-
81.《上巳日作时落第客京师》 明·冯惟敏
三月三日东风恶,满城桃李都摇落。
乍随飘扬入重云,还自低回委深壑。
长安道上东复西,曲江池边路转迷。
飞空不解作红雨,著土岂得为香泥。 -
82.《和王教暮春出游》 宋·戴埴
矫矫雪霜心。
孤贞受命独。
留滞染缁尘,垢面不靧沐。
背城借一战,填堑轮前渎。 -
83.《登石台山与刘次皋李揆王度周仲卿联句》 宋·胡融
璇台插中天,乾坤发端倪。
荆榛夹险道,自古谁攀跻。
嘉予二三友,乘兴同杖藜。
行行陟其巅,一榼手自携。 -
84.《题汪水云诗卷》 宋·聂守真
汴隄杨柳摇春风,翠华南幸紫禁空。
雕栏玉砌明月冷,羽人规作神仙宫。
苏堤杨柳飘晴雪,又见紫鸾催驾发。
沉香亭北莺乱啼,金殿又成诸佛刹。 -
85.《偈颂二十四首》 宋·释智遇
朕闻上古,其风朴略。
王言如丝,谁敢不听。
忽有人问鄮山,只向他道,风门海口,当风抵浪,也须是个人始得。 -
86.《碧落洞》 宋·唐介
余生本孤拙,所志在云石。
薄宦偶缠锁,未遂林泉适。
迩来备台选,幸一当言责。
狂愚抵罪辜,遽从遐徼谪。 -
87.《游古陌吟》 宋·王处厚
谁言今古事难穷,大抵荣枯总是空。
算得生前随梦蝶,争如云外指冥鸿。
暗添雪色眉根白,旋落花光脸上红。
惆怅荒原懒回首,暮林萧索起悲风。 -
88.《代胡仓过圣德惠民诗一首》 宋·王阮
平楚皆膏壤,成汤忽旱年。
人知圣虑切,恩遣使臣宣。
乙犯饥荒后,长沙富庶全。
纪年四十载,斗米二三钱。 -
89.《句》 宋·吴沆
圣主思文德,元臣献武功。
一言深悟主,五利且和戎。
……天地包羞日,山河匿怨中。
……儒生别有泪,不是哭途穷。 -
90.《和洪容斋锁院作》 宋·萧黯
文章万言抵杯水,世上虚名徒尔耳。
我常自笑一生痴,那更将痴笑群了。
大屋沈沈馀百年,到今所阅知几士。
看渠得失自偶然,其间悲喜从何起。 -
91.《歌两淮》 宋·员兴宗
君不见北风吹淮风浪黑,铁马千群凝一色。
当时庙论孰经济,将相无言潜动魄。
或云南纪当何忧,今代诸葛身姓刘。
陆下唤取守淮甸,彼有胜算逾干矛。 -
92.《武夷精舍十咏·晚对亭》 宋·袁枢
落日郁苍烟,空山转寒碧。
石屏倚天立,端峭一千尺。
无言独与对,足以永朝夕。
何用向时流,抵掌恣谈剧。 -
93.《送杜靖国知连州》 宋·郑侠
杜氏世德光无前,声华行实相辉鲜。
蒉之职也在刀匕,亲举罚爵平公筵。
预之闻见合左氏,春秋大法因粲然。
诗为郡守称杜母,南阳之人今尚传。 -
94.《赠张翁茂仁二丈》 明·程嘉燧
达士志匡时,经纬随弛张。
小儒竞枝叶,雕绘攻词章。
张翁磊落人,所思济时康。
上下数千年,抵掌如倾囊。 -
95.《燕然行》 明·冯琦
石粼粼,草斑斑,边城五月如秋寒。
渺渺平沙几千里,天风吹暗燕然山。
燕然山下临大虏,旁有两人相对语,握手长叹泪如雨。
一人自言出门时,床头妻子牵衣啼。 -
96.《甲戌乡中民情长句寄彦文布政》 明·龚诩
景泰五年甲戌岁,正当南亩耕耘际。
忽然骤水涨江湖,汹涌浩漫良可畏。
更堪滂沛雨兼旬,大岸小塍俱决溃。
田家男妇奔救忙,力竭气穷无术备。 -
97.《送李顺文》 明·李延兴
维齐古青州,其地山水秀。
尝遭国大侵,夹辅犹腋肘。
宅土称上腴,财赋等浙右。
奇阃久乃隳,完城失封守。 -
98.《居庸歌赠张心斋侍御》 明·林春泽
居庸城堞摩青穹,关门跨峙虎豹雄。
千岩萧萧响戍柝,万木惨惨回悲风。
上谷云中出三辅,北门锁钥金汤固。
飞峦峭壁苍翠寒,迅湍惊涛雷霆怒。 -
99.《骊山老妓行(补唐天宝遗事,戏效白乐天作)》 明·孙蕡
秋风杨柳凋金缕,冷露芙蓉落芳渚。
寒香晚色何所如,骊山唐姬教坊女。
蛾眉淡扫山远碧,蝉鬓半抛云乱吐。
时妆无复新妖娆,曩态犹存旧娇妩。 -
100.《绝句六首》 明·王跂
久许来还赊酒债,只言去索作碑钱。
自今有物时相抵,已度桥门作钓船。