-
21.《品松》 唐·孟郊
追悲谢灵运,不得殊常封。
纵然孔与颜,亦莫及此松。
此松天格高,耸异千万重。
抓拏巨灵手,擘裂少室峰。 -
22.《品松》 唐·孟郊
追悲谢灵运,不得殊常封。
纵然孔与颜,亦莫及此松。
此松天格高,耸异千万重。
抓拏巨灵手,擘裂少室峰。 -
23.《月蚀诗》 唐·卢仝
新天子即位五年,岁次庚寅,斗柄插子,律调黄钟。
森森万木夜僵立,寒气赑屃顽无风。
烂银盘从海底出,出来照我草屋东。 -
24.《野节鞭》 唐·元稹
神鞭鞭宇宙,玉鞭鞭骐骥。
紧綛野节鞭,本用鞭赑屃。
使君鞭甚长,使君马亦利。
司马并马行,司马马憔悴。 -
25.《送王昌涉侍御》 唐·张祜
十里指东平,军前首出征。
诸侯青服旧,御史紫衣荣。
入陈枭心死,分围虎力生。
画时安楚塞,刻日下齐城。 -
26.《赠天卿寺神亮上人(师不下寺已五年)》 唐·赵嘏
五看春尽此江濆,花自飘零日自曛。
空有慈悲随物念,已无踪迹在人群。
迎秋日色檐前见,入夜钟声竹外闻。
笑指白莲心自得,世间烦恼是浮云。 -
27.《始忝四座奏状闻荐蒙恩授官旋进歌诗延英宣…二十四韵》 唐·李群玉
两鬓有二毛,光阴流浪中。
形骸日土木,志气随云风。
冥默楚江畔,萧条林巷空。
幽鸟事翔翥,敛翼依蒿蓬。 -
28.《游东观山》 唐·张丛
岩岫碧孱颜,灵踪若可攀。
楼台烟霭外,松竹翠微间。
玉液寒深洞,秋光秀远山。
凭君指归路,何处是人寰。 -
29.《游东观山》 唐·张丛
岩岫碧孱颜,灵踪若可攀。
楼台烟霭外,松竹翠微间。
玉液寒深洞,秋光秀远山。
凭君指归路,何处是人寰。 -
30.《游东观山》 唐·张丛
岩岫碧孱颜,灵踪若可攀。
楼台烟霭外,松竹翠微间。
玉液寒深洞,秋光秀远山。
凭君指归路,何处是人寰。 -
31.《和袭美新秋即事次韵三首》 唐·陆龟蒙
心似孤云任所之,世尘中更有谁知。
愁寻冷落惊双鬓,病得清凉减四支。
怀旧药溪终独往,宿枯杉寺已频期。 -
32.《比红儿诗》 唐·罗虬
姓字看侵尺五天,芳菲占断百花鲜。
马嵬好笑当时事,虚赚明皇幸蜀川。
金谷园中花正繁,坠楼从道感深恩。
齐奴却是来东市,不为红儿死更冤。 -
33.《自贻》 唐·郑谷
饮筵博席与心违,野眺春吟更是谁。
琴有涧风声转淡,诗无僧字格还卑。
恨抛水国荷蓑雨,贫过长安樱笋时。
头角俊髦应指笑,权门踪迹独差池。 -
34.《江行无题一百首》 唐·钱珝
倾酒向涟漪,乘流欲去时。
寸心同尺璧,投此报冯夷。
江曲全萦楚,云飞半自秦。
岘山回首望,如别故乡人。 -
35.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
36.《七言》 唐·吕岩
周行独力出群伦,默默昏昏亘古存。
无象无形潜造化,有门有户在乾坤。
色非色际谁穷处,空不空中自得根。 -
37.《七言》 唐·吕岩
金丹一粒定长生,须得真铅炼甲庚。
火取南方赤凤髓,水求北海黑龟精。
鼎追四季中央合,药遣三元八卦行。 -
38.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
39.《仙掌铭》 唐·独孤及
阴阳开阖,元气变化,泄为百川,凝为崇山,山川之作,与天地并,疑有真宰而未知尸其功者。
有若巨灵赑屃,攘臂其间,左排首阳,右拓太华,绝地轴使中裂,坼山脊为两道,然后导河而东,俾无有害,留此巨迹于峰之巅。
后代揭厉于玄踪者,聆其风而骇之,或谓诙诡不经,存而不议。
及以为学者拘其一域,则惑于余方。 -
40.《西江月》 宋·黄庭坚
月,小舟坐水眠空。
雾窗春色翠如葱。
睡起云涛正拥。
¤往事回头笑处,此生弹指声中。