-
221.《孔雀东南飞/古诗为焦仲卿妻作》 两汉·佚名
汉末建安中,庐江府小吏焦仲卿妻刘氏,为仲卿母所遣,自誓不嫁。
其家逼之,乃投水而死。
仲卿闻之,亦自缢于庭树。
时人伤之,为诗云尔。 -
222.《秋日田园杂兴》 宋·范成大
杞菊垂珠滴露红,两蛩相应语莎丛。
虫丝罥尽黄葵叶,寂历高花侧晚风。
朱门巧夕沸欢声,田舍黄昏静掩扃。
男解牵牛女能织,不须徼福渡河星。 -
223.《哀时命》 先秦·庄忌
哀时命之不及古人兮,夫何予生之不遘时!
往者不可扳援兮,徠者不可与期。
志憾恨而不逞兮,杼中情而属诗。
夜炯炯而不寐兮,怀隐忧而历兹。 -
224.《长亭送别》 元·王实甫
(夫人、长老上云)今日送张生赴京,十里长亭,安排下筵席;我和长老先行,不见张生、小姐来到。
(旦、末 、红同上)(旦云)今日送张生上朝取应,早是离人伤感,况值那暮秋天气,好烦恼人也呵!“悲欢聚散一杯酒,南北东西万里程。
”[正宫][端正好]碧云天,黄花地,西风紧,北雁南飞。
晓来谁染霜林醉?总是离人泪。 -
225.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
226.《游庐山》 宋·范仲淹
五老闲游依舳舻,碧梯云径好和途。
云开瀑影千门挂,雨过松簧十里铺。
客爱往来何所得,僧言荣辱此间无。
从今愈识逍遥旨,一听升沉造化炉。 -
227.《诗一首》 宋·边公式
松萝深处有神天,小刹何妨纳大千。
挂搭定知宜久住,歌吟何幸得流传。
袖中出简聊应尔,门上题诗岂偶然。
顾我未除烦恼习,与师同结未来缘。 -
228.《孔雀东南飞》 两汉·汉无名氏
序曰:汉末建安中,庐江府小吏焦仲卿妻刘氏,为仲卿母
所遣,自誓不嫁。
其家逼之,乃投水而死。
仲卿闻之,亦 -
229.《滚绣球·恨相见得迟》 元·王实甫
恨相见得迟,怨归去得疾。
柳丝长玉骢难系,恨不倩疏林挂住斜晖。
马儿迟迟的行,车儿快快的随,却告了相思回避,破题儿又早别离。
听得道一声“去也“,松了金钗。
遥望见十里长亭,减了玉肌。
此恨谁知! -
230.《游玲珑山因访朱氏草堂》 宋·沈与求
平生丘壑心,馀事不挂目。
藜杖南山来,要使富幽瞩。
异哉小玲珑,蟠峙苍弁腹。
修藤结悬崖,飞溜响空曲。 -
231.《表玄师归缙云有怀故雄阇黎成转韵六十四句》 宋·杨亿
栝苍古名郡,生齿三万家。
我昔自仙殿,捧诏临军牙。
清心治期月,讼息民无哗。
雄公真大士,宴坐绵几华。 -
232.《殿前欢·碧云深》 元·卫立中
碧云深,碧云深处路难寻。
数椽茅屋和云赁。
云在松阴。
挂云和八尺琴,卧苔石将云根枕,折梅蕊把云梢沁。
云心无我,云我无心。 -
233.《开先瀑布》 清·蒋士铨
瀑布之水源何来。
划然下裂长峰开.下士目骇自天落。
绝顶乃有千盘回。
青山断缺耸双剑,元气直泻岩头摧。 -
234.《望庐山》 清·姚鼐
我行昨出庐山西,藤竹苍苍阴虎溪。
东林钟声晚出寺,高崖木叶秋平溪。
白云万叠倏然合,窈眇回听清猿啼。
洪州三月忆惝惚,径驾归艇轻于翳。 -
235.《长寿乐·微寒应候》 宋·苏氏
微寒应候。
望日远六远,阶蓂初秀。
爱景欲挂扶桑,漏残银箭,杓回瑶斗。
庆高闳此际,掌上一颗明珠剖。 -
236.《西山》 宋·叶适
对面吴桥港,西山第一家。
有林皆橘树,无水不荷花。
竹下晴垂钓,松间雨试茶。
更瞻东挂彩,空翠杂朝霞。 -
237.《凌丹亭》 宋·岳甫
石门莎径绿回环,月挂虚檐滴露寒。
自有松风时度曲,我琴高挂不须弹。 -
238.《罗浮》 宋·留元崇
神仙神山罗与浮,二山东来几千秋。
蓬莱夜半失左股,龙惊虎噉玉女愁。
至今两山翠欲滴,却与蓬莱比山色。
黄色作桥通九霄,水晶为帘挂千尺。 -
239.《题桂殿秋辞》 宋·李仁本
飞翠盖,走篮与,乱山千叠为先驱。
洞天迎目深且窈,满耳天风吹步虚。 -
240.《殊圣寺》 唐·胡权
不是等闲到,须知会合稀。
水行清骨发,云卧冷裳衣。
桐挂秋阴薄,松寒露气肥。
共吟有佳致,何苦只言归。