-
541.《示弟子彭资深心斋居士》 宋·释印肃
灵山话月,曹溪指月,禅可禅而成大过。
一念顿超没量人,六月雪歌向猛火。 -
542.《普庵家宝》 宋·释印肃
普庵家宝,不著寻讨。
迷时不见,在处烦恼。
悟时无相,如日杲杲。
取舍不得,自然恰好。 -
543.《题宝塔》 宋·释印肃
塔本无缝,真如不动。
说此经处,涌出虚空。
释迦多宝,听说如梦。
东西无二,见见不同。 -
544.《偈颂二百零五首》 宋·释正觉
春雨洗园林,春风动帘箔。
百城人已归,弹指开楼阁。
入门俱是佛家风,帝网光明相映夺。 -
545.《庭前柏树子》 宋·释重顯
七百甲子老禅和,安贴家邦苦是他。
人问西来指庭柏,却令天下动干戈。 -
546.《歌送范阳卢君》 宋·释重顯
范阳居士来鄞水,动地仙飚向人起,乳峰直上云霞开,步骤天衢到如此。
茫茫尘世谁知交,当场问我非相饶。
禅家毕竟无他事,古雪岩前曾未消。 -
547.《颂古一百二十一首》 宋·释宗杲
一正一邪,一倒一起。
文远赵州,靴里动指。 -
548.《偈颂七十二首》 宋·释祖钦
箭锋相拄,机栝相投。
得人一马,还人一牛,更看靴里轻轻动指头。 -
549.《缘识》 宋·宋太宗
春色春兮景媚妍,薰风暖润物华鲜。
上林花结和香雾,絮压轻轻软似绵。
寰中运启大平年,文武须精百艺全。
弄影马骄难控勒,龟兹韵雅奏钓天。 -
550.《缘识》 宋·宋太宗
若言笔法穷绝艺,书一字,至百字,八法从前亦非细。
分间布白要審详,浓淡均匀看可戏。
一则一,二则二, -
551.《送金华黄晋卿之诸暨州判官》 宋·宋无
夫子今衡监,斯文属任兹。
擅场年鼎盛,抱业器环奇。
鹗度崭头角,莺迁夺羽们。
词源倾渤澥,笔阵偃蛟螭。 -
552.《次韵和丘秘校登长干寺塔》 宋·苏颂
九劫半依山,经营昔甚艰。
周遭严佛宇,直上俯天关。
登陟缘梯险,淹留布坐悭。
椽楹亦涂附,棂槛遍朱殷。 -
553.《暇日游逍遥台睹南华塑像独置一榻旁无侍卫前》 宋·苏颂
忆昔初读南华篇,但爱闳辨如川源。
沉酣渐得见真理,驰骛造化游胚浑。
潜心四纪不知倦,间日讲解时寻温。
其言无端极放肆,大抵顺物尤连犿。 -
554.《送惟晤游庐山》 宋·苏颂
飞锡指湓城,秋风一衲轻。
溪云随晚渡,岭月伴晨征。
敏思登临发,空谈举动明。
他时二林会,名字继融生。 -
555.《木樨花一首》 宋·苏籀
何处闻国芗,珍木秀岩谷。
高标蕙兰枝,妙辑沈麝酷。
叶叶秋声中,霏霏早英蓛。
介特有如松,繁华岂惭菊。 -
556.《四明山记游八十韵》 宋·孙应时
平生抱遐尚,抚剑远行游。
迹谢声利牵,心与岩壑谋。
东征泛沧海,南惊逾丹丘。
西登峨峨啸,北望关陇愁。 -
557.《出成都西郊》 宋·孙应时
笑指西山去,萦纡傍水行。
寒滩泻清浅,古木映疏明。
雪意垂垂合,川光莽莽平。
暂将尘事隔,已复动诗情。 -
558.《续湖阴曲一首》 宋·王阮
上林鸣蛙私邪官,金陵指顾成长安。
唾壶一曲玉如意,声断石城锋镝寒。
从来龙化中兴主,不似黄须阿奴武。
当时斩鞅心下事,今日扬鞭目中虏。 -
559.《古诗赠沈约之》 宋·王洋
苏端薛复同黄土,海内文章谁接武。
即今七字续长言,沈子挥豪照今古。
朝为百赋更贾勇,暮作千诗犹奋怒。
补天彩笔不费工,卷地奔风随插羽。 -
560.《古风一首奉送淳叟太博通守豫章》 宋·喻良能
刘侯精神秋隼紧,高论悬河倾不尽。
至尊动卮色嗟谔,权幸切齿畏謇謇。
致君未觉贾谊疏,济时尚嫌马周窘。
三年博士向见治,万卷蟠胸一何敏。