-
121.《和吴冲卿鸦鸣树石屏》 宋·王安石
寒林昏鸦相与还,下有跂石苍孱颜。
曾於古图见彷佛,已怪刀笔非人间。
君家石屏谁为写,古图所传无似者。
鸦飞历乱止且鸣,林叶惨惨风烟生。 -
122.《寄吴冲卿》 宋·王安石
物变极万殊,心通才一曲。
读书谓已多,抚事知不足。
与君语承华,念此非不夙。
恨无数顷田,归耕使成熟。 -
123.《感寓四首》 宋·戴复古
蛛网羃虚檐,一饱罗群飞。
寒蚕齧枯桑,一身终茧丝。
物物巧生理,我生拙奚为。
貂裘日以弊,石田岁长饥。
一贫已到骨,一气傥未衰。
举目送飞鸿,悠悠知我谁。 -
124.《居三山时方四十余今三十六年久已谢事而连岁》 宋·陆游
自问湖边舍,衰残俛仰中。
谋身悲日拙,造物假年丰。
税足催科静,禾登债负空。
社醅邀里巷,膰肉饫儿童。 -
125.《默坐》 宋·陆游
巧说安能敌拙修,焚香默坐一窗幽。
煌煌炎火常下照,浩浩黄河方逆流。
气住神仙端可学,心虚造物本同游。
绝知此事不相负,荆棘翦除梨栗秋。 -
126.《临贺别驾李子西同年寄五字诗,以杜句君随丞》 宋·杨万里
老拙谁肯伴,束书自相随。
此外无长物,犹有一鸱夷。
小醉即孤咏,自遣不要奇。
西湖妙天下,未羡习家池。 -
127.《病中七夕》 宋·杨万里
良辰美景底须来,苦恼如山正满怀。
蝉度清歌侑溪柳,花吹黄雪洒官槐。
新秋风物俱堪赏,久病心惰自不佳。
说与儿童休乞巧,老夫守拙尚多乖。 -
128.《谢苏州史君张子仪尚书赠衣服送酒钱》 宋·杨万里
香山老益窭,欲卖宅与田。
荆南赠春服,侍中送酒钱。
何如韦苏州,一日兼两贤。
酒钱随春服,并至南溪边。 -
129.《晚立普明寺门,时已过立春,去除夕三日尔,》 宋·杨万里
萧萧淅淅荻花风,惨惨澹澹云物容。
欲雪不雪关得侬,得归未归一莞中。
年华纵留春巳换,半生作客今何恨。
夜来飞霰打僧窗,便恐雪真数尺强。
催科不拙亦安出,吾民沥髓不濡骨。
边头犀渠未晏眠,天不雨粟地流钱。 -
130.《奉酬睢阳路太守见贻之作》 唐·王昌龄
盛才膺命世,高价动良时。
帝简登藩翰,人和发咏思。
神仙去华省,鸳鸯忆丹墀。
清净能无事,优游即赋诗。 -
131.《得故人杨备书》 宋·宋祁
款款南云信,相存安稳不。
比年常属疾,兹地幸为州。
浩荡亲知隔,奔腾日月遒。
暴公初有刺,孙叔竟无谋。 -
132.《漫成七首》 宋·张耒
应敌诗才惭古人,牵情春色空闲身。
铺排物色虽甘拙,消散闲愁亦有神。 -
133.《福昌书事言怀一百韵上运判唐通直》 宋·张耒
战国韩余壤,王畿汉旧京。
南围山峙秀,东泛洛浮清。
女几荒遗庙,宜阳认故城。
千秋迷佩玦,百战有榛荆。 -
134.《漫成三首》 宋·张耒
容易得愁即不去,苦教春物唤愁生。
遣愁饮酒大拙计,遣谁蹙眉为慢声。 -
135.《和见梦》 宋·张耒
青山将白发,奔走倦埃尘。
与物拙难合,惟君心独亲。
相思成夜梦,得句寄游鳞。
未得亲谈笑,书来莫厌频。 -
136.《日落》 宋·张耒
日落长云暗,风悲古岸秋。
渚鸥遥避客,野蝶戏随舟。
疏拙资微禄,飘零厌远游。
若无尊里酒,何物与消愁。 -
137.《畏暑不出》 宋·张耒
赫赫三万里,共煮一鼎汤。
蓬茅数椽屋,何处有清凉。
惟有摄心坐,憩此真道场。
清虚无一物,焚灼不能伤。
自我知此趣,两脚不下堂。
人皆笑我拙,我亦笑人狂。 -
138.《再和答为之》 宋·黄庭坚
君勿嘲广文,冱寒被絺葛。
君勿嘲广文,穷年饭粢粝。
常恐俎豆予,与世充肴核。
凡木不愿材,木折小枝泄。 -
139.《寄南阳谢外舅》 宋·黄庭坚
谢公遂偃蹇,南阳无旧庐。
天与解缨绂,元非傲当涂。
庖丁释牛刀,众手斫大軱。
白云曲肱卧,青山满床书。 -
140.《送彦孚主簿》 宋·黄庭坚
斯文当两都,江夏世无双。
叔度初不言,汉庭望风降。
中间眇人物,潜伏老崆谾。
本朝开典礼,棫朴作株桩。