-
21.《蝶恋花》 宋·欧阳修
帘幕风轻双语燕。
午后醒来,柳絮飞撩乱。
心事一春犹未见。
红英落尽青苔院。
百尺朱楼闲倚遍。
薄雨浓云,抵死遮人面。
羌管不须吹别怨。
无肠更为新声断。 -
22.《惜奴娇》 宋·王之道
甚么因缘,恰得一年相聚。
和闰月、更无剩数。
说著分飞,背面偷弹玉箸。
好去。 -
23.《柳梢青》 宋·杨无咎
嫩蕊商量。
无穷幽思,如对新妆。
粉面微红,檀唇羞启,忍笑含香。
休将春色包藏。
抵死地、教人断肠。
莫待开残,却随明月,走上回廊。 -
24.《水调歌头(过凌云和张太博方)》 宋·魏了翁
千古峨眉月,照我别离杯。
故人中岁聚散,脉脉若为怀。
醉帽三更风雨,别袂一帘山色,为放笑眉开。
握手道旧故,抵掌论人才。 -
25.《水调歌头(过凌云和张太博方)》 宋·魏了翁
千古峨眉月,照我别离杯。
故人中岁聚散,脉脉若为怀。
醉帽三更风雨,别袂一帘山色,为放笑眉开。
握手道旧故,抵掌论人才。 -
26.《鹧鸪天(剪彩花送珍省试)》 宋·刘鼎臣妻
金屋无人夜剪缯。
宝钗翻作齿痕轻。
临长执手殷勤送,衬取萧郎两鬓青。
听嘱付,好看承。
千金不抵此时情。
明年宴罢琼林晚,酒面微红相映明。 -
27.《观棋长吟》 宋·邵雍
院静春深昼掩扉,竹间闲看客争棋。
搜罗神鬼聚胸臆,措臻山河入范围。
局合龙蛇成阵斗,劫残鸿雁破行飞;
杀多项羽坑秦卒,败剧符坚畏晋师。 -
28.《圆圆曲》 清·吴伟业
鼎湖当日弃人间,破敌收京下玉关。
恸哭六军俱缟素,冲冠一怒为红颜。
红颜流落非吾恋,逆贼天亡自荒宴。
电扫黄巾定黑山,哭罢君亲再相见。 -
29.《苏秦以连横说秦》 先秦·佚名
苏秦始将连横说秦惠王曰:“大王之国,西有巴、蜀、汉中之利,北有胡貉、代马之用,南有巫山、黔中之限,东有肴、函之固。
田肥美,民殷富,战车万乘,奋击百万,沃野千里,蓄积饶多,地势形便,此所谓天府,天下之雄国也。
以大王之贤,士民之众,车骑之用,兵法之教,可以并诸侯,吞天下,称帝而治。
愿大王少留意,臣请奏其效。 -
30.《报任少卿书/报任安书》 两汉·司马迁
太史公牛马走司马迁,再拜言。
少卿足下:曩者辱赐书,教以慎于接物,推贤进士为务,意气勤勤恳恳。
若望仆不相师,而用流俗人之言,仆非敢如此也。
仆虽罢驽,亦尝侧闻长者之遗风矣。 -
31.《治安策》 两汉·贾谊
臣窃惟事势,可为痛哭者一,可为流涕者二,可为长太息者六,若其它背理而伤道者,难遍以疏举。
进言者皆曰天下已安已治矣,臣独以为未也。
曰安且治者,非愚则谀,皆非事实知治乱之体者也。
夫抱火厝之积薪之下而寝其上,火未及燃,因谓之安,方今之势,何以异此!本末舛逆,首尾衡决,国制抢攘,非甚有纪,胡可谓治!陛下何不一令臣得熟数之于前,因陈治安之策,试详择焉!夫射猎之娱,与安危之机孰急?使为治劳智虑,苦身体,乏钟鼓之乐,勿为可也。 -
32.《报刘一丈书》 明·宗臣
数千里外,得长者时赐一书,以慰长想,即亦甚幸矣;何至更辱馈遗,则不才益 将何以报焉?书中情意甚殷,即长者之不忘老父,知老父之念长者深也。
至以「上下 相孚,才德称位」语不才,则不才有深感焉。
夫才德不称,固自知之矣;至於不孚之病,则尤不才为甚。
且今之所谓孚者,何哉?日夕策马,候权者之门。 -
33.《过小孤山大孤山》 宋·陆游
八月一日,过烽火矶。
南朝自武昌至京口,列置烽燧,此山当是其一也。
自舟中望山,突兀而已。
及抛江过其下,嵌岩窦穴,怪奇万状,色泽莹润,亦与它石迥异。 -
34.《与元九书》 唐·白居易
月日,居易白。
微之足下:自足下谪江陵至于今,凡枉赠答诗仅百篇。
每诗来,或辱序,或辱书,冠于卷首,皆所以陈古今歌诗之义,且自叙为文因缘,与年月之远近也。
仆既受足下诗,又谕足下此意,常欲承答来旨,粗论歌诗大端,并自述为文之意,总为一书,致足下前。 -
35.《观棋长吟》 宋·邵雍
院静香深昼掩扉,竹间闲看客争棋。
搜罗神鬼聚胸臆,措致山河入范围。
局合龙蛇成阵斗,劫残鸿雁破行飞。
杀多项羽坑秦卒,败剧苻坚畏晋师。 -
36.《十月旦读子美北风吹瘴疠羸老思散策之句初寮》 宋·朱翌
戏语陇头子,与若本等夷。
朱紫强包裹,本非我所宜。
失脚落番山,杳杳随风吹。
将买二顷田,树以枳棘篱。 -
37.《忆山送人》 宋·苏洵
少年喜奇迹,落拓鞍马间。
纵目视天下,爱此宇宙宽。
山川看不厌,浩然遂忘还。
岷峨最先见,晴光厌西川。 -
38.《江城子 余与勉夫应酬,人事之余,颇浮沉於》 元·袁易
一月有二十九日醉也,同舟因语及此,吾二人抵掌大笑,就口占江城子一江云漠漠水潺潺。
挂蒲帆。
水云间。
更有何人,得共此时间。 -
39.《烈女李三行》 元·胡天游
大海何漫漫,千年不能移。
太山自言高,精卫衔石飞。
朝见精卫飞,暮见精卫飞。
吐血填作塸,一旦成路蹊。 -
40.《上巳日作时落第客京师》 明·冯惟敏
三月三日东风恶,满城桃李都摇落。
乍随飘扬入重云,还自低回委深壑。
长安道上东复西,曲江池边路转迷。
飞空不解作红雨,著土岂得为香泥。