-
41.《客惠宾州竹簟甚佳取退这郑群赠簟诗读之数过》 宋·郑刚中
卷送风漪光八赤,竹新渐作琉璃色。
世人贵耳便贱目,那知不抵蕲州笛。
年来愧汗常浃肤,夏日自嫌污枕席。
有时追诵法曹句,怅恨宗人不多得。
山斋置榻容一身,君惠清凉到心骨。
门前客至莫见嗔,老子解衣喧鼻息。 -
42.《寄题鲍昌朝足轩》 宋·吴芾
江南有散人,几年卧草野。
破甑余法埃,衡门绝车马。
倘非义所安,一介不取舍。
辟轩穷巷间,此意非满假。 -
43.《和耿时举梅雪二首》 宋·仲并
百花看尽不如梅,故作凌寒殿后开。
照水怜生匀粉处,隔帘抵死透香来。
未令寄陇音尘断,能觅巡檐句法回。
羞杀漫山桃李树,枉教春力费镌裁。 -
44.《游无为寺》 宋·李流谦
导师生何年,人犹记此日。
香火缁俗会,风雨神鬼集。
我来恰秋深,迥迥原野阔。
群山势愈壮,老木气不折。 -
45.《彦博为偷儿妄意作诗见贻次韵奉呈》 宋·李流谦
士穷百不谐,所向辄墙壁。
堂堂百代师,往往遭削迹。
闾阎侮出胯,逆旅或争席。
虽然炯炯心,未易屈此膝。 -
46.《送安少愚下第东归》 宋·程公许
去年游凌云,传观一篇书。
问客谁所作,作者安少愚。
少愚宾城人,万里走东吴。
悯俗日抢攘,正途欲芒芜。 -
47.《明禋进戒诗》 宋·程公许
於赫圆宰,视听自民。
惟圣能飨,非德莫亲。
乃眷炎宋,受命以仁。
十月三叶,涵每毓春。 -
48.《蒋宣卿书简帖赞》 宋·岳珂
庐山之下仙佛之庐,多公题扁,予熟其体矣。
而今见其帖,大抵小则遒而大则婉。
岂所施有异,而笔法亦随以变。
遒而不流于介,婉而不失其健,予犹愧乎知书之浅。 -
49.《呈楚南僧》 宋·华岳
刚肠未肯报平安,拟把功名一担担。
方向杏坛逃败北,却子莲社得和南。
香同世事炎还冷,茶类人情苦始甘。
大抵久长同佛法,此心何处不瞿昙。 -
50.《送僧秀游海上诸山》 宋·王铚
丈室凝尘锁寂寥,飘然更打衲僧包。
春风正满碧溪水,落口偏宜红杏梢。
身外谁非追日杖,法中我是续弦胶。
云山烟海虽深广,未抵安栖一把茅。 -
51.《遡蛱诗》 宋·邓深
胪言峡山天下奇,欲观愁隔三千里。
常恐因循孤此兴,非假夤缘那得至。
偶逢月湖起仕宦,正指夔门愁凋敝。
忻然谓我便登陆陟。 -
52.《答缘概师见示草书千字文并名公所赠诗序》 宋·李覯
佛繇西域渐中土,欲使群心皆鼓舞。
若颛梵语及胡书,昧者虽从明孰与。
其徒往往多材能,暗结时贤为外助。
远公自昔来庐山,夸逞莲花邀社侣。 -
53.《咸阳县令求清渭楼诗和何子应长句》 宋·苏籀
秦如蒹葭未饱霜,四维不举空豪强。
神疲鬼乏赴功利,兆自襄公终始皇。
富极薰天力斡地,诸侯西来谁敢当。
范雎李斯乘利势,蒙骜白起先戎行。