和法筵应诏诗》 南北朝·庾信
五城邻北极。
百雉壮西昆。
钩陈横复道。
阊阖抵灵轩。 -
50.《游麻姑山》 宋·曾巩
军南古原行数里,忽见峻岭横千寻。
谁开一径破苍翠,对植松柏何森森。
危根自迸古崖出,老色不畏莓苔侵。
修竹整整俨朝士,下荫石齿明如金。 -
51.《忆北山梨花(并序)》 明·杨基
去年清明花正繁,骑马晓出神策门。
千桃万李看未了,小径更入梨花村。
低枝初开带宿雨,高树烂日迷朝暾。
柔肤凝脂暖欲滴,香髓人面春无痕。 -
52.《修修窗前芦》 宋·郑刚中
修修窗前芦,孤瘦倚青玉。
心虚知夜凉,风叶乱相触。
使我入幽梦,如在江湖宿。
方兹困炎曦,爱尔眼中绿。
奈何柔脆姿,行犯秋气肃。
霏霏霜露中,菱荷等摧覆。
大抵无劲节,不及岁寒竹。 -
53.《次韵远斋春雨有感》 宋·赵蕃
春今著物几陈新,未抵新诗得许荣。
韩子虽云誉东野,侯生终竟愧弥明。
已知林下栖迟计,何处人间宠辱惊。
更欲从公问归宿,夜深风雨四山倾。 -
54.《六月十三日四更登舟县岸迟明抵岁步宿雨犹湿》 宋·赵蕃
月落橹咿哑,晓登江上家。
冲田多偃稻,直岸有颓沙。
始悟雨如许,更欣晴亦佳。
林中尚余滴,不管垫乌纱。 -
55.《薛道祖鹁鸪帖赞》 宋·岳珂
朋友之宿草未黄,眷眷于旧藏。
画史之抵訾未忘,齗齗乎弗偿。
鸠抱枋而下垂,鹤唳天而高翔。
谁能游九垓以问太虚,其必有以别二子之短长也。 -
56.《除夕》 宋·方岳
一牛西崦又乐皋,独宿中年共作劳。
世事略如云变灭,人生未抵玉坚牢。
山林性气与时背,霜雪髭须得酒豪。
野屋难为春帖子,自研冰雪写离骚。 -
57.《枇杷花》 宋·董嗣杲
种接他枝宿土乾,花开抵得北风寒。
蛹须负雪疑蜂蛰,毛叶粘霜若蝟攒。
蕤破极冬悬蜡蒂,果收初夏摘金丸。
冻香便觉饴如蜜,树掩卢村月色宽。 -
58.《吴李制属同寓富池双泉寺畏寒索饮因写真愫》 宋·董嗣杲
秋扇已弃物,寒衣还催装。
偃息觉寒侵,客况入渺茫。
宿疢不时作,难恃筋力强。
畏热亦畏寒,北固人之常。 -
59.《观朱泽民所画山水有感》 明·袁凯
朱公画图爱者众,声价端如古人重。
王卿巨公数见寻,往往闭门称腕痛。
我时挟册游郡城,朱公爱我诗律精。
时时沽酒留我宿,共听西窗风雨声。 -
60.《自杨子舍舟步入常熟县》 明·袁凯
水行已兼旬,舟楫苦驰逐。
晨昏侣鲛鳄,出入同雁鹜。
黑风无终竟,白浪仍反覆。
铿惸绝天枢,漰湃折地轴。