-
161.《少年新婚为之咏诗》 南北朝·沈约
山阴柳家女。
莫言出田墅。
丰容好姿颜。
便僻工言语。 -
162.《即事一首次韵祝朝奉十一丈》 宋·晁补之
平生交游情,独处不可乍。
那为一马饮,浊水喷百马。
弦歌高楼上,但恨知者寡。
丈人遗世心,口语傥能借。 -
163.《游麻姑山》 宋·曾巩
军南古原行数里,忽见峻岭横千寻。
谁开一径破苍翠,对植松柏何森森。
危根自迸古崖出,老色不畏莓苔侵。
修竹整整俨朝士,下荫石齿明如金。 -
164.《送许侍郎知宣州》 宋·韩元吉
我公名满东西川,一持使节几十年。
桥经万里坂九折,儿童学语知公贤。
上皇诏上嗟见晚,归来荷橐趋甘泉。
平生所学欲尽试,新语仅奏囊中篇。 -
165.《和邵观复见赠》 宋·黄公度
诗才千丈清且嵬,笔力万牛挽不回。
平生用心有根柢,丱角指南得天才。
江西波澜浩如海,一派流落天南垓。
久谓升堂胔已哜,可是持鼓门过雷。 -
166.《寄竹隐先生孙应时》 宋·刘过
竹湖人之英,剧县勇自试。
三年川桃李,遣爱及僮稚。
咸欲父母之,谓吾公之子。
独有督邮嫌,见谓不事事。 -
167.《宣城书怀》 宋·朱翌
高爽清凉郡,登临佳丽都。
上连三蜀重,旁挟两淮趋。
天分光牛斗,溪行走舳舻。
新林天际浦,青草柳边湖。 -
168.《南华五十韵》 宋·朱翌
乡里黄梅接,家居祖刹邻。
常闻肉身佛,甘作硙坊人。
坚有悬腰石,空无拂镜尘。
已舂诸米熟,自识本心真。 -
169.《听蛙》 明·刘基
绕舍荒池底且,蛰蛙齐候鸣雷社。
已知地气上如炊,更觉石泉流若泻。
举头玉烛焕阳明,?曷足汗泥悲土苴。
半夜条风入绮窗,清晨细雨霏檐瓦。 -
170.《遗吴冲卿大飨碑文》 宋·韩维
苍碑剥龙螭,突兀古殿侧。
世变文字异,岁久苔藓蚀。
谅非好事者,尘土未尝拭。
我来仰首看,百过不自息。 -
171.《酬随子直十五兄》 宋·郑獬
通州穷并大海涯,厥壤不毛坤德亏,床下矍索穴蟛蜞。
我初来居常吟悲,见君颜采方伸眉。 -
172.《海棠》 宋·强至
西蜀传芳日,东君著意时。
鲜葩猩荐血,紫萼蜡融脂。
绛阙疑流落,琼栏合护持。
无诗任工部,今有省郎知。 -
173.《七夕》 宋·强至
七月七日暑气徂,此夕何夕乐且娱。
世传牵牛会织女,雨洗云路迎霞车。
初因乌鹊致语错,经岁一会成阔疏。
牛女怒鹊置诸罪,拔毛髠脑如钳奴。 -
174.《还府推杨学士无为编》 宋·强至
蜀山秀色参天起,子云文章摩玉垒。
关右衣冠从古名,伯起光华擅杨氏。
后来气象几寂寥,今日西州闻学士。
吁雄述作拟圣人,蹭蹬三朝官不徙。 -
175.《谢陈伯成学士》 宋·强至
蓬莱仙人才伟英,三世实以文章称。
持杯玉虹汲涧壑,奋笔金虎虓丘陵。
开怀未尝有表暴,出语矧复无骄矜。
超然古人考是否,蔑尔时俗论爱憎。 -
176.《送邵怀英赴召》 宋·张栻
自君之西来,吾徒获三益。
匪惟欣晤言,望见意已适。
俯仰岁再更,交情共金石。
翩然别我去,宁复得此客。 -
177.《寿张亨泉提刑三首》 宋·吴泳
莲花峰下发源深,胸次渟涵几古今。
事苟及民须著手,文非为道不关心。
扶持世界归儒效,转斡天机自笔箴。
主静工夫人不识,火阳五月正根阴。 -
178.《次韵答晁无斁》 宋·陈师道
女生愿有家,名妾以不聘。
田里亦慕君,又恶不由正。
欲行不问涂,已破宁顾甑。
耕蚕无一廛,庖井要三径。 -
179.《次韵任使君咏梅二首》 宋·李新
平时化力与扶持,莫道春工未肯私。
暗有浮香通淡月,瘦无寒叶到空枝。
腹中太白何多锦,句下韦郎自不知。
阴谷未开公见否,葭灰暖律更烦吹。 -
180.《夜坐有感并简与讷教授》 宋·李新
青灯微火照寒更,不信儒冠误此生。
翻觉广文官未冷,始闻工部辟初行。
三年宦竞秋萧瑟,一枕时情梦战争。
思过故园寻故老,旋持春酒看春耕。