-
61.《忆渊明二首》 宋·冯时行
五音不害道,其如哇淫何。
聊以写我心,素琴时按摩。
澹泊有妙意,岂忧焚天和。
贤哉等溟鸿,竟免婴祸罗。 -
62.《送王粹中教授入蜀》 宋·楼钥
万山四塞围平陆,大为关中次为蜀。
我生东南未曾到,蜀士游从闻颇熟。
自从襄阳上峻途,高欲登天下临谷。
女娲大山塞空虚,麻线名堆千万曲。 -
63.《谢文思许尚之石函广陵散谱》 宋·楼钥
叔夜千载人,生也当晋魏。
君卑巨寖强,駸駸司马氏。
幽愤无所洩,舒写向桐梓。
慢商与宫同,惨痛声足备。 -
64.《山间录拙作求教葺芷俚语将命笑掷幸甚》 宋·郑清之
老我愧不学,无以祛六蔽。
短绠赴修汲,深浅忘厉揭。
每逢扑凸篇,如对葛答谜。
敌垒或致师,何以御柴曳。 -
65.《送宪使江寺簿赴召》 宋·程公许
沃野三千里,春风十六城。
顾忧宁易释,遣送定非轻。
忆昔光华赋,随轩老稚迎。
根株探吏蠹,疴癢察人情。 -
66.《山居感旧百韵》 宋·岳珂
昔在淳熙日,中兴最盛年。
身逢千载运,眼见五朝天。
楚甸当澄按,岷江极泝沿。
经途俱极险,问字始能言。 -
67.《听窦圭琴》 宋·胡仲弓
指按金徽星斗寒,试听一曲话悲欢。
妙音怕入时人耳,携入白云深处弹。 -
68.《鼓琴行送许深父同知被诏赴阙》 宋·陈傅良
伯牙非不善鼓琴,指下能写山高而水深。
亦有师旷号精绝,蜚雪白昼为重阴。
吾琴不以与二子,二子不过衰季愁叹而悲吟。
后夔安在九嶷远,南风不竞凤鸟瘖。 -
69.《清隐为知观李元礼作》 宋·邓深
世气扰扰人遑遑,静有八室无八方。
壶中酒好谁独觉,橘间棋乐何可量。
峨峨汤汤知音少,管弦哎哑人称好。
归来水深山更奇,玉徽不按心自知。 -
70.《听孙链师琴》 宋·方回
名画元不出画工,善书决不属书史。
子春伯牙非伶官,古能琴者必君子。
枕流漱石今孙郎,电眸冰齿霜髯张。
洒埽书室焚古香,信手为吾调宫商。 -
71.《次韵邓善之论诗》 宋·方回
未极皮毛落,端难颊舌传。
夔音谐柷敔,岐脉按铭弦。
举自常如见,关心或不眠。
江湖无正色,龋齿亦嫣然。 -
72.《送范才元》 宋·李处权
古云七尺驱,不及一尺面。
纷纷阅人久,过眼今乃见。
吾弟外门杰,籍甚东周彦。
澜翻倒三峡,浩博横万卷。 -
73.《中壘一首》 宋·苏籀
更生倾侧四斥已,精诚所祈格天地。
著明深切安危机,同道萧周数人耳。
不容何病见君子,节义政应强国热,倖卿权尹岂尝无,忠正得朋侥冒柅。