-
81.《明禋进戒诗》 宋·程公许
於赫圆宰,视听自民。
惟圣能飨,非德莫亲。
乃眷炎宋,受命以仁。
十月三叶,涵每毓春。 -
82.《浩歌行》 宋·岳珂
浩然一气古到今,古人无愧惟此心。
青天为幕地为席,醉里聊作乌乌吟。
君不见人生所重独名谥,一代简书耀青史。
当时命名偶然耳,跖圣丘愚果谁是。 -
83.《和倪梅村》 宋·蒲寿宬
偶携琴册傍林泉,坐对梅花记往年。
鸿燕何心成巧避,夔蚿无语自相怜。
才吟瘦影黄昏月,又见残红细雨天。
拟把楚骚重载酒,掀髯抵掌话前缘。 -
84.《吴李制属同寓富池双泉寺畏寒索饮因写真愫》 宋·董嗣杲
秋扇已弃物,寒衣还催装。
偃息觉寒侵,客况入渺茫。
宿疢不时作,难恃筋力强。
畏热亦畏寒,北固人之常。 -
85.《读史二首》 宋·宋庠
贾傅感伤论表饵,董生推本对春秋。
蹶张抵几能为相,谁序儒家冠九流。 -
86.《次七夕游松江韵》 宋·叶茵
谪仙歌洞庭,坡翁赋赤壁。
逢时汗漫游,元不计何夕。
慨慷睎英豪,老大谩凄恻。
矧兹笠泽区,万顷混空碧。 -
87.《寄刑台范黄中》 宋·刘宰
秋气清,秋风高。
想见刑台旧居士,巾车独往恣游遨。
偃仰戴公庐,逍遥焦公居,想前辈之风流,悲末俗之崎岖。 -
88.《冬华一夜霜》 宋·陈普
天地生万物,节度各有常。
毫发不可乱,奉时以行藏。
不惟寡悔吝,尤可免折伤。
倘不如所受,一一皆自伐。 -
89.《笋》 宋·陈普
书窗媚幽独,万竹真我仪。
冰霜茂摧挫,生意自有时。
斐亹弄月阴,挺拔出风姿。
凤吟逐神郁,春笋效珍奇。 -
90.《遡蛱诗》 宋·邓深
胪言峡山天下奇,欲观愁隔三千里。
常恐因循孤此兴,非假夤缘那得至。
偶逢月湖起仕宦,正指夔门愁凋敝。
忻然谓我便登陆陟。 -
91.《陪曾宏父登冷泉亭望飞来峰》 宋·李处权
何年此峰独飞来,群山让秀中崔嵬。
神刓天画不可状,仰视孤高摩斗魁。
蕴灵产此万珍木,隆霜几度森不摧。
异僧一见乃能识,击洞果有猿声哀。 -
92.《重会馨桂山》 宋·释文珦
桂山吾友子,壮岁即相亲。
跌宕去鞿絷,出语必惊人。
倏尔罹世难。
东西各全身。 -
93.《我有一双眼赠徐氏倣老徐体仆近与思远赓和颇》 宋·王洋
我有一双眼,光可照明烛。
我有一寸肠,时复潄醽醁。
我有两垂鬓,与君相映绿。
我有一双脚,比君非不足。 -
94.《都丞李侍郎叔永和予小园二十六诗因成古风一》 宋·喻良能
黄昏兀坐对疏竹,欻有寒光临蔀屋。
焚香发轴得新诗,炯炯骊珠二十六。
三唐妙音久已断,辋川丽藻今能续。
报瓜何必枉琼华,抵鹊奚须费明玉。
韩豪苏仙吁可畏,白俗元轻何足录。
从此磬湖三亩园,绝胜李愿一盘谷。 -
95.《江行有惠梅花者因忆杜少陵云江上被花恼不彻》 宋·袁说友
去年短櫂孤山阁,寻得横斜在篱落。
带花饮酒六七人,醉傍钱塘城下泊。
今年江上花恼时,无处告诉狂如痴。
一枝的抵消对无语,独把诗酒相羁縻。 -
96.《题张德清悦斋》 宋·曾丰
君不见胸中义利交战初,胜负未分子夏臞。
又不见胸中义利交战余,胜负已决子夏腴。
臞腴之变何须臾,一忻一戚相乘除。
初枉德清来致敬,盛年已有臞之证。