-
41.《赠持钵道人》 宋·陆游
青铁作小冠,白紵缝短褐,右扶九节杖,左执七缀钵,何尝有定止,到处可生活。
惟有烈士心,白刃不能夺。
相逢一笑粲,滞思得披豁。
挥袂去若飞,跂望已天末。 -
42.《追忆余泊舟》 宋·黄庭坚
老大无机如汉阴,白鸟不去相知深。
往事刻舟求坠剑,怀人挥泪著亡簪。
城南鼓罢吹画筒,城北归帆落晚风。
人烟犬吠西山麓,鬼火狐鸣春竹丛。 -
43.《笑黄德远》 宋·刘克庄
闹处掉头挥手去,定中惟影与形俱。
幼而好赋同侪少,老矣劬书独学孤。
后殿君如傲霜菊,早衰吾似望秋蒲。
痴人多恋黄粱梦,不信先生梦也无。 -
44.《和陶咏二疏韵》 宋·吴芾
世人躯宠荣,往往麾不去。
日已迫桑榆,驰婺方成趣。
谁肯急流中,便作冥鸿举。
屈指数哲人,在昔独疏傅。 -
45.《苦秋暑引》 宋·李昴英
商金久得柄,老火未退舍。
甑中着寰宇,赫酷甚於夏。
池汤颇殃鱼,田龟应害稼。
桃笙亦桨汗,水国无凉榭。 -
46.《赠续芸》 宋·朱继芳
谁谓芸居死,余香解返魂。
六丁将不去,孤子续犹存。
科斗三生债,蟫鱼再世冤。
向来诗作祟,挥涕对人言。 -
47.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。 -
48.《送王屋山人魏万还王屋·并序》 唐·李白
王屋山人魏万,云自嵩宋沿吴相访,数千里不遇。
乘兴游台越,经永嘉,观谢公石门。
后于广陵相见,美其爱文好古,浪迹方外,因述其行而赠是诗。
仙人东方生,浩荡弄云海。 -
49.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
50.《梓人传》 唐·柳宗元
裴封叔之第,在光德里。
有梓人款其门,愿佣隙宇而处焉。
所职,寻、引、规、矩、绳、墨,家不居砻斫之器。
问其能,曰:“吾善度材,视栋宇之制,高深圆方短长之宜,吾指使而群工役焉。 -
51.《饮酒 十九》 魏晋·陶渊明
畴昔苦长饥,投耒去学仕。
将养不得节,冻馁固缠己。
是时向立年,志意多所耻。
遂尽介然分,拂衣归田里,冉冉星气流,亭亭复一纪。
世路廓悠悠,杨朱所以止。
虽无挥金事,浊酒聊可恃。 -
52.《与东方左史虬修竹篇》 唐·陈子昂
东方公足下:文章道弊五百年矣。
汉魏风骨,晋宋莫传,然而文献有可征者。
仆尝暇时观齐、梁间诗,彩丽竞繁,而兴寄都绝,每以永叹。
思古人,常恐逶迤颓靡,风雅不作,以耿耿也。 -
53.《侠客行》 唐·李白
赵客缦胡缨,吴钩霜雪明。
银鞍照白马,飒沓如流星。
十步杀一人,千里不留行。
事了拂衣去,深藏身与名。 -
54.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
55.《书摩崖碑后》 宋·黄庭坚
春风吹船著吾溪,扶藜上读《中兴碑》。
平生半世看墨本,摩挲石刻鬓成丝。
明皇不作苞桑计,颠倒四海由禄儿。
九庙不守乘舆西,万官已作鸟择栖。 -
56.《杂诗 其二》 魏晋·陶渊明
白日沦西阿[1],素月出东岭。
遥遥万里辉,荡荡空中景[2]。
风来入房户,夜中枕席冷。
气变悟时易,不眠知夕永。 -
57.《当涂赵炎少府粉图山水歌》 唐·李白
峨眉高出西极天,罗浮直与南溟连。
名公绎思挥彩笔,驱山走海置眼前。
满堂空翠如可扫,赤城霞气苍梧烟。
洞庭潇湘意渺绵,三江七泽情洄沿。 -
58.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
59.《七哀诗三首·其一》 魏晋·王粲
西京乱无象,豺虎方遘患。
复弃中国去,委身适荆蛮。
亲戚对我悲,朋友相追攀。
出门无所见,白骨蔽平原。 -
60.《文赋》 魏晋·陆机
余每观才士之所作,窃有以得其用心。
夫放言谴辞,良多变矣,妍蚩好恶,可得而言。
每自属文,尤见其情。
恒患意不称物,文不逮意。